ΜΟΝΑΞΙΑ
Αλήθεια ,
πόση μοναξιά στο πέταγμα σου,
μικρή πεταλούδα του ονείρου,
πάνω από την γκρίζα πολιτεία,
με τα θαμπά φώτα,
αμπaρωμένες οι πόρτες της ψυχής,
κλειστά τα παραθυρόφυλλα του ύπνου
και στο μεγάλο τραπέζι της σιωπής,
το ψωμί από τα όνειρα των πεινασμένων...
Αλήθεια ,
πόση μοναξιά στις γειτονιές του φεγγαριού,
όταν λείπεις εσύ,
μονάκριβο μου άστρο,
έρωτα που έγινες δάκρυ,
στα συννεφιασμένα βλέφαρα του φθινοπώρου,
νοσταλγία που έγινες αγκάθι,
στα μαύρα ρόδα της μνήμης....
Αλήθεια,
πόση μοναξιά στις γειτονιές του ονείρου,
όταν καρδιά μου αλαφιασμένη,
σαν μικρή πληγωμένη ελαφίνα,
τον ρυθμό σου ψάχνεις σιωπηλά,
σε δωμάτια ερειπωμένα και άδεια,
παραδομένη στα μάγια του πόνου...
Βάσω Μπρατάκη
Κ ήταν θολά τα μάτια μου στις γειτονιές του κόσμου...καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι βλέπω τα δειλινά
ΑπάντησηΔιαγραφήνα ΄χουν το χρώμα της μοναξιάς μου
κι εδώ... λιποθυμά η όρασή μου
να το αντέξω δεν μπορώ..
και τα βράδια
στ' άδεια τα δωμάτια
προσπαθώ να οσμιστώ του κορμιού του άλλου
την οσμή
που τρέλανε το νου μου...
κι όμως...δεν είναι εδώ..
και...λείπει πολύ...
Κι ό πόνος ο αμέτρητος
με σκίζει -
μαχαίρι π' ακονίστηκε πολύ από το δήμιο
Να με τελειώσει γρήγορα, αλλά αργεί...
σαδιστικά με γδέρνει..
Τι τελετή κι αυτή!...
Καλημέρα, αγαπημένη,
μαζί με τα φιλιά μου
"και στο μεγάλο τραπέζι της σιωπής,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ψωμί από τα όνειρα των πεινασμένων..."
πεινάω ...
δεν θέλω να ξορκίσω την μνήμη
κι ας πονάει ...
οχι δεν παραιτούμαι
δεν αφήνομαι ...
από ό,τι έζησα παίρνω δύναμη
συνεχίζω
μα εδώ στο στρωμένο τραπέζι αυτό
πεινάω
πονάω ...
υπέροχο ... τρυφερά, μοναδικά υπέροχο !
με πλημμυρισες όλη ...
φιλω σε φιλη μου
Το όμορφο ποιήμα σου με αντικείμενο αυτό το δυνατό συναίσθημα της μοναξιάς, μου θυμίζει κάποιους στίχους του R.M.Rilke από το ποιήμα του ΜΟΝΑΞΙΑ:"κι όταν τα σώματα που δεν βρήκανε τίποτα, χωρίζουν θλιμμένα και απογοητευμένα....... πάει τότε η μοναξιά όπου παν κι οι ποταμοί".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα
είναι το θέμα που με συγκλονίζει περισσότερο, το σύμπαν της μοναξιάς... ένα σύμπαν που αν δεν το ιχνηλατήσεις με γενναιότητα, κινδυνεύεις να σε καταπιεί, να σε ρουφήξει, να σε λούσει με τα σκοτεινά του φώτα... όμως εσύ το απέδωσες με την μοναδική σου βελούδινη ευαισθησία... αισθάνθηκα φίλιο τούτο το τόπο της σιωπής που φωνάζει, των κραυγών που σιωπούν... ταξιδεύω υπέροχα μαζί σου φίλη μου... την πιο γλυκιά μου καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπου διάβασα ”Μοναξιά είναι να έχεις πολλά να δώσεις αλλά κανέναν για να τα δώσεις.”
ΑπάντησηΔιαγραφήμια αλήθεια που πονάει...
Με ταξίδεψαν οι στίχοι σου ...ένα ταξίδι πονεμένο και μοναχικό αφήνοντας ..μια γλυκόπικρη γεύση ..μα τόσο υπέροχη....
Μια γλυκιά καληνύχτα από μένα !!
Aυτόν τον πόνο να γλυκάνουμε να τον καλοπιάνουμε να του υπενθυμίζουμε ότι λίγο καιρό θα μείνει και η μοναξιά μοναχικότητα θε να γίνει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Βάσω γέμισαν θλίψη οι γειτονιές γιατί δεν έχει αγγέλους πιά...όλοι φοράνε φίρμες και κανένας τους φτερά.
