( Ο πίνακας είναι έργο της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη )
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ...
αφιερώνω
σου ...
Για σένα θα γράψω,
τα πιο όμορφα τραγούδια,
την αγάπη που δεν ήρθε ακόμα,
την αγάπη που ίσως θα αργήσει να φανεί.
μα που σίγουρα θα 'ρθει
και ας έρχεται με βήματα αργά
και ας είναι άδειες οι τσέπες
της νύχτας από όνειρα
και στην άκρη του φεγγαριού,
ας μην υπάρχει τίποτα άλλο,
παρά μονάχα ένα άδειο τραπέζι
και το τραγούδι του Ορφέα,
γλυκά να με καλεί,
κάποια του Αυγούστου νύχτα.
και εγώ μικρή πεταλούδα,
που τα δειλινά εύχεται,
να μην τελειώσει ποτέ η ημέρα,
γιατί το ξέρει καλά μέσα της,
πως όλα έχουν ένα τέλος,
ακόμη και αυτό το ταξίδι,
που κάνει το φως,
από την ανατολή ως την δύση...
Για σένα θα γράψω,
τα πιο όμορφα τραγούδια,
την αγάπη που δεν ήρθε ακόμα,
μα που την ακούω να έρχεται,
μέσα από σκιερά δάση,
σαν άλλη Άρτεμη,
που την καλεί το τραγούδι,
μικρού πληγωμένου ζώου.
Στα μυστικά μονοπάτια,
διακρίνω τις πατημασιές της
και νύχτες ολόκληρες,
κοιμίζω τους χτύπους της καρδιάς μου,
μην και δεν ακούσω τα βήματα της,
όταν κοντά μου θα ΄ρθει....
Βάσω Μπρατάκη
αφιερώνω
σου ...
Για σένα θα γράψω,
τα πιο όμορφα τραγούδια,
την αγάπη που δεν ήρθε ακόμα,
την αγάπη που ίσως θα αργήσει να φανεί.
μα που σίγουρα θα 'ρθει
και ας έρχεται με βήματα αργά
και ας είναι άδειες οι τσέπες
της νύχτας από όνειρα
και στην άκρη του φεγγαριού,
ας μην υπάρχει τίποτα άλλο,
παρά μονάχα ένα άδειο τραπέζι
και το τραγούδι του Ορφέα,
γλυκά να με καλεί,
κάποια του Αυγούστου νύχτα.
και εγώ μικρή πεταλούδα,
που τα δειλινά εύχεται,
να μην τελειώσει ποτέ η ημέρα,
γιατί το ξέρει καλά μέσα της,
πως όλα έχουν ένα τέλος,
ακόμη και αυτό το ταξίδι,
που κάνει το φως,
από την ανατολή ως την δύση...
Για σένα θα γράψω,
τα πιο όμορφα τραγούδια,
την αγάπη που δεν ήρθε ακόμα,
μα που την ακούω να έρχεται,
μέσα από σκιερά δάση,
σαν άλλη Άρτεμη,
που την καλεί το τραγούδι,
μικρού πληγωμένου ζώου.
Στα μυστικά μονοπάτια,
διακρίνω τις πατημασιές της
και νύχτες ολόκληρες,
κοιμίζω τους χτύπους της καρδιάς μου,
μην και δεν ακούσω τα βήματα της,
όταν κοντά μου θα ΄ρθει....
Βάσω Μπρατάκη
Καμιά φορά
ΑπάντησηΔιαγραφήη αγάπη έρχεται...
μα χάνει το δρόμο!
Μη γελάς Βάσω μου...
εμένα μου έχει συμβεί!
Ωστόσο....
αν εσύ νιώθεις πως είναι στο δρόμο
κι αν ακόμη καλύτερα μυρίζεις
και τη μυρωδια της ακόμη...
τότε είμαι σίγουρη πως
θα σε έβρει
να περιμένεις
και θα σε πλυμμηρίσει!
Στο εύχομαι.
Καλησπέρα
Άχ Τόνια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα να ξέρεις , δεν είσαι η μοναδική...
Ρώτα και τις λίγο πιο μεγάλες:))
Αν χάθηκε στον δρόμο να ξέρεις δεν ήταν αυτή που προσμένεις...μα και ούτε αξίζει να την αποκαλείς αγάπη...
Δεν πειράζει εμείς θα την περιμένουμε και αν είναι να έρθει...καλώς να έρθει...αλλιώς καιρός εμείς οι ίδιες μικρή μου να αγαπήσουμε τον εαυτό μας...
καλή σου νύχτα!
πολλά φιλιά!
Υ.Γ.Ευχή σήμερα θα κάνω κάτω από το φεγγάρι σε όλους να έρθει...
Η αγάπη μας βρίσκει στα πιο μικρά. Σε ένα βλέμμα, σε ένα λουλούδι που μας κοιτάει ανθισμένο, σε ένα μωρό που μας γελά, στο "ευχαριστώ" ενός ζητιάνου, στην ανατολή του ηλίου, στην αγκαλιά του φεγγαριού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα καθημερινά, απλά και αληθινά!
Βάσω εύχομαι απο καρδιάς να τη συναντάς κάθε μέρα και να γεμίζεις! Συμφωνώ με όσα είπες παραπάνω... Σημαντικά! Μια γλυκιά καλημέρα φίλη μου! Φιλάκια!
Και εγώ Άτη συμφωνώ απόλυτα με αυτά που μου γράφεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αγάπη φίλη μου είναι παντού ,αρκεί να έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας, για να δούμε τις πατημασιές της...
Παραμονεύει πολλές φορές ίσως και πίσω και από πράγματα ασήμαντα για τους πολλούς ,αλλά ίσως και τα πιο σημαντικά....
στα καθημερινά ,απλά και αληθινά!
μόνο αν αρχίσουμε να βλέπουμε έτσι την ζωή ίσως και να βρούμε κάποτε τον δρόμο για να βγούμε από τα σκοτάδια της ψυχής .....στο φως...
Μια γλυκιά καλησπέρα!
πολλά φιλιά!
Αγαπημένη μου φίλη Βάσω! Ηαγάπη είναι σταθερή,εμείς είμαστε άστατοι. Ηαγάπη εγγυάται,οι άνθρωποι την προδίνουν. Την αγάπη μπορείς πάντοτε να την εμπιστεύεσαι, τους ανθρώπους όχι.. Την αγάπη μου και τα φιλιά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαχαίρια στο κορμί μου
ΑπάντησηΔιαγραφήστην καρδιά μου χαμός
Βυθίζομαι
σ' ένα χάος από ρίμες
που κατασπάραξαν
τις αισθήσεις μου
Πνίγομαι
στο αίμα μου
κάθε αυγή
Ακολουθώ
την πορεία προς
το κέντρο της γης
εκεί να κρυφτώ
και να μείνω...
Με συγκίνηση πολλή
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Ερωμένη Της Ποίησης
Βάσω Μπρατάκη
Μαριάννα η αγάπη είναι μια απλή έννοια...Εμείς είμαστε η αγάπη...Ας της δώσουμε τα δικά μας χέρια και την καρδιά μας και ας την σκορπίσουμε εκεί που την έχουν ανάγκη και κάποια στιγμή θα ξαναγυρίσει πάλι σε εμάς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς την δώσουμε σε πράγματα που ίσως φαίνονται ασήμαντα μα που είναι σημαντικά...και εκεί αυτή πάλι θα μας προσμένει ...
Μια γλυκιά καληνύχτα!
φιλιά!
Λίτσα
ΑπάντησηΔιαγραφήτα λόγια σου ξέρεις πως με πονάνε βαθύτατα...
Κοίτα αν κάποιος βγεί από το σκοτάδι δεν πρέπει να ξαναγυρνά πίσω...Θαρρώ ότι ξέρεις τι θέλω να σου πω...Και εσένα σου ταιριάζει το φως ...Σήκω σου λέω και θα δεις ότι όλα θα γίνουνε κάποια στιγμή καλύτερα από ότι ήταν πρώτα...Πίστεψε το ...ποτέ δεν λέω ψέματα...
που είναι η λεβεντιά του Προμηθέα...
Ακόμα και όταν πονάμε δεν πρέπει την ψυχή μας να αφήνουμε να βουλιάζει...
κανείς δεν το αξίζει ...
Κάπου σε μια γωνιά του κόσμου μας προσμένει αυτό που αναζητάμε...αρκεί μούσα μου να μην πάψουμε να το πιστεύουμε...
Σου έστειλα και άλλο email
Στόν κόσμο του διαδικτύου συνάντησα τον δικό σου όμορφο χώρο που αποπνέει την αύρα σου και την ψυχική σου ομορφιά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα 'θελα πάρα πολύ να σε γνωρίσω από κοντά...ίσως τον βρούμε τον δρόμο...!