ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ

Το πιο όμορφο από όλα

ίσως να είναι

αυτό που ζει

στα πιο τρυφερά όνειρά μας

κάποιες βροχερές

του φθινοπώρου νύχτες,

όταν ροδοπέταλα φωτιάς

αγγίζουν τα πάθη των αγγέλων.

Είναι ίσως αυτό που ζει

στο μυαλό και στην καρδιά μας

τις μεγάλες νύχτες της προσμονής

όταν ο έρωτας της ψυχής

γίνεται ρυθμός

στα σώματα των μπαλαρίνων

ή μυστικός χορός

στα χιονισμένα όνειρα των κύκνων.

Το πιο όμορφο απ’ όλα

είναι αυτό που νιώθω

όταν χάνομαι στη ματιά σου

τρομαγμένη ελαφίνα

που ξεδίψασε στη στέρνα της ψυχής σου

τις στιγμές που το όνειρο γίνεται αλήθεια .

Το πιο όμορφο από όλα

είναι η στιγμή

που ο έρωτας γίνεται ποίημα,

ιδρωμένος καλπασμός αλόγων

μέσα στην άγρια νύχτα.

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή «ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ »Εκδόσεις Γαβριηλίδη.

                                       

ΑΝΑΡΧΕΣ      ΡΙΜΕΣ

Στο περίγραμμα που χαράζει

η αγκαλιά των ματιών σου

το ανατρίχιασμα μιας φλόγας

σε εστία καλά φυλαγμένη

στο κουκούλι αρχαίων χρόνων

κι εγώ ψυχή που ξυπνά  

κάμπια που ονειρεύεται

τη γέννηση της πεταλούδας

που τολμά να ερωτοτροπεί

με τον ίδιο το θάνατό της

όταν αυτός σημάδευε σιωπηλά

την αρχή και το τέλος μιας στιγμής

όταν γινόταν θυσία

για το αλάθητο ενός ονείρου

παραίσθηση που αιμορραγεί

ανιχνεύοντας  τη φωτιά

στο βυθό μιας καρδιάς.

Στο περίγραμμα που χωρίζει

το σκοτάδι και το φως

το ανατρίχιασμα της σιωπής

όταν έπεσαν σαν χάρτινα τείχη

τα κάστρα της φωνής σου

και ο έρωτας να πορεύεται σιωπηλά

με την ανάσα ιδρωμένων αλόγων

πάνω από τα πέτρινα αγόρια

που έγιναν κοινωνοί της σιωπής των άστρων,

καβαλάρηδες  που κοιμούνται,

μυστικοί εραστές της πέτρας

να ζητούν εκλιπαρώντας

για μια νύχτα μονάχα

την πέτρα ν’ ανταλλάξουν με σάρκα

μήπως και σβήσουν τη δίψα αιώνων,

ταξιδευτές να γίνουν του ονείρου

τρελοί μέσα στους αιώνες.

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή «ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ ».Εκδόσεις  Γαβριηλίδης 

                           

                                        

         ΣΤΟΝ  ΙΣΚΙΟ ΕΝΟΣ ΜΠΛΟΥΖ

Για σένα θα βρω τις πιο όμορφες λέξεις

Άγγελε μου ,άγγελε της νύχτας ,

και τον έρωτά μου για σένα θα ντύσω

όταν στα σκαλοπάτια ενός μπλουζ

θα σέρνεται η ψυχή μου.

Κι ας ήρθαν μαύρα πουλιά

που έφεραν στο ράμφος

του πανικού τη μοναξιά.

κι ας έκλεισαν τα παραθυρόφυλλα

τη νύχτα απέξω

κι ας έγιναν οι ώρες μου σκοτεινά κελιά,

εγώ πάντα έξω από την πόρτα του ονείρου

θα σου αφήνω τα κλειδιά.

Για σένα θα γράψω τα πιο όμορφα μπλουζ

Άγγελε μου, άγγελε της νύχτας,

κι ας είναι άδειο βιβλίο οι νύχτες σου,

εγώ με τις νότες μου θα ημερέψω τη σιωπή τους

και το αγρίμι του έρωτα θα ξυπνήσω

κάτω από την ομπρέλα της μουσικής μου

και με αγωνία θα ψάχνω στο μαύρο των ματιών σου

τα σημάδια του έρωτα. 

Και πριν το ξημέρωμα μας βρει

εγώ θα είμαι πάντα αυτή που θα τρέχει

ερωτευμένη παιδούλα ξυπόλητη

στις αυλές του ουρανού τα άστρα να σου φέρω

για να φωτίσω αγάπη μου τα όνειρά σου.

Από την ποιητική συλλογή

«  ΝΥΧΤΑ  ΗΝΙΟΧΟΣ »

Εκδόσεις Γαβριηλίδη

In the shadow of a blues

I will find the most beautiful words

My Angel ,angel of the night,

To vest my love for you

When my soul will crawl

On the stairs of a blues.

Even if black birds came

Baring panic’s solitude

On their breaks.

Even if shutters

Left the night outside

Even if my hours became dark cells,

I will always leave the keys

On the dream’s door.

                

I will write the most beautiful blues for you,

My Angel, angel of the night ,

Even if your nights are an empty book,

I will pacify their silence with my notes

And I will wake the beast of love

Under my music’s umbrella

And I will desperately seek in the black of your eyes

The signs of love.

And right before dawn

I will always be the one that rushes,

A barefoot girl, in love,

To bring the stars on sky’s courts to you

To light up your dreams, my love.

Vaso Brataki