Στην κλεψύδρα της νύχτας
κόκκοι άμμου
Η σιωπή των άστρων
Και στα κάστρα της ακοής
Θεέ μου πως ακούγεται
Το κατρακύλισμα των ψυχών
Όταν τα όνειρα γίνονται
Τρόπαια σε βέβηλα χέρια.
Και η μοίρα των ανθρώπων
Κουβάρι που πάντα θα ξετυλίγεται
Κάτω από την βροχή των άστρων
Όταν οι άπιστοι έντρομοι θα ανακαλύπτουν
Πως ήταν πιο πιστοί από τους πιστούς
Και στις εκκλησιές του πόθου
Τα εξαπτέρυγα θα ψάχνουν
Για να κερδίσουν στον έρωτα.
Και στα σιταροχώραφα του καλοκαιριού
Σγουρόμαλλα αγόρια και κορίτσια
Που έχουν τον ήλιο για φίλο
Στον έρωτα πάντα θα προσφέρουν για θυσία
Τους χτύπους της καρδιάς τους
και με τα λόγια του έρωτα
Τρυφερά θα γνέθουν το κουκούλι
για να φυλάξουν την φωτιά μιας στιγμής...
Βάσω Μπρατάκη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ Για τον πατέρα μου Τις πιο όμορφες λέξεις ψάχνω, για να σου γράψω το τραγούδι του αποχαιρετισμού, χειμώνες ... -
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμά σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολιτεία. Αμπαρωμένες οι πόρτες της ψυχής κλεισ... -
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμα σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολ...
...για να φυλάξω τη φωτιά
ΑπάντησηΔιαγραφήτης Στιγμής
κατάργησα το Φόβο
το προγονικό περίβλημα
τη στέγη μου
κι έτρεξα
στ' απάτητα περβόλια...
Καλησπέρα φίλη!
Θεέ μου πως ακούγεται
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κατρακύλισμα των ψυχών...
Δεν χρειαζόταν να πεις τίποτε άλλο...
Καλησπέρα Βασω
ΥΠεροχη παντα
Και στα σιταροχώραφα του καλοκαιριού
ΑπάντησηΔιαγραφήΣγουρόμαλλα αγόρια και κορίτσια
Που έχουν τον ήλιο για φίλο
Στον έρωτα πάντα θα προσφέρουν για θυσία
Τους χτύπους της καρδιάς τους
και με τα λόγια του έρωτα
Τρυφερά θα γνέθουν το κουκούλι
για να φυλάξουν την φωτιά μιας στιγμής...
πολύ καλο
ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το περίμενα να έρθεις...
άκουσες το κατρακύλισμα μιας ψυχής;...
πόσο εύκολο να δοθεί η φλόγα σε βέβηλα χέρια όταν κατρακυλούν οι ψυχές!...
καληνύχτα
Μαρία
ΑπάντησηΔιαγραφήπράγματι πως κατρακυλούν οι ψυχές...
όταν τα όνειρα γίνονται τρόπαια σε βέβηλα χέρια...
αυτό ποτέ να μην το ξεχνάς...
καληνύχτα
Γιάννη
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι που σε ξαναβλέπω μάλλον αποφάσισες να γίνεις φίλος του σπιτικού μου...
καληνύχτα
Βάσω,
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσο "λίγο" είδες
από τις άναρχες φλόγες
και τις άναρχες κραυγές
του Προμηθέα Δεσμώτη...
Ποτέ δεν αφήνω την ομορφιά
σε βέβηλα χέρια...
Υπέροχο το ποίημα σου
ΠΟΙΗΤΡΙΑ!!!
Ο λυρισμός σου τέμνει αλήθειες και συνθέτει ελπίδα. Εξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Βάσω μου.
ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την η μια μπόρα που ξέσπασε σε μια ζωή χωρίς να της το αξίζει...
