ΣΑΠΦΩ
Στα τζάμια
του δειλινού
εκεί
που σβήνουν οι γλάροι το πέταγμα τους
τα ρόδινα
χείλη της φωτιάς
βυζαίνουν το κόκκινο από τα όνειρά μου,
όταν μύστης
έγινες των ψίθυρων της αγάπης
και
εγώ Αφροδίτη αναδυόμενη
μέσα από
την θάλασσα των στίχων.
Και ήταν ο
έρωτας το ξυπόλητο αγόρι
που έριχνε
ζάρια στo απόμερο σοκάκι,
για
να δει ποιος από τους δυο θα κερδίσει,
το απόγευμα που φύσηξε μέσα
μας
σαν
γλυκόπνοο αεράκι
με την
γλύκα των αηδονιών του Μάη
το
τραγούδι της μούσας,
καθώς στεφάνια έπλεκε με τις
λέξεις
τον έρωτα για να καλέσει κοντά της…
Βάσω Μπρατάκη
πολύ καλό!
ΑπάντησηΔιαγραφήαν και... μιά και πρόκειται για Σαπφώ, και με βάση τα ίδια τα γραπτά της, το "ξυπόλητο ΑΓΟΡΙ" γεννάει ερωτηματικά...
Ξενικός
Και μόνον ο τίτλος του ποιήματος, αυτό το δισύλλαβο - μαγικό όνομα, προκαλεί δέος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου φίλη, διάβασα με ιδιαίτερη προσοχή κι αυτή τη σύνθεσή σου και ομολογώ ότι όχι απλώς ενθουσιάστηκα αλλά (και γράφω συνειδητά τη λέξη) "μαγεύτηκα". Η Σύζευξη της Σαπφούς με την Αφροδίτη ήταν ό,τι πιο όμορφο ως έμπνευση... Ο κάθε στίχος αναδύει μιαν εκπληκτική δύναμη ποιητικής έκφρασης! Θεωρώ εκπληκτική την εικόνα του Έρωτα, όπως ακριβώς τον παρουσιάζεις, ως αγόρι ξυπόλητο "που έριχνε τα ζάρια στο απόμερο σοκκάκι". Πρόκειται, κατά την γνώμη μου, για μιαν εικόνα που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει εικόνες από τους "αθάνατους αρχαιοελληνικούς στίχους". Συναρπαστική και η κατακλείδα του ποιήματος!
Βάσω μου, πιστεύω πως πρόκειται για ένα από τα πιο δυνατά κι αξιοθαύμαστα δημιουργήματά σου.
Με βαθειά συγκίνηση, σου εκφράζω τα συγχαρητήριά μου!
Πάντα, με την αγάπη μου. Φιόλα Α. - Π.
Αγαπημένη μου φίλη
ΑπάντησηΔιαγραφήδιαβάζω και ξαναδιαβάζω το σχόλιο σου και πραγματικά δεν έχω τι να πω...[γιατί είναι κάποιες στιγμές που τα λόγια είναι περιττά ...]
Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την αγάπη σου όχι μόνο προς την ποίηση μου [κάτι που μου το δείχνεις συνέχεια αλλά και προς το άτομο μου ]
Η φιλία σου είναι ένα από τα ομορφότερα δώρα που μου έφερε το διαδίκτυο ...
Να 'σαι πάντα καλά !!!!!!!!
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!!!!!
κ.Ξενικέ
ΑπάντησηΔιαγραφήνομίζω καλύτερα να εστιάσετε την προσοχή σας στην λέξη -ζάρια -οπότε και θα καταλάβετε καλύτερα τι θέλω να πω ..
Μην ξεχνάμε η ΣΑΠΦΩ ότι θεωρείται η μεγαλύτερη τεχνίτρα,η πεμπτουσία θα έλεγα κατά πολλούς της λυρικής ποίησης οπότε και θα ήταν πολύ άδικο όταν αναφερόμαστε στο όνομα της να μετατοπίζεται το ενδιαφέρον μας μόνο στις ερωτικές της προτιμήσεις ...
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!!!!!
Θαυμάσιο το ποιήμα σας, βαθυστόχαστο, αινιγματικό, αλλά μου θύμισε το
ΑπάντησηΔιαγραφή(Θέτις η Θεά εν τοις Γάμοις αυτής πάντας του θεούς εδέχετο πλην την έρριδος,
Διό η Έρρης οργίζεται και εν μέσω των Θεών Χρυσούν μήλον ρίπτει, Επί δε του μήλου η επιγραφή.
ΤΗ Καλλίστη!...
Εδώ πάει το ξυπόλητο αγόρι σας.
(Και ήταν ο έρωτας το ξυπόλητο αγόρι
που έριχνε τα ζάρια στο απόμερο σοκκάκι,
για να δει ποιός από τους δυο θα κερδίσει,)
Πρώτη φορά επισκέπτομαι το Σάιτ σας,
Ενδιαφέρον,
Χαιρετώ
Γαβριήλ
Κύριε Γαβριήλ
Διαγραφήπολύ ενδιαφέροντα αυτά που μου γράφετε!!!
Καλώς Ορίσατε στο σπιτικό μου ...
χαρά μου να με διαβάζει ένας έλληνας από την Αμερική!
Τους χαιρετισμούς μου
από την Μακεδονία !
Πολύ όμορφο το ποίημα σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήαπλα τελειο!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα εισαι αλα και να εχεις μια ομορφη εβδομαδα.
Μάντεψε ποια
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλωσόρισες στο σπιτικό μου!!!ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ...
Σκρουτζάκο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ για μια ακόμα φορά για το ευγενικό πέρασμα σου ...
να'σαι πάντα καλά φίλε μου!!!!
Θερμούς χαιρετισμούς μου από την Βόρεια Ελλάδα !!!
Ναυαγός στο πέλαγος
ΑπάντησηΔιαγραφήβρεγμένος οδοιπόρος
ζητιάνος
απλώνω τα χέρια μου
ν' αγγίξω την ψυχή σου.
Κύριε Παμπόρη καλωσορίσατε στο σπιτικό μου ...
ΑπάντησηΔιαγραφήστο σπιτικό αυτό πάντα μια θέση θα προσμένει τους ναυαγούς και οδοιπόρους αυτής της ζωής ...σαν επίτιμους καλεσμένους !!!
Να έχετε ένα όμορφο βράδυ !!!!
Μαγικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρη Μαχαίρα
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ για το ευγενικό πέρασμα σου !!!!