ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ
Σε συνάντησα
σε τοπία που η μέρα σμίγει με την νύχτα
και ήταν οι πορφυρές σκιές του δειλινού
που σαν πουλιά μου έκρυψαν
το γαλάζιο από τα θαλασσινά σου τοπία,
όταν μικρή παιδούλα έκλαιγε
έχοντας στην αγκαλιά φτερά αγγέλων
επειδή το μαύρο μίσεψε
το λευκό από τα όνειρα των κύκνων.
Σε συνάντησα
στο τελευταίο σκαλοπάτι της ημέρας
εκεί που το κόκκινο ερωτοτροπεί με το μαύρο
και είχες την θλίψη που τραγουδά
η βροχή στις τσίγκινες στέγες του φθινοπώρου,
όταν ο χρόνος σαν αερικό γλυστρά
στα διάφανα δάχτυλα του αγέρα
και ηφαίστεια ξυπνούν
στα αχαρτογράφητα τοπία τηςψυχής μας.
Σε συνάντησα
κάτω από την ασπίδα των αναστεναγμών
μικρό πουλί με πληγωμένη την φτερούγα
και μάτωσε η καρδιά μου
από την βαρβαρότητα των ημερών
όταν τα χέρια του Κάιν ένιωσα
πλοκάμια απειλητικά να έρχονται
από την σκοτεινιά των αιώνων
και από τότε ψάχνω τις λέξεις
το κακό να ξορκίσω μάτια μου .
Βάσω Μπρατάκη