Μακάρι να μην ήταν και αυτά τα περιστέρια που την προκάλεσαν όταν τρομαγμένη τα ελευθέρωσε μια ψυχή που πιάστηκε στα δόκανα του ονείρου ξεχνώντας τον πανικό που σκορπά η σκιά του πετάγματος τους....
και από την άλλη το κατρακύλισμα της αξιοπρέπειας ενός βασιλιά όταν ανακάλυψε ότι παρέδωσε χωρίς να το καταλάβει το ίδιο το βασίλειο του μαγεμένος από το κάλεσμα των άστρων....
Και εμείς κουρασμένοι....
Να μην ξέρουμε προς τα που να στραφούμε....
Στο μέσο ενός κύκλου ....που ολοένα θέλει να μας καταπιεί...
Σκορπώντας τον πανικό...
Ας κλείσουμε τα λόγια που έφεραν την καταχνιά
σαν έμβρυα στην μήτρα της λήθης και ας ξαναρχίσουμε από την αρχή με καινούργιες λέξεις για να χαράξουμε την αρχή μιας φιλίας...
Γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι και πολλές οι ψυχές που λαχταρούν για λίγη δροσιά για να ξεδιψάσουν και αυτοί τα όνειρα τους...
Για αυτό για σένα και όλους τους συνταξιδιώτες του ονείρου θα υπάρχει πάντα μια θέση εδώ μα και στην καρδιά μου γιατί οι ψυχές μας πολλές φορές λειτουργούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία αυτό ποτέ να μην το ξεχνάς....
Ο Προμηθέας εξακολουθεί να είναι αυτός που είδα πίσω από κάποιους στίχους ...
Να'σαι καλά...
Καλή σου νύχτα.
Pandora
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σε ξαναβλέπω και ευχαριστώ για μια ακόμα φορά για τα καλά σου λόγια...
Πέρασα και εγώ από το ιστολόγιο σου και με συγκίνησε ιδιαίτερα η ανάρτηση που έκανες στις 29 Απριλίου όπως και τα σχόλια σου,αλλά η άσχημη ψυχολογική κατάσταση των ημερών με έκανε να μην αφήσω δικά μου σχόλια...
Θα ξαναπεράσω...
Καλή σου νύχτα.
...Όταν τα όνειρα γίνονται
ΑπάντησηΔιαγραφήτρόπαια σε βέβηλα χέρια...
Αυτό είναι που πρέπει να το αποφεύγουμε(προσωπικά, εγώ μάχομαι όσο μπορώ).
...για να φυλάξουν την φωτιά μιας στιγμής...
Το πλέον επιθυμητό!
Βάσω, καλό σου βράδυ...
Καταλαβαίνω Βάσω μου. Μερικές φορές δεν έχουμε όρεξη να αφήσουμε ούτε μια απλή "Καλημέρα". Φαίνεται πως "έπεσα" σε μια τέτοια στιγμή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να την ξεπεράσεις γρήγορα.
Φίλε μου Διάττων είναι αδύνατο να να είσαι καλλιτέχνης και κάποια στιγμή να μην εκτεθείς...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι αυτό γιατί κάποια στιγμή αναγκαστικά πρέπει να βάλεις και κάτι από την δικιά σου προσωπικότητα,αλλιώς η τέχνη σου θα είναι ψεύτικη...
Εγώ προσωπικά αγαπώ τα όνειρα όλων των ανθρώπων και τα σέβομαι σαν να είναι δικά μου...
Είδα το σχόλιο σου στην πρώτη μου ανάρτηση και
χάρηκα ιδιαίτερα γιατί αυτό σημαίνει για μένα
ότι άγγιξα έναν άνθρωπο με την ποίηση μου,η
καλύτερη επιβεβαίωση για όλα αυτά που γράφεις τόσο καιρό για μένα...
θα πετάξει ξανά η πεταλούδα Διάττων ....και το ταξίδι της θα είναι μεγάλο ...ακόμα και αν ξεθωριάσουν με τον χρόνο τα φτερά της...
