Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010
ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
Στους δρόμους της φωτιάς
χάσαμε μια νύχτα τα φτερά μας
και έκπτωτους αγγέλους μάς ονόμασαν
ενός χαμένου παραδείσου,
και ήταν ο έρωτας
τα αναμμένα κάρβουνα
στη χόβολη της νύχτας
όταν στα αδιάβατα μονοπάτια του ύπνου
μαύρα ρόδα άνθισαν
τα πιο σκοτεινά από τα όνειρά μας
αυτά που δεν τόλμησαν ποτέ
να ψελλίσουν τα διψασμένα χείλη.
Εσύ ο Αδάμ κι εγώ η Εύα
και μια κόκκινη αμαρτία
κόκκινη σαν το μήλο
κόκκινη σαν το αίμα
κόκκινη σαν τη λάβα των ηφαιστείων
όταν ορμητικά χύνεται στα φαράγγια,
στην πιο φωτεινή πλευρά της σελήνης,
και ο έρωτας ηδονικά να λικνίζεται
στο ρυθμό μικρής μπαλαρίνας
στο κέντρο ενός αόρατου κύκλου
που περιφρουρεί τα πιο πρωτόγονα
από τα ανθρώπινα ένστικτά μας
στο σκοτάδι της αξημέρωτης νύχτας.
Βάσω Μπρατάκη
Από την ποιητική συλλογή μου
ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ
εκδόσεις Γαβριηλίδη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ Για τον πατέρα μου Τις πιο όμορφες λέξεις ψάχνω, για να σου γράψω το τραγούδι του αποχαιρετισμού, χειμώνες ... -
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμά σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολιτεία. Αμπαρωμένες οι πόρτες της ψυχής κλεισ... -
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμα σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολ...
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠΙΘΑΝΟΙ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟΙ!!!
Σκίστηκε το κόκκινο...
ΑπάντησηΔιαγραφήγέμισε ο αέρας γονίδιο φυγης....
μα.. δε δεσμευτηκα στο στίχο της αποπλάνησης...
φόρεσα γυμνό το νόημα..
και επανασυναρμολόγησα τα κομμάτια του παθους μου
πανω στο κεντρί της Ζωής
κι ας ζήλεψε ο καιρός τα φτερά που ράψαμε στην πλάτη των Ονειρων μας...
Η τελευταία λέξη θα είναι δική μας...
κι αυτό είναι δικαίωμα αναφαίρετο...
Σε φιλω υπέροχη Βάσω....
Πολύ όμορφο το ποίημα σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά
Καλό βράδυ.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήπρωτεϊκή αλλά και μαζί Αδαμική η φύση μας... έχει το στοιχείο της διαρκούς μεταβολής και μαζί, μια ουράνια κληρονομιά... αλλιώς, προσωπικά, αρνούμαι το κατηγόρημα του Ανθρώπου... μέσα από τους στίχους σου αυτούς Βάσω μου, απεικάζεται η αρχετυπική και αιτιατή σ χ έ σ η ... κείνη που ταυτόχρονα αρνείται να ετερο-ορίζεται και ταυτόχρονα απαιτεί κείνο που προϋποθέτει... την αιωνιότητα... καλημέρα ξεχωριστή μου φίλη και αγαπημένη μου ποιήτρια..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό Βάσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά εκπτωτοι άγγελοι παραμένουμε
Καλό σου μήνα εύχομαι
Τι κι αν χάσαμε τα φτερά μας, Βάσω;
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε, φτερά διακοσμητικά ήταν,
όχι φτερούγες που θα μας πήγαιναν κάπου.
Έχουμε τα πόδια μας γερά
και τα πρωτόγονα ένστικτά μας ζωντανά.
Εκείνο που μένει είναι να βγούμε στο δρόμο.
Σε όλους αυτούς που με αγάπη μου αφήνουν τα σχόλια τους
ΑπάντησηΔιαγραφήζητάω συγνώμη που λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων τελευταία τους απαντώ αργά
να ξέρουν ότι πάντα θα έχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου ...
Γιατί ειλικρινά δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να συναντάς στην ερημιά ενός δρόμου και άλλους διαβάτες που πηγαίνουν στην ίδια κατεύθυνση με εσένα ...
τις θερμότερες ευχές μου
για ένα Οκτώβρη γεμάτο από τις μελωδίες ...τα χρώματα ...και τα αρώματα του Φθινοπώρου!!!
Σκρουτζάκο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις θερμότερες ευχές μου για τον καινούργιο μήνα να είναι γεμάτος από υγεία και από μοναδικές στιγμές ...γεμάτες από αγάπη και ανθρωπιά ...
Την καλημέρα μου !!!!
Με τα φιλιά μου
Κάκια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τελευταία λέξη θα πρέπει να είναι πάντα η δικιά μας
kαι δυστυχώς νομίζω ότι υπάρχουν πολλά θέματα
που σίγουρα δεν είπαμε ακόμα
αυτή την τελευταία λέξη...
Την πιο όμορφη καλημέρα μου !!!!
