ΛΗΘΑΡΓΟΣ
Δαγκωμένο το μήλο από την ασχήμια ,
ήταν σαν ένας κόκκινος φαγωμένος ήλιος.
Χιλιάδες οι πληγωμένοι αγγέλοι ,
συλλαβές στα ανάλαφρα όνειρα της νύχτας.
Φίλησε στην ρίζα το αίμα
και δέχτηκε να γίνει
κόκκινη πικραναστημένη παπαρούνα.
Και τότε άρχισε να μετράει
τους λιποτάχτες στα βήματα του ήλιου
ένα,δυο ,τρία ...άπειρο
και ήταν μυριάδες οι νικημένοι της μοίρας.
Ομίχλη ήταν τα σπλάχνα του λήθαργου
που μας υπόσχονταν φτερά .
Πού πας άνθρωπέ μου; Πού πάμε;
Ποιός θα μας πει;
Ξεχάστηκαν τα πουλιά
στο γαλανό τους μεθύσι....
Βάσω Μπρατάκη
Από την ποιητική συλλογή μου
" ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ -ΔΟΚΙΜΕΣ "
( γραμμένο το 1981 )
LETHARGY
The apple
bitten by ugliness
looked like a red weathered sun.
Thousands of hurt angels
like syllables in night' s
lightsome dreams.
He kissed the blood in its root
and agreed to become
a red bitterly rised poppy.
And then he started counting
the defectors on sun's footsteps
one, two, three...infinite
and destiny's defeated
came in myriads.
The bowels of lethargy
were a fog
promising us wings.
Where are you heading for, my friend?
Where are we heading for?
who will let us know?
the birds got drifted away
in their blue intoxication...
Vaso Brataki
Η ποιητική απόδοση στα αγγλικά
έγινε από την Χάρις Παρασκευοπούλου
Translated By Xaris Paraskevopoulou
