Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012
ΜΙΚΡΗ
ΑΡΤΕΜΗ
Στις
χαράδρες του φεγγαριού
εκεί που
αναβλύζει το φως των άστρων
τα
κοράκια της νύχτας φόρεσαν
στα φτερά
τους , τα αναφιλητά ενός
θανάτου .
Και εγώ ,
καρδιά μου ,
νεκρή μέσα στους νεκρούς μου ,
Άρτεμη
που χάθηκε
στα ίδια
της τα δάση,
παιδούλα
αθώα
στο
άγγιγμα του φόβου στα μάτια
μικρής
λαβωμένης ελαφίνας ,
τρυφερά έσκυψα πάνω της
σαν καλοκαιρινή
βροχούλα
την σκόνη
του θανάτου
να διώξω
μακριά της
και μαγεμένη από το τραγούδι της
επέταξα φαρέτρα και βέλη μακριά μου
και από
τότε τις νύχτες τριγυρνάω
στα
απάτητα μονοπάτια
σαν
οδοιπόρος που ξέχασε
τον δρόμο
της επιστροφής
πίνοντας
της λήθης το νεράκι.
Βάσω Μπρατάκη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ Για τον πατέρα μου Τις πιο όμορφες λέξεις ψάχνω, για να σου γράψω το τραγούδι του αποχαιρετισμού, χειμώνες ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμά σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολιτεία. Αμπαρωμένες οι πόρτες της ψυχής κλεισ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμα σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολ...
°º♫
ΑπάντησηΔιαγραφή°º✿ MUITO LINDO!!!!
º° ✿♥ ♫° ·.
✿⊱╮
Ένα ακόμη θαυμάσιο ποίημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉδη από την πρώτη στροφή μεταφέρεται κανείς στη μαγεία του ποιητικού λόγου της Βάσως...
Η δεύτερη στροφή σε αφήνει άφωνο από την ομορφιά των εικόνων, από την εκπληκτική αναφορά στην Άρτεμη, από την δύναμη του λόγου!
Βάσω μου, μοιάζει τόσο λίγη η... πολυσύλλαβη λέξη "συγχαρητήρια"...