Σάββατο 27 Ιουνίου 2009
( ο πίνακας είναι της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη )
ΝΥΧΤΑ ΜΕ ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ
Αφιερωμένο
Στην Κάκια Παυλίδου
Και πάντα ένας πειρατής
που στο βλέμμα θα 'χει
την φωτιά εκατό φεγγαριών,
με το τραγούδι δελφινιών,
πλάνα θα πλευρίζει την νύχτα
και τα μενεξεδιά βαπόρια,
που κουβαλούν όνειρα,
στις θάλασσες της καρδιάς,
με μαεστρία θα λεηλατεί.
Και στην αμμουδιά,
αντί για χορός θα αναστήνεται,
πάντα το πονεμένο τραγούδι,
μικρής θλιμμένης γοργόνας,
κάτω από το βλέμμα των άστρων,
όταν απελπισμένα θα αναζητεί,
το αθάνατο νερό,
την αγάπη της να ποτίσει,
που σαν βασιλικός μοσχοβολά,
στα παραθύρια του φεγγαριού,
μη και το όνειρο σβήσει.
Και πάντα το φεγγάρι θα χαμογελά,
όταν το όνειρο θα στροβιλίζεται,
σαν σπίθα σε τρανή φωτιά.
Τότες και η νύχτα καμίνι θα γίνεται
και πανέμορφη κόρη,
θα απλώνει τα ρω του έρωτα,
σε θάλασσα με χίλια κύματα,
όταν η αγάπη θα ανασαίνει,
στην αγκάλη των άστρων.
Και τότες είναι,
που αμούστακα αγόρια,
θα σκύψουν τρυφερά,
πάνω από την σιωπή των βυθών,
για να διαβάσουν προσεκτικά,
τα αναφιλητά που κρύβονται,
στην καρδιά σφραγισμένων οστράκων
που ολοένα περιμένουν,
τρυφερά να τα ελευθερώσει ένα χέρι,
την νύχτα με το ολόγιομο φεγγάρι,
όταν η ανέμη του έρωτα,
γέρνει ολοένα προς τα άστρα.
Βάσω Μπρατάκη
Ένα ποίημα της Κάκιας Παυλίδου
ΗΧΟΙ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Ήχοι μουσικής
σε διάφανης αυγής το ξημέρωμα,
το φανέρωμα της ψυχής,
των ματιών την έκρηξη,
ξεδιπλώνουν σε ορίζοντες
που όρια ξεπερνούν πεπερασμένα.
Ανατροπή στης ζωής τα δεδομένα.
Ζεύγη ματιών δεμένα
συνθέτουν ήχους μουσικής
σε διάφανης ψυχής το φανέρωμα,
του έρωτα μαρτυρούν το νεφέλωμα.
Κάκια Παυλίδου
Ευχαριστώ την ζωγράφο
Μαρία Καζάζη
για τον υπέροχο πίνακα της.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ Για τον πατέρα μου Τις πιο όμορφες λέξεις ψάχνω, για να σου γράψω το τραγούδι του αποχαιρετισμού, χειμώνες ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμά σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολιτεία. Αμπαρωμένες οι πόρτες της ψυχής κλεισ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμα σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολ...
Στους φίλους που θα περάσουν από το σπιτικό μου θα παρακαλέσω όποιος έχει χρόνο να γράψει σχόλιο και για το ποίημα της Κάκιας Παυλίδου γιατί είναι η πρώτη φορά που βγαίνει ποίημα της στο διαδίκτυο...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό σας απόγευμα!
Καλά να περνάτε...
