ΤΟ ΣΙΩΠΗΛΟ ΠΟΤΑΜΙ
Εγώ το σιωπηλό ποτάμι
αιώνες τώρα κυλάω κάτω από τα πόδια
άνομων αφεντάδων που χτίζουν χάρτινα κάστρα
πάνω στο σκοτάδι της αμάθειας των ανθρώπων
μην ξέροντας πως θα σωριαστούν
σαν τραπουλόχαρτα κάτω από τα άστρα
στο φως της πρώτης αυγής
όταν θα φουσκώσουν τα νερά της οργής μου
από το αίμα και τα δάκρυα
που κυλούν στην οργισμένη καρδιά μου,
επειδή κοπάδια ανθρώπων
οδηγούνται στον πόλεμο και την σφαγή
και συνειδήσεις σφαχτάρια
θυσιάζονται στο χρήμα...
Εγώ το σιωπηλό ποτάμι
αιώνες τώρα κυλάω στην αγκαλιά της μάνας γης
έχοντας στην πλάτη
έναν χάρτη από εκατομμύρια άστρα
σιωπηλός μάρτυρας κάθε άνομης πράξης
που γίνεται στα μέρη από όπου περνάω,
στα κύτταρα της μνήμης μου πάντα θα κουβαλάω
την ηχώ από το τράνταγμα των δύο κόσμων
καθώς ο Γολιάθ έπεφτε νεκρός
από την σφενδόνη του Δαβίδ
την ώρα που έπεφτε νεκρός
ο φοβερότερος από τους εχθρούς του ανθρώπου
που είναι ο φόβος που φωλιάζει
στην ίδια την καρδιά του...
Βάσω Μπρατάκη
Από την ποιητική συλλογή
" Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ "
εκδόσεις ΔΩΔΩΝΗ