O πίνακας είναι της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009

Ένας καταράκτης από πουλιά
που χάσαν την πυξίδα
στο πέταγμα τους...
τα λόγια που ξεφύγαν
απ'τα χείλη των εραστών
τις μεγάλες ώρες της σιωπής..
όταν βουβά η αράχνη του πόθου
έπλαθε απατηλά
τον ιστό της αγάπης
στα σκοτεινά δωμάτια του ονείρου...
Vaso Mprataki

7 σχόλια:

  1. Τι γλυκά που τραγουδούν οι λέξεις όταν μιλούν για έρωτα.

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι ειδικά όταν γίνεται το ταρακούνημα
    του αγέρα στα κλαδιά της φαντασίας

    καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στα σκοτεινά δωμάτια του ονείρου,
    πως πλάθουμε και ανακαλούμε τον έρωτα!
    Υπέροχο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Με τέτοια αριστουργήματα, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να ανεβάζεις ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ!

    Την καληνύχτα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Diatton
    Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
    Θα προσπαθήσω να ανεβάζω πιο συχνά και ελπίζω να σου αρέσουν το ίδιο και τα επόμενα.
    Θα αναρτήσω πάλι αύριο ή μεθαύριο.
    Καλημέρα και καλό σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Λόγια και όνειρα σαν πουλιά που ταξιδεύουν ψάχνοντας την δική του Ιθάκη!!

    Πολύ όμορφοι οι στίχοι σου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις