Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012
ΓΕΝΕΣΗ
Αφιερωμένο
στις κόρες μου
Και εσύ
μικρή ζωούλα
στο κορμί
γυναίκας αγαπημένης
προνύμφη που
ονειρεύεται
το μεγάλο
ταξίδι της πεταλούδας
είσαι η
σπορά των θεών
στην
μήτρα ευωδιαστής παρθένας
την ώρα
που ο έρωτας σαν αφρισμένο ποτάμι κυλά
στον
γκρεμό μελανόμορφης νύχτας
Είσαι το ρόδο
που ανοίγει τα πέταλα του δειλά
κάτω από
την ομπρέλα των άστρων
όταν τα άλογα
της ψυχής
το ένα
στη γη
τραβά και το άλλο στα ουράνια
Το πέταγμα του γλάρου Ιωνάθαν
πάνω
από τα
ακρογιάλια της σκέψης
το
καράβι που θα μας πάει μακριά
σε
λιμάνια άγνωστα
Είσαι ο έρωτας του
καλοκαιριού
στην κεχριμπαρένια
σάρκα του σταφυλιού
το κρασί
που θα μεθύσουμε τον
χάρο
ο
καβαλάρης του να μην μας
βρει
το απαλό χάδι
του Απηλιώτη
πάνω από
τα χρυσαφένια στάχυα
το ψωμί
που θα χορτάσουμε την ζωή
το
ταξίδι για να
είναι μεγάλο
Είσαι η σπίθα
που θα αναστήσει μέσα
μας την φλόγα
της
επιθυμίας που θα βάψει πορφυρά
τα όνειρά μας
τους
χειμώνες που θα περιφερόμαστε γυμνοί
και ανυπόδητοι
στους
δρόμους της φτώχειας
και της μοναξιάς
εραστές της Πολιτείας
‘’Των δικαίων και όχι των αδίκων’’
αετοί που
ζητούν πίσω τα κλεμμένα φτερά τους
Βάσω Μπρατάκη
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ Για τον πατέρα μου Τις πιο όμορφες λέξεις ψάχνω, για να σου γράψω το τραγούδι του αποχαιρετισμού, χειμώνες ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμά σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολιτεία. Αμπαρωμένες οι πόρτες της ψυχής κλεισ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμα σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολ...