O πίνακας είναι της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015



ΤΟ ΣΙΩΠΗΛΟ ΠΟΤΑΜΙ


Εγώ το σιωπηλό ποτάμι
αιώνες τώρα κυλάω κάτω από τα πόδια
άνομων αφεντάδων που χτίζουν χάρτινα κάστρα
πάνω στο σκοτάδι της αμάθειας των ανθρώπων
μην ξέροντας πως θα σωριαστούν
σαν τραπουλόχαρτα κάτω από τα άστρα
στο φως της πρώτης αυγής
όταν θα φουσκώσουν τα νερά της οργής μου
από το αίμα και τα δάκρυα
που κυλούν στην οργισμένη καρδιά μου,
επειδή κοπάδια ανθρώπων
οδηγούνται στον πόλεμο και την σφαγή
και συνειδήσεις σφαχτάρια 
θυσιάζονται στο χρήμα...


Εγώ το σιωπηλό ποτάμι
αιώνες τώρα κυλάω στην αγκαλιά της μάνας γης
έχοντας στην πλάτη
έναν χάρτη από εκατομμύρια άστρα
σιωπηλός μάρτυρας κάθε άνομης πράξης
που γίνεται στα μέρη από όπου περνάω,
στα κύτταρα της μνήμης μου πάντα θα κουβαλάω
την ηχώ από το τράνταγμα των δύο κόσμων
καθώς ο Γολιάθ έπεφτε νεκρός
από την σφενδόνη του Δαβίδ
την ώρα που έπεφτε νεκρός
ο φοβερότερος από τους εχθρούς του ανθρώπου
που είναι ο φόβος που φωλιάζει 
στην ίδια την καρδιά του...

Βάσω Μπρατάκη 

Από την ποιητική συλλογή 
" Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ " 
εκδόσεις ΔΩΔΩΝΗ 



                                                           





Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015

                                   ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ


Στη διχάλα της σιωπής

πνιγμένη επιθυμία φυγής 
το τελευταίο σφύριγμα της αμαξοστοιχίας
που δεν έφτασε στο τέρμα.
Και μείναμε στην αποβάθρα
προσμένοντας
με τις βαλίτσες γεμάτες
τριμμένα πανωφόρια ...τα όνειρά μας 
τις νύχτες που η πόλη πουλιέται
σαν πόρνη πολυτελείας 
σε σοκάκια σκοτεινά και άδεια,
ενώ οι ποιητές στων στίχων
τη σκακιέρα παίζουν την ψυχή τους,
με λόγια φιλήδονα και λάγνα
στον έρωτα ποιος θα κερδίσει.
Και η νύχτα , σαν άλλος  ηνίοχος,
έχοντας τα μάτια κλειστά
με ένα κόκκινο της φωτιάς μαντίλι
στο χρώμα της καρδιάς
αιώνες τώρα κρατά τα ηνία,
κάτω από το φεγγάρι,
φυλακίζοντας το χλιμίντρισμα 
που ξυπνά ο έρωτας .

Βάσω Μπρατάκη 

Από την συλλογή "ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ "Εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ 



Charioteer Night

In the crotch of silence
A smothered desire of flight
The final whistle of the train
That never reached an end.
And there we are on the platform
             Waiting
Our luggage full
Of worn coats …our dreams
At nights when the city is on sale
Like a courtesan
In dark and empty alleys
While poets
Bet their soul
On the chessboard of verses
With lush and lustful words
Who’s to win in love?
And Night, like a charioteer,
        Eyes   shut
With a flaming red scarf
In the colour of the heart
Holds the reins
For centuries to go,
Under the moon,
Imprisoning the neigh
That love awakens.

Vaso Brataki





Δημοφιλείς αναρτήσεις