O πίνακας είναι της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη

Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

                                   






ΑΝΟΙΞΗ ΕΝ ΕΤΕΙ  2013

Στον ίσκιο της μαυροφτέρουγης νύχτας
είδα Χριστέ μου τα σημάδια από τα καρφιά σου
όταν μια χούφτα από φράουλες
στοίχειωσε τα όνειρά μου,
σημαδεύοντας με ντροπή τις πατημασιές
της γοργόφτερης κόρης που την έλεγαν Θαλλώ
την στιγμή που έφευγε
βάφοντας τα κρινένια δάχτυλα της
με το αίμα των κατατρεγμένων αυτής της γης

Και από τότε συνέχεια ακούω
στα σκοτεινιασμένα δάση της ταραγμένης συνείδησης μου
την πονεμένη κραυγή του Γκιώνη
όταν κατευθύνεται σαν σαϊτιά προς τα άστρα,
απεγνωσμένα θρηνώντας   να καλεί
σαν άλλος Κάιν που μετάνιωσε για το έγκλημα του
τον αδελφό του να γυρίσει και πάλι πίσω.


Βάσω  Μπρατάκη   


                                       

3 σχόλια:

  1. Υστερα απο καιρο μπορεσα και περασα και απο εδω.Χριστος Ανεστη και Χρονια πολλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όσο σκέπτομαι το καλοκαίρι που φεύγει και την
    πονεμένη κραυγή του Γκιώνη δεν ακούω
    φοβάμαι πως σιμά μας είναι ο ολικός
    ΘΑΝΑΤΟΣ
    Το έλλειμμα της πονεμένης κραυγής του Γκιώνη η
    Απέλπιδα γραφίδα του ποιητή.
    Πάντα δημιουργική αγαπητή μου φίλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις