'' ΜΠΛΕ ΒΕΛΟΥΔΟ ''

( Ο πίνακας είναι της ζωγράφου Μαρίας καζάζη )

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ

Πως ακούγεται ο βηματισμός των άστρων,

στα καλντερίμια του φεγγαριού!

Και εγώ γυναίκα γυμνή,

με όλα τα φύλλα του φθινοπώρου,

στους ώμους και τα χέρια,

καρφωμένη στο κέντρο της νύχτας,

σαν τυφλή μάντισσα,

να ψάχνω με τα μάτια της αφής,

τα σημάδια του έρωτα σου.

Στην άκρη της κάμαρης,

το μαύρο τριμμένο παλτό σου

και εσύ σαν φυλαχτό ,

με λατρεία να έχεις φυλάξει,

στην φθαρμένη του φόδρα,

το ανάγλυφο σώμα του έρωτα μου.

Θέλω κάτι από σένα μου είπες,

να μου κρατά συντροφιά,

όταν θα ανεβαίνω ένα-ένα τα σκαλοπάτια,

της νύχτας όπου φυλάκισα τα όνειρα μου

και είναι και αυτά τα δωμάτια,

με τις ανάσες του έρωτα στούς τοίχους

και τα παραθυρόφυλλα τα διαβρωμένα,

από τις βροχές του φθινοπώρου

και το μεγάλο το ρολόι στον τοίχο,

που αρνείται επίμονα,

τον χρόνο να μας γυρίσει πίσω.

Και εγώ από τότε να κοιμίζω τα όνειρα μου,

στα λευκά σεντόνια όπου,

απλώσαμε γυμνό τον έρωτα μας,

περιστέρια μήπως και τα κάνω

να σου συντροφεύουν τις νύχτες.

Βάσω Μπρατάκη