Με τα φιλιά μου
Υ.Γ.
Θα περιμένω τηλεφώνημα για να τα πούμε από κοντά ...
Kokorakia
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσόρισες φίλη μου στην γειτονιά μου ...
΄
Μια γλυκιά καλημέρα !!!
Φιλιά
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝημερτή μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχεδόν πάντα τα σχόλια σου με κάνουν να νιώσω ότι είδες πολύ περισσότερα από αυτά που φιλοδοξούσα ακόμα και εγώ η ίδια να δείξω ...
Μια ουράνια κληρονομιά φέρνουμε μαζί μας από την γέννα ως τον θάνατο ...
και το κάρμα της ψυχής του καθενός αφού περάσει
από όλες τις πύλες της γνώσης του καλού και του κακού
να ξαναγυρίσει και πάλι πίσω ...
στην πρωταρχική κατάσταση...της μακαριότητας ...για κάποιους ίσως της αιωνιότητας
Αν ο έρωτας που είναι το πιο αρχέγονο από τα ένστικτα μας
δεν μπορεί να γίνει ο οδηγός
που θα μας ξαναγυρίσει πίσω ...
τότε αναρωτιέμαι ποιός μπορεί να είναι ...
Η φιλία σου και η αγάπη σου θα με τιμούν πάντα
είναι από τα όμορφα δώρα που μου χάρισε αυτό το ιστολόγιο !!!
Την πιο όμορφη καλημέρα μου !!!
πολλά φιλιά
Μαρία
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι φίλη μου που σε βλέπω στην γειτονιά μου ...
Μην ξεχνάμε πως οι πρώτοι των αγγέλων
χάνουν πάντα πρώτοι τα φτερά τους...
Εξάλλου ποιά η αξία του ταξιδιού
αν δεν τολμήσουμε να το κάνουμε;
Νομίζω ότι καταλαβαίνεις τι θέλω να σου πω ...
Την καλημέρα μου
με τα φιλιά μου !!!
Γκούφη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω;
Νομίζω ότι τα είπε όλα και μάλιστα με τον ομορφότερο τρόπο η κάθε άλλο παρά ανώριμη πένα σου!!!
Πολύ σωστά...
έχουμε τα πόδια μας
και τα πρωτόγονα ένστικτα μας
εκείνο που μένει είναι να βγούμε στον δρόμο ...
Στο χέρι μας την κόλαση
να την κάνουμε και πάλι παράδεισο ....
Την πιο γλυκιά καλησπέρα μου !!!
Με τα φιλιά μου
Οι δρόμοι της φωτιάς είναι , λένε, για λίγους…..
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τους ήρωες και τους τρελούς ονειροπόλους. – λες και ξεχωρίζουν τούτοι από εκείνους-
Οι πύρινοι δρόμοι είναι για κείνους που ‘ναι πάντα έτοιμοι
παρανάλωμα να γίνουν για ένα όνειρο.
Στάχτη για ένα δόσιμο χωρίς φτηνά παζάρια.
Τους δρόμους της φωτιάς τους περπατάνε όσοι αρνιούνται εκείνους τους άλλους δρόμους, του συμβιβασμού και της υποταγής στα λίγα.
Γι’ αυτό και θαυμαστοί και λίγοι είναι….
Γι’ αυτό και τρελοί και ήρωες…..
Και μαχητές …. Και Δάσκαλοι…… και ΑΝΘΡΩΠΟΙ αληθινοί εν τέλει.
Γενναιόδωρη φίλη μου την καλησπέρα μου από την Αμαλιάδα.
Με χαρά μου σε συναντώ κι εδώ.
Σταυρούλα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς στους δρόμους της φωτιάς περπατάνε μόνο όσοι αρνούνται να συμβιβαστούν και να υποταχτούν στα λίγα ...
για τους πολλούς αυτοί είναι οι τρελοί ...
για σένα αλλά και για μένα είναι αυτοί που έχουν κότσια ...οι λίγοι και οι θαυμαστοί!
Χαρά και δικιά μου που σε συναντώ στο σπιτικό μου!!!
Την καλησπέρα μου από την όμορφη Μακεδονία!
έρωτας. αν δεν γραψεις γι αυτον για τι να γράψεις?και ας κρατήσει και λίγο!
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχο!
magdalena
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις δίκιο ...
ο έρωτας είναι από λίγα πράγματα που φέρνουμε μέσα μας αναλλοίωτα!
την καληνύχτα μου
Ένας καταρράκτης από ερώτα γίνετε η ψυχή μου καθώς την αντικρίζω και την κοιτώ κατάματα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ εκεί να στέκομαι εκεί να χάνω των έλεγχο αντικρίζοντας το θαύμα
Ένα θαύμα αέναο που δεν χωρεί σε λέξεις
Βασω υπέροχη η γραφή σου
Σε λίγα λόγια λες πολλά !
Αφησα και εγω λιγω τα πατινια μου για να σχολιασω
;)
Δημήτρη
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ για το πέρασαμα και για τα ευγενικά σου λόγια...
Την καληνύχτα μου!!!