Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009
( Λεπτομέρεια από πίνακα του Γιάννη Τσαρούχη )
Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ
Αφιερωμένο...
Φθινόπωρο ,η εποχή των ποιητών!
Βρέχει σιωπή μέσα στα όνειρα μου.
Πως κλαίνε σιωπηλά οι νύχτες σου;
Αυτές που ζήσαμε,εγώ και εσύ,
εραστές στον τροπικό του Αιγόκερου.
Ξεψυχισμένοι αγγέλοι,
τα καλοκαίρια που μας άφησαν πίσω
και είναι οι αγάπες μας,
ψάρια που σπαρταρούνε,
στα σκοτεινά κοράλλια της μνήμης
και εγώ πάντα σιωπηλή ,
να βαδίζω στην θλίψη μιας νότας...
Και εσύ πάντα να πορεύεσαι,
στην βροχή χωρίς ομπρέλα.
Και είναι σαν να αγγίζεις,
με γυμνά τα χέρια,
την μουσική φυσαρμόνικας,
που μικρό αγόρι έπαιζε,
στον κύκλο των χαμένων ποιητών.
Και στην αυλή της καρδιάς,
στοίβες από κιτρινισμένα φύλλα.
Και είναι οι ώρες που ξεψυχούνε,
όταν η νύχτα αγκαλιάζει την ημέρα.
Και εσύ ζητιάνος και ρακένδυτος,
στην άκρη του δειλινού,
πάντα να προσμένεις την λύτρωση,
από την δίψα των κορμιών.
Και ήταν αλμυρό το κύμα,
όταν μας άφηνε πίσω το καλοκαίρι,
πυρόξανθο αγόρι που έτρεχε βιαστικά,
κατά εκεί που αιμορραγεί ο ουρανός...
Βάσω Μπρατάκη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ Για τον πατέρα μου Τις πιο όμορφες λέξεις ψάχνω, για να σου γράψω το τραγούδι του αποχαιρετισμού, χειμώνες ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμά σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολιτεία. Αμπαρωμένες οι πόρτες της ψυχής κλεισ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμα σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολ...
Kι ομως , υπάρχουν κι εκεινοι που νομιζουν πως μπορουν να πορευτουν στη βροχή , μα η αστραπή παραφυλάει να τους καταστρέψει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αυτο, γιατι τη μισουν...
Δικά μου λόγια ...(σκεψεις που μου γεννησες)
Η ποίησή σου εξαιρετική πάντα
Καλησπέρα Βασω
Πόσο πολύ μου αρέσει η φθινοπωρινή βροχή...να περπατώ στην φύση και η μυρωδιά απο το βρεγμένο χώμα , να με διαπερνά παντού... Οι σταγόνες της βροχής να κυλούν στο πρόσωπό μου...το καλύτερό μου!!!Τι γλυκές αναμνήσεις!!!πάει χάθηκα μες του φθινοπώρου τις όμορφες στιγμές...εικόνες χρυσές σαν τα φύλλα που πέφτουν παντού...Ευχαριστώ που με ταξιδεύεις μέσα απο τα ποιήματά σου!!!!ΦΙΛΊ ΓΛΥΚΌ ΦΙΛΙ ΖΕΣΤΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφιερωμένοι στίχοι
ΑπάντησηΔιαγραφήστις βροχές των ποιητών
που φλόγες έγιναν
στα δάχτυλά τους
και σφράγισαν
λέξεις καρδιάς
στους τοίχους των κελιών σου
για να σπάσουν τα κάγκελά τους
και να κλάψουν τις νύχτες
μαζί με τ' αγόρι που παίζει φυσαρμόνικα
στην εποχή των δακρύων...
Με φιλιά στης γραφής σου την ανάσα!...
Μαρία
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ή κακώς είμαι από αυτούς που λατρεύουν την βροχή ...ακόμα και με τον φόβο των αστραπών...
Δυστυχώς ο φόβος πολλές φορές μας κρατάει μακριά από πράγματα που ίσως μέσα τους να κρύβουν την πραγματική ευτυχία...
Γι'αυτό ας μάθουμε να ζούμε και με τις αστραπές...αν είναι να απολαύσουμε τό χάδι της βροχής...
Ευχαριστώ για την αγάπη σου για την ποίηση μου...
καλό σου απόγευμα!
φιλιά
mar9659
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς τα ίδια πράγματα με τρελένουν πατριώτισσα...
Έχεις περπατήσει ποτέ πάνω στα βουνά με την βροχή...και τα πάντα γύρω σου να είναι μια πανδαισία από καφετιά,πορτοκαλιά,κόκκινα και κίτρινα...;
Είναι κάτι το υπέροχο είμαι σίγουρη ότι θα σου άρεσε!
Καλό σου απόγευμα!
και πολλά φιλιά
Προμηθέα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέρες και νύχτες , πορευόμουνα
και ήταν γυμνή η ψυχή
κάτω από την βροχή των στίχων
των ποιητών που λάτρεψα
όσο κανείς άλλος
και την θλίψη τους φόρεσα
για πανοφόρι στην μοναξιά
και από τότε νιώθω πως δεν είμαι πια μονάχη
και ας πορεύομαι στης ψυχής
τα σκοτεινά μονοπάτια
γιατί ονειρεύομαι αυτή την πολύτιμη
της καταιγίδας , την ώρα
που για οδηγό θα πάρω την φωτιά
που η αστραπή θα αναστήσει
κάπου εκεί στα σκοτεινά τα δάση
ψυχής που χάθηκε στην νύχτα της...
Ευχαριστώ για την αγάπη σου στην γραφή μου...
Πολλά -πολλά φιλιά !