Καλό σου απόγευμα
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά ΠΟΙΗΤΡΙΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήpandora
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ που μπήκες στον κόπο να αφήσεις και δεύτερο σχόλιο αυτό για μένα σημαίνει πολλά και θα είσαι από αυτές που θα έχουν πάντα μια θέση στο σπιτικό μου....
Ευχαριστώ και για την ευχή...
Καλό σου απόγευμα
Υπέροχο ποίημα.Λόγια από εκείνα που χαίρομαι να ξέρω ότι υπάρχουν, ότι τα ξεβράζει μία ψυχή. Ειλικρινά ευχαριστημένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι και εσύ καλά...
πάντα θα υπάρχει μια θέση και να έρχεσαι όποτε θέλεις...
Εγώ θα παρακολουθώ από μακριά αλλά χωρίς να φαίνεται...
καλή σου νύχτα
suada
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι φίλη μου που σε ξαναβλέπω ,αυτό σημαίνει ότι πράγματι κάτι σε άγγιξε από αυτά που βρήκες εδώ μέσα θα περάσω και εγώ από το δικό σου σύντομα....
Καλή σου νύχτα
Τα όνειρα σε βέβηλα χέρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα βέβηλα χέρια των ονείρων,
απλώνουν τις πράσινες αγκαλιές τους
πάνω από τις γαλαρίες
που στριμωγμένοι επιβάτες προσπαθούν
να διατηρήσουν την απόσταση ασφαλείας από τον άγνωστο άλλον.
Τους παίρνουν μακριά από την βίαιη μετακίνηση.
Ο Κάθε επιβάτης στο δικό του όνειρο,
στην δικιά του προσδοκία,
απομακρύνεται από τις πλατφόρμες του συλλογικού ονείρου,
έτσι κρεμασμένος από το χερούλι της μετακίνησης.
Λάμπρο κερεντζή
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες στην γωνιά μου ελπίζω να ξανάρθεις....
πολύ ωραίες οι σκέψεις σου...
Συγνώμη που απαντώ καθυστερημένα...
Καλό σου απόγευμα
...διαβάζοντας τους στίχους σου νοιώθω να ξεφεύγω απ τις λέξεις και το συναίσθημα και να δραπετεύω απ΄το 'ταξίδι' σου γεμίζοντας εικόνες.. τοπίο, χρώμα..
ΑπάντησηΔιαγραφήλές και γράφεις με πινελιές κι όχι με.. μολυβιές ...
Βρίσκω τον γραφικό χαρακτήρα των 'γραπτών' σου άκρως .. ΖΩ-γραφικό, πλήρη χρωμάτων και σχημάτων που άλλες φορές φωτίζουν τοπία σκοτεινά, γκρίζα ή γραμμικά κι άλλες ιριδίζουν σαν μικρά χρωματιστά γυαλάκια στον ήλιο.
Κι εδω είναι που λένε για τα .. συγκοινωνούντα δοχεία στην έκφραση του δημιουργού .. και σένα τα ..δοχεία σου είναι αρκετά ..
καλή σου συνέχεια
και καλό απόγευμα
Angel ^j^
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπαντώ καθυστερημένα γιατί τώρα είδα το σχόλιο σου.
Καλώς ήρθες στην γειτονιά των ονείρων μου...
Πάντα λείπει ένας άγγελος...
για να δίνει το φως του...
και να κάνει τα άστρα να ιριδίζουν...
στα μονοπάτια του φεγγαριού...
Υπέροχα αυτά που γράφεις για τους στίχους μου!
Πράγματι θέλω να ζωγραφίζω με τις λέξεις γιατί η ζωγραφική είναι η άλλη μου μεγάλη αγάπη.
Ευχαριστώ θερμά!
Θα περάσω και εγώ.
Καλό σου βράδυ.