( Ο πίνακας είναι έργο της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη )
Σάββατο 8 Αυγούστου 2009
( Ο πίνακας είναι έργο της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη )
Ζωή του ανθρώπου,
αίνιγμα διαβασμένο από την μοίρα,
μνήμη που αχόρταγα την βαραίνει ο χρόνος.
Μια δίψα μας έφερε σε τούτα τα περγιάλια
και είναι οι ψυχές μας,
κορμιά διψασμένα που ολοένα αναζητούνε,
μια στάλα δροσιάς ,στην βαθειά λήθη.
Ηδονικά πλοκάμια που σφίγγαν την ψυχή μας,
τα λόγια που πιστέψαμε με πάθος και λατρεία,
ανώριμοι ίσως για να νιώσουμε την φιδίσια αφή τους.
Και απομείναν της ψυχής μας τα πέταλα μονάχα,
μέσα στην σιωπή τους να αγωνιούνε,
κακής θύμισης μην τα 'βρει η σαΐτα.
Βάσω Μπρατάκη
Από την ποιητική συλλογή μου
''ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ-ΔΟΚΙΜΕΣ ''
Γράφτηκε το 1983
Ευχαριστώ την φίλη μου
ζωγράφο Μαρία Καζάζη
για τον υπέροχο πίνακα της.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ Για τον πατέρα μου Τις πιο όμορφες λέξεις ψάχνω, για να σου γράψω το τραγούδι του αποχαιρετισμού, χειμώνες ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμά σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολιτεία. Αμπαρωμένες οι πόρτες της ψυχής κλεισ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμα σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολ...
κι απομείναν
ΑπάντησηΔιαγραφήοι ρωγμές
που σπαράζουν
για λίγο φως
και ηδονής άγγιγμα...
Πολύ φιλί!
Πως μπορεί το φως των ματιών μου να δει μέσα στη ψυχή μου ...να με αφουγκραστεί....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ !
είσαι υπέροχη!!!!!!!!!!αυτό μόνο..
ΑπάντησηΔιαγραφήαντάμωμα σιωπηλό, γλυκό μαζί σου!
σε φιλώ
filos ton Maasai
όμορφο...!
ΑπάντησηΔιαγραφήμετά από πολύ καιρό ξαναπερνάω από εδώ Βάσω μου!
ελπίζω να σαι καλά!
καλό υπόλοιπο καλοκαίρι...!
Την καλημέρα μου καλή μου φίλη μου ετσι απλά και σιωπηρά...πέρασα να σου πω πως δεν σε ξεχνώ,ακόμη κι όταν πονάω...αν με επισκεφθείς στο μπλοκοδρόμιο θα μάθεις...γιατί δεν δύναμαι να πω κάτι άλλο τούτες τις μέρες....την αγάπη μου και τα φιλιά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήμπήκα να δω πως κύλησε εδώ το καλοκαίρι
ΑπάντησηΔιαγραφήεδώ που πάντα έμπαινα και πάντα θα βολτάρω
και διάβαζα τα όνειρα τα δύσκολα για άλλους
και ένοιωθα μια συντροφιά απίστευτης αξίας
μα μόνο και το όνομα αυτού του blog σε δένει
αυτό το μπλε το βελουδέ που ζεστασιά προσφέρει…
σε αγκαλιάζει και απαλά αγγίζει την καρδιά σου
με ηρεμεί να μπαίνω εδώ κρυφά από τους άλλους
όταν στην μάχη με χτυπούν χιλιάδες οι εχθροί μου
ναι! εγώ είμαι ο «ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ», εδώ γλυκοκοιμάμαι
πίσω από την ασπίδα σου…εδώ… κάνω τα όνειρά μου!!!
Ευχαριστώ τους φίλους και τις φίλες που με τιμήσαν για μια ακόμα φορά, με την παρουσία και τα σχόλια τους και συγνώμη ζητώ που δεν απαντώ στον καθένα χωριστά....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τώρα γύρισα και στην καρδιά ακόμα έχω τις ανατολές και τα δειλινά που άφησα πίσω...
Την Vasiliki Rimpa καλωσορίζω και εύχομαι να ξαναπεράσει ....