Σου έστειλα mail...Για το ποίημα...που με ξεπερνά...και για άλλα.Καληνύχτα ψυχή μου
ΑπάντησηΔιαγραφήCARPE DIEM
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα το email και πραγματικά με συγκίνησε!!
Σου έστειλα και εγώ φίλη μου...
Σου εύχομαι μια όμορφη νύχτα να περάσεις ,κοντά
σε αυτούς που αγαπάς...
πολλά - πολλά φιλιά
Γυμνή ψυχή κάτω από τη βροχή τών στίχων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπως έτσι γιά προστασία φοράς φθινοπωρινό μανδύα και χαίρεσαι στό φώς της αστραπής!!!
Καλημέρα Βάσω!!!
Τι μου λες τώρα φιλενάδα!Αν έχω περπατήσει σε βουνά;Εχω οργώσει τα μέρη μας...Μα ποιό συχνά γιατί είναι και κοντά μου...το δάσος της Καστανιάς...ξέρεις εκεί που είναι η Παναγία Σουμελά και με χιόνι απίστευτο παρακαλώ..να τρέχω σαν μωρό παιδί..ευτυχώς με συνοδοιπόρο τον άνδρα μου..γιατί το κατέχει κι'αυτός το σπόρ.Σέλι!Καϊμακτσαλάν!Παγγαίο!Χολομώντα!Πίνδο! θέλεις κι'άλλα; χαχαχα!Αντε είσι να το κανουμε και μαζί...είναι η εποχή του τώρα!!!φιλιά πολλά Βασούλα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Φθινόπωρο ,η εποχή των ποιητών!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρέχει σιωπή μέσα στα όνειρα μου".
Βάσω με συγκίνησες!
Κατά ένα παράδοξο τρόπο, κάθε φθινόπωρο βρέχει σιωπή μέσα και στα δικά μου όνειρα. Και το πυρόξανθο αγόρι τρέχει μέσα μου κατα 'κει που αιμορραγεί ο ουρανός. Μίλησες μέσα μου φίλη μου με τις εικόνες σου! Υπέροχο! Σε φιλώ!
elis.pandora
ΑπάντησηΔιαγραφήακριβώς έτσι νιώθω φίλη μου...όταν διαβάζω τους στίχους ποιητών που λατρεύω...
γυμνή ψυχή κάτω από την βροχή των στίχων τους...
Και αλήθεια
πόσο ποθητή είναι μια αστραπή,
όταν πρόκειται να αναστήσει το φως
στα σκοτεινά δάση ψυχής που φόρεσε την νύχτα
τότε μιλάμε για το ξύπνημα της ψυχής.
Εκεί είναι η ομορφιά του ποίησης
όταν μπορεί να ξυπνήσει
επιθυμίες που είχαμε κάποτε δολοφονήσει
ή και κρατήσει φυλακισμένες
σε σκοτεινά κελιά του υποσυνείδητου...
Καλή σου νύχτα
και πολλά φιλιά
mar9659
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα για κάτι που θα συζητήσουμε όταν θα ειδωθούμε επιτέλους κάποτε...
Εχεις δίκιο είναι μαγεία αυτή την εποχή το περπάτημα στα βουνά ειδικά η ¨Πίνδος ...μια πανδαισία χρωμάτων...
Μακάρι να είχα χρόνο...θα ήθελα να πάμε...
Δεν ξέρεις τίποτε δεν αποκλείεται...
καληνύχτα πατριώτισσα
πολλά φιλιά
Άτη Σολέρτη
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι για αυτά που διαβάζω...
γιατί και εγώ νιώθω παρόμοια συναισθήματα
όταν αφήνομαι στην ομορφιά των στίχων σου αλλά και των εικόνων που ξυπνούν μέσα μου...
καληνύχτα
και πολλά φιλιά
Νεροποντή σε βρώμικα πλακόστρωτα
ΑπάντησηΔιαγραφήτα λόγια των ποιητών
ψωμί ζεστό σε ζητιάνου τραπέζι
λέγω πως τους ποιητάδες
τους πρέπει λατρεία ή θάνατος
είναι -θαρρώ-
τέτοιο το υλικό
που εφιάλτες ή ονείρατα
θεριεύει στην καρδιά τους...
Φιλί
Χάρις
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σε βλέπω στα σχόλια μου...
Σε μεγάλη σκέψη με έβαλες φίλη μου...
Ποιά η αξία της ποίησης όταν κάνει έναν ποιητή άτομο μισητό σε κάποιον;
Ελπίζω φίλη μου ποτέ με την γραφή μου να μην ξυπνήσω παρόμοια συναισθήματα, γιατί νομίζω ότι τότε δεν θα έχει καμία αξία η ποίηση ...
Πάντως και το μίσος πολλές φορές ...είναι αγάπη...αυτό ποτέ να μην το ξεχνάμε...
Όμορφοι οι στίχοι σου όπως πάντα μούσα μου...
Πολλά φιλιά
Υ.Γ. Σου έστειλα και email
Η ποίηση, φίλη μου, όταν γεννάει, φτάνει το στόχο της. Κάποτε μίσος και κάποτε λατρεία. Θυμίσου πόσοι στίχοι παμμίσητοι για κάποιους, κάποιους άλλους στ' αστέρια τους ταξίδεψαν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦτάνει να γεννά..
Φιλί
Χάρις
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο φίλη μου...
Οι στίχοι έχουν αξία όταν γεννούν άλλους στίχους...
Και τα λόγια των ποιητών δεν γεννούν στις καρδιές όλων των ανθρώπων τα ίδια συναισθήματα...
Καλημέρα!
φιλιά