Γλυκειά μου φίλη Βάσω τι κάνεις;χαθήκαμε καλή μου!!Εύχομαι απο καρδιάς να είσαι καλά!!και γιομάτη έμπνευση για να δημιουργείς!!!Υπέροχοι στίχοι όπως πάντα μας ταξίδεύουν στα ολόγιομα φεγγάρια στις γαλάζιες θάλασσες,που κάποια στιγμή θα απολαύσουμε στο καλοκαιράκι,αλλά μέχρι να ταξιδέψουμε,ως εκεί στις όμορφες ακρογιαλές κάποιου νησιού,μας ταξιδεύεις εσύ καλή μου νοερά μέσα απο τους στίχους σου!!! Οσο για το ποιήμα της φίλης σου, Κάκιας Καλως ήλθε στα ποητικά σας λημέρια! πολύ στοχαστικοί οι στίχοι,τρυφεροί ναί σε προδιαθέτουν σε ένα αγγιγμα ψυχής!!!εμενα προσωπικά !!Να είστε καλά κι οι δύο!!καλό σας σαβ/κο και να τα λέμε!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήmar9659
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάθηκα φίλη μου λόγω παραπάνω υποχρεώσεων και τρέχω αδιάκοπα...όσο για την Κάκια σίγουρα έγραψε πολύ καλύτερα ποιήματα και αυτό το πήρα από μια παλιά ομαδική έκδοση που είχαμε κάνει χρόνια πριν...είναι από της ανθρώπους της διπλανής πόρτας που κάποια στιγμή ανακαλύπτουμε πόσο δυνατές ψυχές είναι γιατί παλεύουν για την ζωή με δύναμη που λίγη θα είχαμε...με αυτό το χαμόγελο που πολλά μας διδάσκει...ας της ευχηθούμε πάντα να νικάει και γρήγορα να εκδόσει το πρώτο της βιβλίο γιατί προσωπικά νομίζω ότι το αξίζει...
καλό σου βράδυ φίλη μου!
Ελπίζω για πολύ ακόμα να ταξιδεύω τις ψυχές σας...
πολλά φιλιά!
what a great and beaultiful work !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το ποίημα της Κάκιας Παυλίδου, έχω να απαντήσω ως εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφήχρονος
αναρωτιέμαι και πονώ
πως θα ‘ταν μακριά σου
αφού σιγά σιγά η σκέψη σου
εμένα εγκαταλείπει
***
σκέφτομαι μα και προσπαθώ
να στρώσω ένα σχέδιο
σχέδιο που να ‘χει μέσα του
επείγον χαρακτήρα
***
διασώστης μιας κληρονομιάς
χάρισμα, θείο δώρο
που μέσα μου επρόσεχα
σαν αντικέ παιχνίδι
***
δεν ηρεμώ, ανησυχώ
όλα τα χάνω απόψε
η τύχη τούμπα τα ‘φερε
σειόνται τα όνειρά μου
***
αναστορούμε τις στιγμές
που έζησα μαζί σου
σκέψεις γερές, ατσάλινες
δεν μοιάζαν να σκουριάσουν
***
κι όμως του χρόνου η φθορά
το πείσμα αυτού του χρόνου
φτυάρι στο χέρι του κρατεί
και θάβει τις ελπίδες
***
πώς να αντιδράσεις, τι να πεις
δεν φαίνεται ο χρόνος
και σου βαραίνει την ψυχή
και σου φορτώνει ενοχή
***
φουρτούνες και κακός καιρός
θυμός του Ποσειδώνα
ταράζει με την τρίαινα
το δρόμο μου σε σένα
***
μαύρα πανιά ανάρτησα
μες στον κυκλώνα μπήκα
στο τρίγωνο των Βερμουδών
χάθηκα και σε ψάχνω
***
χαθήκανε τα ίχνη σου
τα σκέπασε ο χρόνος
μα τα δικά μου φαίνονται
εσύ όμως δεν τα βλέπεις
***
δεν θα σε βρω κι ας προσπαθώ
δεν θα σε δω το ξέρω
με μια ελπίδα μόνο ζω
να σ’ έχω στ’ όνειρό μου
***
εκεί φουρτούνες δεν χωρούν
μα ούτε Ποσειδώνες
ούτε κυκλώνες δεν χτυπούν
τις σκέψεις μου για σένα
***
Σωκράτης Ε. Αντωνακάκης
Βάσω μου:
οργη
εις την προβλήτα λιμανιού, κάθομαι πληγωμένος
με την ζωή μου σύντροφο, μέσα σε μια βαλίτσα
και περιμένω άδικα, το πλοίο να περάσει
***
θα ‘ρχόταν λέει σήμερα, που ‘χε καιρό κεφάτο
μα το ‘καμε ο διάολος, του χάλασε το κέφι
λες και με μένα τα ‘βαλε, λες και χρωστώ στο χάρο
***
φυσά αέρας δυνατός, απ’ τον βοριά τραβιέται
τα κύματα τα φούσκωσε, ίσαμε δέκα μέτρα
και σα θεριά πλακώσανε, το φάρο και τον σβήσαν