Πόση μοναξιά στις γειτονιές του ονείρου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τα δυο μάτια δακρυσμένα. Και τα φτερά μου σπασμένα. Κι οι νύχτες αξημέρωτες. Στο άδειο δωμάτιο του χρόνου, τα ρόδα της μνήμης ποτέ δεν μαραίνονται! Φταίνε τα μάγια του πόνου...
Βάσω, έχεις το χάρισμα να με αγγίζεις πάντα με κάτι αγνό και αυθεντικό που με κάνει να νοσταλγώ γλυκά, ότι μισεύει σήμερα. Σε συναισθήματα, πρόσωπα, ψυχές και όνειρα. Ευχαριστώ φίλη μου! Υπέροχη όπως πάντα!
Η απουσία και οι μοναξιά είναι οι πολύτιμες συντροφιές της ευαίσθητης καρδιάς... είναι η ανασα αναμεσα στα λόγια....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστω τις απουσίες που μου έδειξαν πόσο πολύτιμος είσαι....
Ευχαριστώ τη μοναξιά που εκθειάζει το φως σου....
Ευχαριστώ τις σιωπές, που μέσα μου γεννούν λόγια ποιητικής αισθαντικότητας και με φέρνουν στο χείλος της ανάγκης...
Ο δημιουργός ωριμάζει μέσα από τις απουσίες... τη μοναξιά... και την αναγκη...
Καλη σου βδομάδα Βάσω μου.... με όλη την αγαπη μου...
" Πού θα πάμε, ψυχή, μ' όλη τούτη
ΑπάντησηΔιαγραφήτην εξορία που μέσα μας φέρνουμε;
Μαζί μας κανένας κι η μοναξιά
έγινε τόσο παράξενη, που είναι ίδια
με τη συντροφιά των πολλών ανθρώπων.
Μιλάς και σωπαίνεις και τα πράγματα
μένουν αδιάλλαχτα, σα να μην υπάρχει
θέληση καμιά, να τα κυβερνήσει.
Αστειότερες, οι θλιβερές προσπάθειες,
γιατί τόση απαισιοδοξία;... Σαν το τίποτα
να μεγάλωσε, να φούσκωσε αλλόκοτα,
δείχνει ένα πρόσωπο παράφορο δίχως μορφή,
έτοιμο να σκάσει, να βγάλει απ' το νου,
όλα τα πλήθη που το κρατούν
και τώρα διασπώνται, σαν το τίποτα
να γίνετ' ένα μυρμήγκιασμα.
Α, τι αθλιότητα περιέχουν
τα μάτια τής μοναξιάς!
Φύγετε τόσο μακριά,
που ποτέ να μη συναντήσετε πια
την μονάχην εικόνα σας,
καθώς φαίνεται, σήμερα, ολόκληρη."
Ζωή Καρέλλη, Μοναξιά
Συλλογή Της μοναξιάς και της έπαρσης (1951)
Ένα αντίδοτο στη μοναξιά, βρίσκεται στις τρεις αριστουργηματικές ταινίες του Wong Kar Wai, τις οποίες μπορεί να δει κανείς απευθείας online, στο παρακάτω link :
Tρεις υπέροχες ταινίες
Kαλημέρα Βάσω ...
Σταύρος
:)
ΝΙΚΙΤΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ μοναξιά δυστυχώς υπάρχει στους δρόμους του κόσμου...
θολά πια τα μάτια μας ...ψάχνουν για μια γωνιά να βρούν μήπως και αναστήσουμε και πάλι τα σβησμένα όνειρα μας...
μα παντού σκοτάδι ...
και κάπου έχουμε χαθεί ...
Την καλανύχτα μου!
φιλιά
Προμηθέα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι και αν τα δειλινά μας χρωματίζει η μοναξιά ...
και στον ύπνο ...ένα άδειο τραπέζι...
ολοένα μας υπενθυμίζει,
πως τίποτε άλλο δεν απόμεινε,
παρά μονάχα μερικά ορφανεμένα ψίχουλα,
που κάποτε ήταν τα όνειρα μας,
στο τραπέζι που κάποιες νύχτες,
σηκώναμε το ποτήρι ψηλά ,
στην υγειά της αγάπης μας,
ακόμα και αν ο πόνος,
σαδιστικά τις νύχτες μας γδέρνει,
εμείς δεν θα πάψουμε ,
το ποτήρι και πάλι
να σηκώνουμε ψηλά
στην υγειά της ίδιας αγάπης...
