Ένας καταράκτης από πουλιά
που χάσαν την πυξίδα
στο πέταγμα τους...
τα λόγια που ξεφύγαν
απ'τα χείλη των εραστών
τις μεγάλες ώρες της σιωπής..
όταν βουβά η αράχνη του πόθου
έπλαθε απατηλά
τον ιστό της αγάπης
στα σκοτεινά δωμάτια του ονείρου...
Vaso Mprataki

Το πιό όμορφο απ'όλα

ίσως να'ναι

αυτό που ζεί

στα πιο τρυφερά όνειρα μας

κάποιες βροχερές

του φθινοπώρου νύχτες

όταν ροδοπέταλα φωτιάς

αγγίζουν τα πάθη των αγγέλων

Είναι ίσως αυτό που ζεί

στο μυαλό και στην καρδιά μας

τις μεγάλες νύχτες της προσμονής

όταν ο έρωτας της ψυχής

γίνεται ρυθμός

στα σώματα των μπαλαρίνων

ή μυστικός χορός

στα χιονένια όνειρα των κύκνων

Το πιό όμορφο απ'όλα

είναι ίσως αυτό

που καταλύει την ζωή μας

ξαναγυρνώντας μας πίσω

στην τρυφεράδα των παιδικών μας ονείρων

σε ευτυχισμένα άμπε μπα μπλόμ

του μπε μπλόμ

στις γειτονιές των λουλουδιών

και των ήχων

Το πιό όμορφο απ'όλα

είναι ίσως αυτό που νιώθω

όταν χάνομαι στην ματιά σου

τρομαγμένη ελαφίνα

που ξεδίψασε στην στέρνα της ψυχής σου

τις στιγμές που το όνειρο γίνεται αλήθεια

Το πιό όμορφο απ'όλα

είναι η στιγμή

που ο έρωτας γίνεται ποίημα

ιδρωμένος καλπασμός αλόγων

μέσα στην άγρια νύχτα..........

Vaso Mprataki

Όταν θα πέσει η πρώτη βροχή

τότε θα΄ρθει και ο πρώτος χωρισμός

και όταν θα απομείνουμε

άδειοι και μοναχοί

μέσα στις γυμνές και κρύες του φθινοπώρου μέρες

τότε ίσως και να το νιώσουμε

το πόσο βαθιά είχαμε αγαπηθεί

θα΄ταν θυμάμαι της χρονιά

που τέλειωνε ένα ταξίδι

για να αρχίσει ένα καινούργιο

το ταξίδι που θα μας έφερνε κοντά

την μιά καρδιά κοντά στην άλλη

δυό ζωές που εξαντληθήκαν σε καθημερινές στιγμές

δυό καρδιές που νύχτες τώρα ονειρευόντουσαν

μία καινούργια του έρωτα μέρα

Όταν θα πέσει η πρώτη βροχή

τότε θα΄ρθει και η πρώτη παγωνιά

θεέ μου πως δεν το΄χαμε φανταστεί

μέσα στις καυτές του έρωτα μας μέρες

την παγωνιά που κρύβει

του χωρισμού η πικρή μοναξιά

Όταν θα πέσει η πρώτη βροχή

τότε θα΄ρθει και η πρώτη μοναξιά

και μεις δεν θα΄χουμε

τι άλλο να πούμε

παρά μονάχα

πως κάποτε είχαμε πολύ αγαπηθεί

Vaso M.

Στα ερειπωμένα άδεια οικόπεδα της μνήμης

θα υπάρχουν πάντα

οι στιγμές που ζήσαμε μαζί

αγριοπερίστερα που μπλεχτήκαν

στα ξόβεργα του χρόνου

τις ώρες που το φώς σκορπά

στα διάφανα πέπλα αυτού του κόσμου

Στα ερειπωμένα άδεια οικόπεδα του χρόνου

θα υπάρχουν πάντα

οι μεγάλες νύχτες της προσμονής

όταν θολερά τα πλοκάμια του πόθου

θα βουλιάζουν σιωπηλά

στα σκοτεινά θαλάμια της ψυχής μας

Στα ερειπωμένα άδεια οικόπεδα της νύχτας

θα υπάρχει πάντα

ο έρωτας της μικρής νυχτοπεταλούδας

στα μυστικα μονοπάτια του φεγγαριού

έρωτας που γίνεται πνοή θανάτου

στα ρόδινα δάχτυλα της φωτιάς .

Vaso M.

ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ

Πάνω στον καθρέφτη των ματιών μας
τα θαμπά κόκκινα δίχτυα του πόθου
Πάνω στη καρέκλα
το άσπρο τριμμένο πουκάμισο σου
Πάνω στο κρεβάτι
το ζεστό γυμνό σώμα του έρωτα μας

Και πάντα
τα ίδια γυμνά χείλη,τα χείλη μας....
Και πάντα
τα ίδια γυμνά χέρια,τα χέρια μας.....
Και πάντα
τα ίδια γυμνά όνειρα,τα όνειρα μας......
Και πάντα
οι ίδιες γυμνές νύχτες,οι νύχτες μας......

Αύριο θα'χουμε ζήσει για μια ακόμα φορά
έναν ακόμα έρωτα
Αύριο θα'χουμε φορέσει για μια ακόμα φορά
τα ίδια ρούχα
Αύριο θα πάρουμε και πάλι
για μια ακόμα φορά τους ίδιους δρόμους
τους δρόμους της αποξένωσης και της μοναξιάς
που τόσο τους μισήσαμε....

Αύριο θα'χουμε γίνει
για μια ακόμα φορά πιό ξένοι
Αύριο θα πλάθουμε
και πάλι για μια ακόμα φορά
χώρια ή και μαζί ,ποιός ξέρει
το όνειρο για μιά καινούργια νύχτα....

Vaso Mprataki