***
σκοτάδι τώρα διάπλατο, ίχνος ζωής δεν βλέπεις
επλάκωσε η ερημιά και μοναξιά γεννιέται
πολλοί ετρέξαν να κρυφτούν, απ’ την οργή του χάρου
***
μα εγώ δεν έχω διέξοδο, δεν έχω που να πάω
προτίμησα ν’ αντισταθώ, να δω που θα με βγάλει
και να σταθώ απέναντι, στη δύναμη της φύσης
***
έλα αγέρα πάρε με, δείξε μου τι αξίζεις
εμένα να ‘μαι όρθιος, στα μάτια σε κοιτάζω
και σου φωνάζω να σε δω, να σβήσεις ότι θέλεις
***
σήκωσε πάνω το θυμό και ούρλιαζε με μίσος
απέδειξέ μου πως εσύ, μπορείς να με ξεκάνεις
κι αν αποτύχεις άσε με, να φτάσω όπου θέλω
***
έλα και πνίξε γύρω μου, ότι μπορείς να πνίξεις
αυτό που έχω στην καρδιά, ποτέ σου δεν θ’ αγγίξεις
αυτό που εμένα έκαμες, εσύ θα το πληρώσεις
***
μη σταματάς να με χτυπάς, χτύπα ακόμα κι άλλο
δεν σε φοβάμαι και να θες, ακούς; δε σε φοβάμαι
έλα λοιπόν και μη σωθεί, πλοίο να πλησιάσει
***
εγώ εδώ κι αυτή εκεί, θα νοιώθουμε για πάντα
ποτέ μας να μην σμίξουμε, η αγάπη δεν πεθαίνει
κι ο έρωτας όσο αργεί, γίνεται πιο θηρίο
***
δεν κλαίω, δεν εκλιπαρώ και προσευχές δεν κάνω
δεν με λυπάται ο Θεός; ας λυπηθεί εκείνη…
άμα η τύχη μ’ αγαπά, ας κάνει ό,τι θέλει
*****
Σωκράτης Ε. Αντωνακάκης
Ένας αμείληκτος βουβος, πόνος μέ συνεπήρε απ΄την στιγμή πού αντίκρυσα του πειρατή τα μάτια...Συνέχισε Κάκια αισθάνθηκα τίς δονήσεις πού μόνο λιγοι ανθρωποι μπορουν να μεταφέρουν μέ λέξεις... Επίσης θέλω να πώ συγχαρητηρια τής Μαρίας μού αρέσουν τα θεματά της τα παράκτια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήvaso mprataki καλή σου εβδομάδα καί να είσαι πάντα καλα!
To ποίημα ειναι πράγματι υπέροχο
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τι να πω σημερα για τουτον τον πίνακα...
Με έδεσε στα σκοινιά του
Όταν τα λόγια λιγοστεύουν, η καρδιά δε στερεύει από σκέψεις... παίρνει τα χρώματα των ματιών και ζωγραφίζει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αγάπη απέραντη.... Κάκια...σ'ευχαριστώ για όλα....
Caio fernades
ΑπάντησηΔιαγραφήthanks a lot..i just visited your blog..great and interesting painting.unfortunately i dont know english to live comments
φίλε μου Σωκράτη
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για μια ακόμα φορά για τα ποιήματα που εναποθέτεις στη αγκαλιά μου...
Ευχαριστώ και εκ μέρους της φίλης μου της Κάκιας...όμορφα τα ποιήματα σου και για μια ακόμα φορά θα τα πάρω σαν μια γλυκιά καληνύχτα...
...Η αγάπη δεν πεθαίνει και ο έρωτας όσο αργεί,γίνεται θηρίο...
πολύ όμορφο!!!
Μια γλυκιά καληνύχτα από την όμορφη Μακεδονία!
Μαρία ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που βλέπω ότι για μια ακόμα φορά έκανα σωστή επιλογή στον πίνακα...
Εύχομαι η φίλη μου η Μαίρη να ζωγραφίζει πάντα τόσο υπέροχα ...για να στολίζω τους στίχους μου...
Μια γλυκιά καληνύχτα!
elis pandora
ΑπάντησηΔιαγραφήίσως και εγώ τον ίδιο πόνο να ένιωθα όταν έγραφα για τον πειρατή μου που είχε στο βλέμμα ...τα εκατό φεγγάρια...
δυστυχώς πόσοι τέτοιοι πειρατές...δεν αλωνίζουν ακόμα και τώρα την θάλασσα μιας καρδιάς ...
Ευχαριστώ εκ μέρους και της Κάκιας και της Μαρίας.
Μια γλυκιά καληνύχτα!
Κάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ σε ευχαριστώ γιατί μου δίδαξες χωρίς να το ξέρεις πολλά...
Να πάνε και πάλι όλα καλά...
