Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009
ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΤΙΜΩΡΟΙ
(Όσο θα υπάρχει λαός θα υπάρχουν τύραννοι
και όσο θα υπάρχει δίκιο θα υπάρχουν και τιμωροί.)
Είπα ήρθαν οι τιμωροί
δεν μ'άκουσες...
Ακούσαμε τον πνιγμένο καλπασμό,
των ιδρωμένων αλόγων τους,
μέσα στην χτυπημένη νύχτα.
Είπες πως είναι ο ψίθυρος του ανέμου
μέσα στα ακρωτηριασμένα αγάλματα,
στον μεγάλο κήπο,
με τον αδικοκρεμασμένο που φεύγει έχοντας,
στο παγωμένο βλέμα, τον σπαραγμό των άστρων....
Ήρθαν οι τιμωροί και το είδες,
στην ζέστη ανάσα που ανέβαινε,
από τα καμμένα συντρίμμια του σπιτιού σου,
Ήρθαν οι τιμωροί και το είδες,
στο ματωμένο μαχαίρι,
που ήταν μπιγμένο στην καρδιά του παιδιού σου.....
Βάσω Μπρατάκη
(γραμμένο το καλοκαίρι του1981)
(Όσο θα υπάρχει λαός θα υπάρχουν τύραννοι
και όσο θα υπάρχει δίκιο θα υπάρχουν και τιμωροί.)
Είπα ήρθαν οι τιμωροί
δεν μ'άκουσες...
Ακούσαμε τον πνιγμένο καλπασμό,
των ιδρωμένων αλόγων τους,
μέσα στην χτυπημένη νύχτα.
Είπες πως είναι ο ψίθυρος του ανέμου
μέσα στα ακρωτηριασμένα αγάλματα,
στον μεγάλο κήπο,
με τον αδικοκρεμασμένο που φεύγει έχοντας,
στο παγωμένο βλέμα, τον σπαραγμό των άστρων....
Ήρθαν οι τιμωροί και το είδες,
στην ζέστη ανάσα που ανέβαινε,
από τα καμμένα συντρίμμια του σπιτιού σου,
Ήρθαν οι τιμωροί και το είδες,
στο ματωμένο μαχαίρι,
που ήταν μπιγμένο στην καρδιά του παιδιού σου.....
Βάσω Μπρατάκη
(γραμμένο το καλοκαίρι του1981)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ Για τον πατέρα μου Τις πιο όμορφες λέξεις ψάχνω, για να σου γράψω το τραγούδι του αποχαιρετισμού, χειμώνες ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμά σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολιτεία. Αμπαρωμένες οι πόρτες της ψυχής κλεισ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμα σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολ...
Εξαιρετικές οι λέξεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά έτσι νιωθω καθε φορα που σε διαβαζω.
Γεμίζω..
Καλησπέρα Βάσω
Μαρία
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την συνεχή παρουσία σου κοντά μου και για τα καλά σου λόγια...
Με βοήθησες να αποφασίσω να μοιραστώ μερικά από τα ποιήματα εκείνου του βιβλίου με όλους τους φίλους που βρήκα εδώ μέσα...
Καλή σου νύχτα!
Δυνατό …
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι ή πρώτη λέξη που μου έρχεται στην σκέψη διαβάζοντας το ποίημα σου.
Λέξεις – εικόνες με ασυγκράτητη ροή.
την καλημέρα μου
Πάντα κάποιοι τιμωροί θα σφάζουν τις καρδιές μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα ιδρωμένα άλογα θα καλπάζουν γύρω απ' το λυγμό μας...
Καλημέρα Ποιήτρια!
Για μία ακόμη φορά διακρίνω ότι εκείνο το καλοκαίρι του 1981 θα πρέπει να ήταν από τα πλέον διμιουργικά για σένα Βάσω μου, με ότι αυτό συνεπάγεται!Συνέχισε έτσι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου σ'αφήνω!
Απίστευτα επίκαιρο ποίημα. Αν δεν ανέφερες την ημερομηνία γραφής του θα έλεγα πως ήταν σημερινό. Τελικά η ποίηση "αντέχει" όταν ακόμα και πολύ προσωπική εκφράζει διαχρονικές αγωνίες και αλήθειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Βάσω μου!
Acer-v
ΑπάντησηΔιαγραφήσε καλωσορίζω στην γωνιά μου!Ελπίζω να μείνεις!
Θα επισκευτώ και εγώ το ιστολόγιο σου...
Το είδα και το βρίσκω πολύ ενδιαφέρων!
Καλή σου μέρα!
Προμηθέα δεσμώτη
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι όπως τα λες!
Μια γλυκιά καλημέρα!
Aenae
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που και πάλι έτρεξες κοντά μου,για να μοιραστείς τους στοχασμούς μου...
