Ο ΓΛΑΡΟΣ ΙΩΝΑΘΑΝ
Στην άκρη του δειλινού
μ ’ένα ζευγάρι σχισμένα σανδάλια
περιπλανήθηκα
σε βουνά κι ακρογιάλια,
και τον χρόνο ένιωσα
σαν βότσαλο να κατρακυλά
σε αιώνες παρελθοντικούς
Την αυγή,
στο ξύπνημα στο πρώτο φως ,
ευλαβικά έσκυψα
σε μια
χούφτα από χώμα,
και την ζωή ένιωσα
ανατριχιάζοντας να
ανεβαίνει
από τις ρίζες στα
φύλλα ,
ενώ ο
ήλιος βεντάλιες άπλωνε
πάνω από τις χρυσαφένιες
πεδιάδες.
Και
όταν καταϊδρωμένο
το μεσημεράκι έφτασε
στο απόκρυφο
το ακρογιάλι
σιωπηλά και πάλι έσκυψα
σε μια
χούφτα θάλασσα
και μέσα της διάβασα σαν άλλη Πυθία
τα μυστικά των ωκεανών
που στην ράχη τους
μου έφερναν ασημένια άλογα
καλπάζοντας
στων κυμάτων την
αφρισμένη πλάτη
Και τώρα
γυμνή και ανυπόδητη
κάτω από την στέγη των
άστρων
στο κατώφλι της νύχτας
ιχνηλάτης ποθώ να γίνω
της τροχιάς που
διαγράφουν
τα όνειρα των ανθρώπων
,
όταν σαν γλάροι ορμούν
στην θάλασσα της
καρδιάς τους
Και εσύ ,Γλάρε
Ιωνάθαν ,
που στο
βλέμμα έχεις
την μοναξιά της θάλασσας
θέλω να ξέρεις
το μυστικό πως
είναι να πετάς ,
ακόμα και όταν βλέπεις
πως πετάς μονάχος
σου
γιατί γραφτό της μοίρας είναι
αυτοί που ονειρεύονται
ταξίδια αόρατα στα
μάτια των άλλων
να πετάνε μόνοι
τους …
Βάσω Μπρατάκη
Βάσω μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω πως "Ο γλάρος Ιωνάθαν" είναι ένα από τα καλύτερα ποιήματά σου, από κάθε άποψη. Η σύνθεση είναι κατακλυσμένη από εκπληκτικές εικόνες της φύσης (δειλινό, βουνά, ακρογιάλια, βότσαλο, αυγή, ρίζες, φύλλα, ήλιος, χρυσαφένιες πεδιάδες, μεσημεράκι, θαλασσινό νερό, ωκεανοί, ασημένια άλογα, κύματα, άστρα, νύχτα, γλάροι, θάλασσα). Παρατήρησα την χρονική πορεία της αφήγησης (δειλινό, αυγή, μεσημεράκι, νύχτα) και ομολογώ ότι μου άρεσε πάρα πολύ. Υπογράμμισα το "μ' ένα ζευγάρι σχισμένα πέδιλα", το "όταν ο ήλιος βεντάλιες άπλωνε / πάνω από τις χρυσαφένιες πεδιάδες, το "κάτω από την στέγη των άστρων", τις θαυμάσιες παρομοιώσεις: "σαν άλλη Πυθία", "σαν γλάροι ορμούν..." και την υπέροχη προσωποποίηση του μεσημεριού (και όταν το μεσημεράκι / καταϊδρωμένο έφτασε).
Εκπληκτική η τελευταία, καταληκτική στροφή, με τον παραινετικό λόγο προς τον γλάρο, όπου και εμπεριέχεται το νοηματικό βάρος της όλης σύνθεσης...
Καλή μου φίλη, σε συγχαίρω μέσα από την ψυχή μου!
Αγαπημένη μου Γιόλα ξέρεις με πόση αγωνία περιμένω πάντα τα σχόλια σου ,όπως και την χαρά που μου προκαλούν τα λόγια σου αυτή την στιγμή …
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου γιατί στέκεις στο πλευρό μου εδώ και μήνες όχι μόνο σαν μια ανεκτίμητη φίλη αλλά και σαν δασκάλα μου…
Να ‘σαι πάντα καλά !!!!!!
Με αγάπη
Βάσω Μπρατάκη
Υπέροχο blog!υπέροχο ποίημα, και τα ζωγραφικά σου έργα κι αυτά υπέροχα!!μπράβο σου, φιλάκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανή Παπαγεωργίου
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ φίλη μου για τα καλά σου λόγια!
καλωσόρισες στο σπιτικό μου!
ΒΑΣΩ ΜΠΡΑΤΑΚΗ