'' ΜΠΛΕ ΒΕΛΟΥΔΟ ''

ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ

Αφιερωμένο στην Χάρις

Εγώ ο μοναχικός ταξιδευτής,

στις πεδιάδες του ονείρου,

στο φως του φεγγαριού,

άσπρα είδα να τρέχουν άλογα.

Στο χλιμίντρισμα τους,

ένιωσα την κραυγή της σιωπής

και στην πυρωμένη ανάσα τους,

το πύρωμα της στιγμής,

όταν ο έρωτας ανασταίνεται

και οι ψυχές στροβιλίζονται,

στην δύνη των άστρων.

Εγώ ο μοναχικός ταξιδευτής,

στους δρόμους της φωτιάς,

σε σοκάκια σκοτεινά και άδεια,

όταν η ζωή κυλούσε καλπάζοντας,

σε πορφυρά ποτάμια,

τα πιο παράλογα είδα παιχνίδια,

να παίζονται του έρωτα

και υποσχέσεις να δίνονται,

κάτω από σπασμένες λάμπες,

για αγάπες που δεν γνώριζαν,

από πρέπει και λογική.

Εγώ ο μοναχικός ταξιδευτής,

στις λεωφόρους της καρδιάς,

μικρό πληγωμένο πουλί,

στον ίσκιο της μουσικής,

δεν έπαψα ποτέ να ψάχνω,

τις συντεταγμένες ενός ονείρου,

όταν στις γειτονιές του φεγγαριού,

αγόρια και κορίτσια,

έτρεχαν χαράζοντας τσέρκια φωτιάς,

στο κορμί μάγισσας νύχτας.

Αγουρωποί ίσως καρποί,

στα περιβόλια του έρωτα.

Βάσω Μπρατάκη.