Την καληνύχτα μου
πολλά φιλιά!
acer_v
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τέτοιους φίλους καρδιάς
ποτέ το τραπέζι του ονείρου
θαρρώ πως δεν θα 'ναι άδειο...
η αγάπη είναι ο μόνος τρόπος ...για να ξορκίσουμε την μοναξιά μας
και εγώ σε αυτό το τραπέζι
που έστρωσα στο σπιτικό μου
πολύ αγάπη βλέπω να υπάρχει
η αγάπη σου φίλη μου ...
αλλά και όλων των άλλων ...
που κάθησαν μαζί μου
τα όνειρα μου για να μοιραστούμε
καθώς κάνουν οι φίλοι της καρδιάς!!!
Καληνύχτα
και
πολλά φιλιά
KOSTA PAPAPOSTOLOY
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφοι φίλε μου οι στοίχοι του R.M.Rilke από το ποίημα του "ΜΟΝΑΞΙΑ"
όμορφα θα συντροφεύουν την μοναξιά των δικών μου...
Ευχαριστώ φίλε μου για το πέρασμα σου από το σπιτικό μου...
Την καληνύχτα μου!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήnimerti
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λόγια σου ποιητή, με τιμούν ιδιαίτερα...
και παρόλο που η μοναξιά ήταν κάποτε
σαν μια ομίχλη που ήθελε να καταπιεί
τις νύχτες ...με τα όνειρα μου
[σε χρόνους βέβαια παρελθοντικούς,
που ευτυχώς κατάπιε η λήθη]
νομίζω πως όλοι εσείς οι φίλοι,
[οι φίλοι της καρδιάς μου!!!]
που με αγάπη διαβήκατε,
το κατώφλι του σπιτικού μου,
ότι ξορκίσατε για πάντα,
εκείνο τον εφιάλτη...
που ήθελε να καταπιεί ...
τις νύχτες και τα όνειρα μου...
Ένα μεγάλο ευχαριστώ
προς όλους εσάς
που νιώσατε τους παλμούς
από τα όνειρα μου...
Την πιο γλυκιά καληνύχτα μου!
πολλά φιλιά
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω φίλη μου ότι ένα τέτοιο,
πονεμένο και μοναχικό ταξίδι,
ότι είναι και το ταξίδι,
της ίδιας της ζωής των ανθρώπων ,
στου κόσμου τους δρόμους,
μα πάντα κάτι μένει,
στο τέρμα του ταξιδιού...
ίσως μια γλυκόπικρη γεύση!
Μια γλυκιά καληνύχτα
και τα φιλιά μου
elis.pandora
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσο σωστή η παρατήρηση σου...
ότι γέμισαν θλίψη οι γειτονιές,
γιατί δεν έχει αγγέλους πια...
στις γειτονιές του κόσμου,
σκόρπια τα σπασμένα φτερά τους...
και εμείς οι φτωχοί...
δεν πάψαμε ούτε στιγμή να προσμένουμε,
μήπως και ξανάρθει η βασιλεία τους...
Μια γλυκιά καληνύχτα
φιλιά
Άτη Σολέρτη
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λόγια σου ποιήτρια με τιμούν ιδιαίτερα!
Αν οι στίχοι μου έχουν το χάρισμα
να σε αγγίζουν με κάτι αγνό και αυθεντικό,
οι δικοί σου στίχοι έχουν το χάρισμα
μέσα μου να ξυπνούν
μεσαιωνικές φωνές και γλώσσες φωτιάς
που αλύπητα μαστιγώνουν
τις νύχτες μου!
Μια γλυκιά καλανύχτα
φιλιά
Κάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλη μου
δεν ξέρω η σιωπή και η μοναξιά
αν είναι οι μοναδικές συντρόφισσες
μιας ευαίσθητης καρδιάς...
αυτό που ξέρω είναι
ότι εγώ κοιτώντας αυτές,
κάποιες φορές στα μάτια ότι ταξίδεψα ,
στην πιο όμορφη θάλασσα,
την θάλασσσα των στίχων ...
Μια γλυκιά καληνυχτα
φιλιά
Σταύρο
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφοι οι στίχοι της ζωής Καρέλλη!
όμορφα θα συντροφεύουν την μοναξιά των δικών μου ...
Ευχαριστώ που μου τους έφερες...
Την μία από τις ταινίες την είδα πριν αρκετό καιρό...
Ευχαριστώ για το πέρασμα σου ...και για τα όμορφα δώρα σου...
Την καληνύχτα μου
φιλιά
Αλήθεια,πόση μοναξιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήπόση θα πρέπει να δεχτώ ακόμα..
πόση για να κρύψω και να χαθούν τα όνειρα μου
οι σιωπές μου και τα θέλω μου....!!
Καλή σου νύχτα Βάσω.