Είσαι παληκάρι και θα νικήσεις...να είσαι σίγουρη...
Εγώ είμαι σίγουρη...
Και θα περιμένω και το πρώτο σου βιβλίο...
πολλά φιλιά!
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ... ΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΡΗΤΗ ΤΟ ΝΟΤΙΟ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ,
ΒΑΣΩ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΑΚΡΑ...
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑΖΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ...
ΑΝ ΑΓΚΑΛΙΑΣΤΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ, ΤΟΤΕ Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ Ε;
Μ' ΑΡΕΣΑΙ ΑΥΤΟ :)
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ... ΤΙΜΗ ΜΑΣ Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ!!!
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ... ΗΣΟΥΝ, ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!!!
Πολύ όμορφες λέξεις χρησιμοποιείς Βάσω και τις δένεις ωραία μεταξύ τους.Χαίρομαι που σε βρήκα καλό σου μεσημέρι
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμε ποιήματα υψίστης ευασθησίας!
filos ton Maasai
Σωκράτη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα!!
Και καλή σου νύχτα!!
outcast poetry
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι που ήρθες... Με τιμούν τα λόγια σου...πέρασα και εγώ από το σπιτικό σου και ομολογώ ότι βρήκα ένα είδος γραφής που πολύ μου άρεσε...θα ξαναπεράσω όχι για λίγο αλλά σίγουρα για πολύ...
καλό μήνα και καληνύχτα!
file ton maasai
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ για τα όμορφα συναισθήματα σου για τα λόγια της καρδιάς μου...
Και εγώ φίλε μου σου εύχομαι καλό μήνα και μια γλυκιά καληνύχτα!
Φεγγάρια
ΑπάντησηΔιαγραφήκι ακριβές σκιές
ποιος να άφησε τα σύννεφα
σχέδια να πλάσουν;
ίσως εσύ
που την ώρα εκείνη ερωτευόσουν
ή εσύ
που έφευγες για κάποιου δειλινού
την απροσμέτρητη γητειά..
Φιλί
και στις δυο σας..
Tην καλημέρα μου.....καλή μου Βάσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και προσπάθησα να σου στείλω προσωπικό μαιλ,απέτυχα .....
Ήθελα να σου εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια,για την όμορφη δουλειά σου και να σου χαρίσω ένα βραβείο,αυτό του πιο αξιοθαύμαστου blog.
Αν θέλεις,μπορείς να το παραλάβεις από το blog μου,"σκέψεις με χρώμα".
Να είσαι καλά πάντα!
Λία...
Εξαιρετικές οι εικόνες που συναντώ εδώ πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πίνακας, οι στίχοι...! Η μελωδία! Θαλασσινά, πειρατικά ταξίδια! Οι ήχοι μουσικής! Εξαιρετική ποιήτρια η Κάκια Παυλίδου! Είναι ήχος, νότες οι ματιές. Η μελωδία που συνθέτουν αερικά πυροτεχνήματα!
Καλησπέρα αγαπημένη μου φίλη!
Χάρις
ΑπάντησηΔιαγραφήέστω και καθηστερημένα σε ευχαριστώ για μια ακόμα φορά για τους υπέροχους στίχους που μου εναποθέτεις στην αγκαλιά...
Καλό σου απόγευμα!
Λιάντα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ φίλη μου για τα καλά σου λόγια...
Με τιμά ιδιαίτερα το βραβείο που μου χαρίζεις και αν και λιγάκι αργοπορημένα του έδωσα στο σπιτικό μου την θέση που του πρέπει...
Πέρασα και εγώ από το σπιτικό σου και είδα ότι έχουμε μια κοινή αγάπη...την αγάπη για την ζωγραφική...
Ζωγραφίζεις πολύ ωραία!!
Καλό σου απόγευμα!
Ευχαριστώ Άτη για τα καλά σου λόγια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σκοτάδι με το φως ...
ο θάνατος και η ζωή...
οι δύο όψεις του φεγγαριού...
όταν η ζωή κυλά σε πορφυρά ποτάμια...
και τα δυό πάντα να ξέρεις θα τραγουδιούνται με το ίδιο πάθος...
γιατί και εμείς είμαστε πλασμένοι από φως και σκοτάδι...
Ευχαριστώ εκ μέρους και της Κάκιας Παυλίδου...
Καλό σου απόγευμα φίλη μου!!
I like your paintings, nice blog Kathrin , Bremen germany
ΑπάντησηΔιαγραφήwelcome kathrin.
ΑπάντησηΔιαγραφήthanks you very much for your good words.