'' ΜΠΛΕ ΒΕΛΟΥΔΟ ''

( Ο πίνακας είναι έργο της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη )

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ

Αφιερωμένο

στον Στέλιο Κουσουρή

Σ' αυτή την στέρφα γη,

τ'αγόρια βιάζονται να γίνουν άντρες,

κορμιά από χώμα και αίμα,

χέρια που παλεύουν με σύντροφο τον ήλιο

και ύστερα τα λόγια τους,

τα μεγάλα,τα ελεύθερα,τα ωραία λόγια τους.

Και ύστερα η φωνή του κρατουμένου,

πίσω από τα κάγκελα της φυλακής

και η κραυγή του ετοιμοθάνατου,

μέσα από τα σκοτεινά πλοκάμια του θανάτου.

Και ύστερα τα όνειρα που μας αγγίξαν κάποια νύχτα,

τότες που πλαγιάζαμε με μια βούλα από αίμα,

το κοφτερό ίσως μαχαίρι στο κέντρο της καρδιάς μας,

το αίμα του αδελφού που βάρενε στο προσκέφαλο,

ξυπνώντας στον λήθαργο του ύπνου,

την μορφή της ερινύας με την μνήμη

ενός ολόκληρου λαού,του λαού μου.

Σ'αυτή την στέρφα γη,

κόκκινες παπαρούνες παλεύουν με το αίμα,

σήμερα είναι ο λαός μου,

αύριο όμως ίσως και να'ναι ο δικός σου λαός

και όμως μακρυνέ αδελφέ μην ξεχνάς,

πως οι σκλάβοι όλου του κόσμου,

πεθαίνουν κάθε μέρα για το ίδιο όνειρο,

μια μέρα κάτω από τον ήλιο,

μια ελεύθερη μέρα.

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική μου συλλογή

''ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ - ΔΟΚΙΜΕΣ ''

Γράφτηκε το1983

Ευχαριστώ την φίλη μου

την ζωγράφο Μαρία Καζάζη

για τον υπέροχο πίνακα της.