Για σένα Κωνσταντίνε όλα εκείνα τα ποιήματα ,για να δεις...πόσο μοιάζουν οι χτύποι της καρδιάς των ανθρώπων...που πάντα θα ψάχνουν προς τα μέσα...
Αγαπητή μου pandora
ΑπάντησηΔιαγραφήόλες οι εποχές είναι δυστυχώς το ίδιο...
μόνο που εμείς κοιμόμαστε ή έχουμε ξυπνήσει...
Μα πάντα θα υπάρχει ένα ποίημα,το δικό μου ...το δικό σου...ή κάποιου άλλου...που θα μας ξυπνάει!
συγνώμη για την απουσία μου ,σε παρακολουθώ μόνο που εξαιτείας παραπάνω τρεξίματος αυτή την εβδομάδα δεν άφησα σχόλια...
Μια γλυκιά καλημέρα!
Θα μαι κι εγώ εδω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει..
Τα φιλιά μου
κι ευχαριστίες για τα λόγια σου που ημέρεψαν την αγριεμένη μου ψυχή...
Τόνια
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρνα όποτε θέλεις και όποτε μπορείς...
Εγώ θα σε επισκέπτομαι πάντως ακόμα και αργοπορώντας και τρέχοντας γιατί οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη τους ανθρώπους...αλλά και γιατι μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις!
Άγγελε μου σήκωσε τα φτερά σου στην ανάγκη κάρφωσε τα ακόμα και με καρφιά και κάποια στιγμή θα ανακαλύψεις ότι δεν τα έχουν ανάγκη,σίγουρα θα υπάρχουν άνθρωποι που σε
χρειάζονται και σίγουρα μια από αυτούς θα είναι και η μάνα σου...
Καλό σου απόγευμα!
θέλω να σε συγχαρώ για τα εργα σου, ακομη και για τα πιηματα σου εχουν μεσα πολλα λόγια ψυχης... πολλη σημασία...
ΑπάντησηΔιαγραφήμπραβο απο μένα...
φιλουθκια πολλα απο Κύπρο και τα λέμε παλι...
Zinaa Kapa
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καλοσωρίζω στην γωνιά μου!
Ελπίζω να μείνεις...
χαίρομαι όταν έρχονται καινούργιοι φίλοι...
Μια γλυκιά καλημέρα
Πολυ εντυπωσιαστηκα απο το site σου... υπεροχο...οι πινακες σου φανταστικοι...οι στιχοι σου αγγιγμα ψυχης...Συγχαρητηρια κι απο μενα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρετισμους απο τη φιλη μου zinaa kapa απο την ομορφη Λεμεσο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΦεγγαρόλουστη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες!Χαίρομαι όταν έρχονται καινούργιοι φίλοι...Τα ιστολόγια είναι για να μοιραζόμαστε σκέψεις και συναισθήματα...
καληνύχτα και στις δύο!
Η τελευταία φράση..μου έκοψε την ανάσα..Καλό βράδυ σου εύχομαι
ΑπάντησηΔιαγραφήCarpe diem
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι που σου έκοψα την ανάσα,το πιστεύω γιατί έχω καταλάβει πόσο τρυφερή μάνα είσαι...
και εγώ το ίδιο ένιωσα όταν το έγραψα και ας μην είχα παιδιά...νομίζω ότι είναι ο χειρότερος εφιάλτης που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος...Αυτό όμως το κάνει να είναι και ο πιο δυνατός στίχος του ποιήματος μου!
καλή σου νύχτα!
Ο καλπασμός ακούγεται σε κάθε λέξη τους,είτε ειπωμένη είτε κρυφή.Κι όμως,αφού κάψουν ότι προσφέρθηκε για φωτιά,τους πειράζει ο θόρυβος,θέλουν ησυχία,ησυχία και γαλήνη...κουράζει πολύ το "επί πτωμάτων".
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι στίχοι σας περνούν απ'τους τοίχους μας σαν διαφάνειες που δείχνουν κοινές πληγές.Δυνατοί,όπως οι πληγές.
Severedgarden
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καλωσορίζω στην γωνιά μου...
Με τιμά η δύναμη που αποδίδεις στους στίχους μου...
Ελπίζω να ξαναπεράσεις ...
Καλό σου βράδυ!
Τα λόγια είναι περιττά!οταν βλέπει η διαβάζει κάποιος ένα αριστούργημα!!ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! Υ.Γ.(Απο εσένα Βάσω μου,την Μαρία και κάποιων επίσης,εξίσου αξιόλογων ατόμων,τόλμησα κι εγω δειλά δειλά και απο παρόρμηση των παιδιών μου άρχησα να γράφω,για ένα πολυαγαπημένο μου πρόσωπο, που δεν γνώρησα ποτέ την "μητέρα" μου!)
ΑπάντησηΔιαγραφή