(το έργο είναι της χαράκτριας Βάσω Κατράκη )Η ΠΡΟΣΩΠΙΔΑ
Είχε ένα κομμάτι σίδερο για πρόσωπο.
Ήταν μια ωραία πελεκητή προσωπίδα.
Δεν το ξέραμε
και ονειρευόμασταν κάτω,
από τις γλυκές ρυτίδες της καλωσύνης του.
Είχε δυό λευκά τριαντάφυλλα για μάτια,
που χαμογελούσαν μέσα από τις κίτρινες φλόγες,
μιας ύπουλης σαγηνευτικής αγάπης.
Κάποιος γέροντας είπε πως ήταν προσωπίδα
και ύστερα ξεψύχησε στην αποβάθρα.
Δεν τον πιστέψαμε
και ησυχάζαν τα κοπάδια μας,
κάτω από τον ίσκιο της.
Κάποιο βράδυ έπεσε η προσωπίδα.
Οι κλειστές πόρτες ψιθύριζαν,
για τα συντρίμια και τα βογγητά που κρύβαν
και τότε μόνο μερικοί,
αγουροξυπνημένοι από την φρίκη της αλήθειας,
διάβασαν στον ίσκιο της νυχτερίδας,
πως κάθε βράδυ, όταν γεμίζει το φεγγάρι,
ότι πέφτει και μια τέτοια σιδερένια προσωπίδα.
Βάσω Μπρατάκη
Από την ποιητική συλλογή μου
'' ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ - ΔΟΚΙΜΕΣ ''
γράφτηκε το καλοκαίρι του 81
Πανέμορφο αγαπητή Βάσω ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να μην περάσω με άδεια χέρια, σου στέλνω ένα σύνδεσμο που παραπέμπει σε ένα υπέροχο σύντομο ποίημα του Langston Hughes (1902 - 1967). Το είχα πρωτοδιαβάσει σε μια ανθολογία ξένων ποιημάτων της μητέρας μου όταν ήμουν 16 ετών.
Suicide's Note
Καλό απόγευμα
Σταύρος
:)
Καλώς ήρθες Σταύρο στην γειτονιά μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια θέση θα έχω φυλαγμένη και για σένα...
Ευχαριστώ φίλε μου και για το δώρο σου, το διάβασα και μου άρεσε!
Να'σαι καλά
Ένα όμορφο βράδυ να περάσεις...
Tα ερωτικά σου ήταν κι εκείνα που με εντυπωσίασαν πολύ πριν ένα χρόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλα Βάσω
Καλημερα
(Δυσκολευομαι να παρακολουθώ πολυ αυτες τις μερες γιατι αναρρώνω ύστερα απο μια δύσκολη επέμβαση. Αλλα θα επανελθω σύντομα)
Φιλιά
είναι δύσκολο για πολλούς χωρίς προσωπίδα να πορευτούν ... τρεμουν, φοβούνται την μορφή τους να δείξουν ... μ' αυτη να προκαλέσουν, να προσκαλέσουν την ζωή! Όμως θνητές και οι προσωπίδες κάποτε γερνούν, μαραίνονται, πέφτουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήόμορφο ... πολύ όμορφο Βάσω
σε φιλώ ... φιλη!
Χωρίς προσωπίδες παροπίδες και τα συναφή,για δρόμους αληθείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου!
Μαρία
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου εύχομαι από καρδιάς να είναι όλα περαστικά και να αναρρώσεις γρήγορα ...
Επίσης σε ευχαριστώ για την παρότρυνση σου ακριβώς πριν από ένα χρόνο για να ξαναγράψω μετά από διακοπή είκοσι χρόνων.
Με χαρά μου σου ανακοινώνω ότικαιτο δεύτερο βιβλίο μου, ότι είναι έτοιμο να πάρει τον δρόμο του τυπογραφείου...
Ελπίζω να θεωρηθεί πολύ καλύτερο από το πρώτο...
Ένα όμορφο απόγευμα να περάσεις!
φιλιά
acer_v
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς φίλη μου πολλοί χρησιμοποιούν την προσωπίδα όχι γιατί φοβούνται να δείξουν το πραγματικό πρόσωπο τους αλλά γιατί είναι ο μόνος τρόπος, για να αποπλανήσουν ανθρώπινες ψυχές και να τις οδηγήσουν στην καταστροφή...
Αλλά δυστυχώς όπως πολύ σωστά είπες φίλη μου κάποτε και αυτές μαραίνονται και πέφτουν ...και ελπίζω να μην είμαστε από αυτούς που κοιμούνται στον ίσκιο τους...
Ένα όμορφο απόγευμα να περάσεις!
φιλιά
gaykarkinos7
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις πολύ δίκιο φίλε μου γιατί κάποτε και οι προσωπίδες πέφτουν και γρήγορα ή αργά θα έρθει η ώρα της αλήθειας...
Την καλησπέρα μου!
όταν το προσωπείο αποκαλυφθεί,τότε τίποτα δεν μπορεί να σώσει αυτόν που με μαεστρία το φοράει.γιατί τότε αποκαλύπτεται το μεγαλείο της κενότητας.και της ψευτιάς του.
ΑπάντησηΔιαγραφήας είναι όμως.ας χαρεί για όσο το μπορεί.γιατί μετά....
με φιλιά,καλησπέρα
Έχεις απόλυτο δίκιο anima...
ΑπάντησηΔιαγραφήπολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν σχετικά με το θέμα αλλά δυστυχώς δεν το επιτρέπει ούτε ο χρόνος, ούτε ο χώρος.
Δυστυχώς πολλοί υπήρξαμε κάποτε τα θύματα μιας τέτοιας κατάστασης αλλά ευτυχώς κάποτε τα προσωπεία πέφτουν και αποκαλύπτεται η κενότητα και η ψευτιά αυτών που τα φορούσαν ...
ίσως η πιο τραγική στιγμή της ζωής μας ...αλλά συγχρόνως και λυτρωτική ...μόνο που όλα θέλουν τον χρόνο τους...
Νομίζω φίλη μου καταλαβαίνεις τι θέλω να πω...
πολλά φιλιά
Δίχως μάσκες πάντα ήμουν
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τώρα...δίχως μάσκες
Και το πλήρωσα και το πληρώνω...
Θέλω να πω: "στο καρναβάλι ρε που πας, χωρίς μάσκα και στολή ρε θα πονάς, κι αφού το διάλεξες να πας, θα είσαι μόνος μες στους μόνους θα γερνάς..." Έτσι λέει το άσμα...
Βάσω μου,
σ' ευχαριστώ για όλα!
Κι εσύ ξέρεις ότι κάποτε τα θύματα ξυπνούν...κι όταν ξυπνήσουν...
Κάποτε φίλη μου τα προσωπεία πέφτουν οπότε δεν νομίζω να χρησιμεύουν τίποτε σε αυτούς που τα φορούν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε αυτοί που είμαστε ,είτε φοράμε προσωπείο είτε όχι...οπότε ο τενεκές θα είναι πάντα τενεκές και το χρυσάφι πάντα χρυσάφι...
Να παρακαλάμε να πέφτουν όσο γίνεται πιο γρήγορα οι προσωπίδες όσο σκληρό και αν ακούγεται ,γιατί μόνο έτσι ίσως κάποτε να λυτρωθούμε από τις αλυσίδες που κρατούν δέσμιες τις νύχτες μας...
Ναι τα θύματα κάποτε ξυπνούν ...έχεις δίκιο...
αρκεί βέβαια να ξυπνήσουν έγκαιρα γιατί η ζωή φίλη μου είναι ποτάμι που κυλά και το ξέρουμε πολύ καλά πως δεν γυρνά πίσω...
Ένα όμορφο απόγευμα να περάσεις!
πολλά φιλιά
Βάσω καλημέρα... άλλη μια σπάνια ποιητική φλέβα που ανακαλύπτω, άλλος ένας πανέμορφος ιστοχώρος που ξεπλένεται η ψυχή, που ανασαίνει το είναι... μαγευτική η γραφή σου... μου φαίνεται θα πρέπει να ζητήσω την ποιητική σου συλλογή... [είχε ένα κομμάτι σίδερο για πρόσωπο... δύναμη, λέξεις που τις ένιωσα στα σωθικά μου!]
ΑπάντησηΔιαγραφήnimerti
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σε βλέπω στην γειτονιά μου,τιμή μου να έχω για επισκέπτες δημιουργούς που και εγώ ξεκουράζομαι στον ίσκιο των λέξεων τους...πολύ ευχαρίστως θα σου έστελνα ένα αντίγραφο της πρώτης ποιητικής συλλογής μου αλλά νομίζω ότι η καινούργια ποιητική συλλογή που ετοιμάζομαι να εκδόσω ότι θα είναι πολύ καλύτερη από εκείνη ...
Αν δεις παλιότερες αναρτήσεις μου θα δεις δείγματα της τωρινής δουλειάς μου ελπίζω να σου αρέσουν...
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ,με τιμούν...
καλό σου απόγευμα!
Βάσω μου αυτό που εχω να σου πω ειναι πως οι αναρτήσεις σου με αφησαν αφωνη!!Εχεις μια ιδιαίτερη καταπληκτική γραφή!Συγχαρητήρια!!και καλο σου απόγευμα..πάντα τέτοια και καλύτερα να βλέπουμε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήanna frank
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμολογώ φίλη μου ότι τα λόγια σου με τιμούν ιδιαίτερα και μου δίνουν το κουράγιο να συνεχίσω...
ευχαριστώ σε... από καρδιάς
Νά'σαι καλά !
Ένα όμορφο βράδυ να περάσεις!
φιλιά
Βάσω
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζω σιωπηλά τα ποιήματά σου, όπου υμνείς τον έρωτα, (όσο μου επιτρέπει ο λιγοστός μου χρόνος) αλλά αυτό το ποίημα με εντυπωσίασε περισσότερο απ΄όλα μέχρι σήμερα. Διαπιστώνω μια σφριγηλή δομή μια διαφορετική θεματολογία εικόνων και ένα άρτιο αποτέλεσμα.
Καλό σου βράδυ
Scotrie
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λόγια σου φίλε μου με τιμούν και μου δίνουν
κουράγιο...
Το ποίημα αυτό όπως και ο "Λήθαργος" και "Αυτός που θα ΄ρθει "που έχω αναρτήσει πολύ παλιότερα είναι γραμμένα το 1981 σε μια πολύ νεαρή ηλικία και χαίρομαι που εξακολουθούν να αρέσουν μετά από 28 χρόνια...
να'σαι καλά!
'Ενα όμορφο βράδυ να περάσεις...