Vaso Brataki anatolika tis edem

Vaso Brataki afiloksenh polh

ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΗΡΘΑΝ ΑΥΤΟΙ

Και ύστερα ήρθαν αυτοί
που μας έφεραν την καταχνιά
και έκαναν τα όνειρά μας
ένα μπουκέτο από νεκρά πουλιά
στην ποδιά του χειμώνα
και τα κοράκια σαν σκιές απελπισίας
γαντζώθηκαν στα ομιχλώδη τοπία
στην πλευρά εκείνη του ορίζοντα
όπου έσβησαν σιωπηλά
οι πατημασιές του ξένου που αιώνες τώρα
ταξιδεύει κάτω από τα άστρα
αναζητώντας την αγάπη του.
Και ήταν τα πλάνα λόγια τους
σαν δόλια μέλισσα που τρυγούσε
σιγά σιγά τις νύχτες μας
γονιμοποιώντας ολοένα
τη γύρη από τα μυστικά άνθη,
ενώ μικροί ερωδιοί το φεγγάρι
έπιναν σε ασημένια κούπα.
Και ήταν η ίδια η ζωή μας
που σαν ποτάμι πέρασε από δίπλα
στο ατέλειωτο βουητό του
το ανατρίχιασμα των ψυχών
όταν αγόρια και κορίτσια
που είχαν άστρα στα μάτια
σπονδή στο θεό του έρωτα έκαναν
με δισκοπότηρο την ίδια την καρδιά τους.

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή
" ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ "
Εκδόσεις Γαβριηλίδη


And then came the ones

And then came the ones
that brought the haze
and turned our dreams
into a bouguet of dead birds
on the winter's lap
and crows,like shadows of despair,
latched on the misty landscapes
on that side of the horizon
where the traces died down
the traces of that stranger
that for centuries on end
travels beneath the stars
seeking his love.

And their alluring words
like a sly bee
slowly harvesting our nights
always pollinating
the secret flowers' pollen,
while young cranes
drank the moon
in a silver tumbler.


And it was our very life
that the soyls' thrill
passed by
like a river
in an infinite hum
when boys and girls
with stars in their eyes
made a libation
to the god of love
with their very heart
as a chalice.

Vaso Brataki

From the poetic collection
"Gharioteer Night "
Publications Gavrielides


Translated By Haris Paraskevopoulou

ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ
ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΖΑΖΗ

Το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών- Ίδρυμα Βούρου -Ευταξία ,συνεχίζοντας το πρόγραμμα προβολής του έργου των καλλιτεχνών που συμβάλλουν στον πολιτισμό και δραστηριοποιούνται στην Αθήνα, παρουσιάζει τη ζωγράφο Μαρία Καζάζη.
Κατάγεται από τη Μήθυμνα της Λέσβου, γεννήθηκε και σπούδασε στην Αθήνα.
Έχει λάβει μέρος σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής σε πολλά μέρη της Ελλάδος και στο εξωτερικό , με μεγάλη επιτυχία .Έργα της βρίσκονται στο Πανεπιστήμιο Αθηνών , στην Αγροτική τράπεζα, στο Αττικό Νοσοκομείο, στο Δημαρχείο Μηθύμνης ,στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών και σε πολλές ιδιωτικές Συλλογές.
Τα έργα που παρουσιάζονται στο Μουσείο της πόλεως των Αθηνών-Ίδρυμα Βούρου -Ευταξία ,από την 1η Δεκεμβρίου 2010 ως τις 30 Ιανουαρίου 2011,διακρίνονται για το διάλογο του ανθρώπου με τη φύση.
Εντυπωσιάζει ο ευρηματικός τρόπος ,με τον οποίο επιτυγχάνεται ο προβληματισμός του ανθρώπου για το μέλλον, όπως στον πίνακα με την έφηβο στα βράχια της ακρογιαλιάς, με το κινητό στο χέρι και τα βαμμένα νύχια στο χρώμα της θάλασσας,του ουρανού και του μπλουτζίν. Η απόλυτη αντίθεση .Από τη μια, η μοναχική φιγούρα της νεαρής κοπέλας ,με το μοντέρνο ντύσιμο και τη σύγχρονη τεχνολογία και από την άλλη ,η πλημμυρισμένη από χρώματα φύση που εκφράζει την αρμονία και την ηρεμία.

Αγλαΐα Αρχοντίδου-Αργύρη
Διευθύντρια
του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών
Ιδρύματος Βούρου - Ευταξία


Πολλά από τα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση στολίζουν το ΜΠΛΕ ΒΕΛΟΥΔΟ εδώ και πολύ καιρό .
Ευχαριστώ την δασκάλα και αγαπημένη μου φίλη Μαρία Καζάζη για την τιμή που μου έκανε.
Αν ζητούσαν την γνώμη μου για την συγκεκριμένη έκθεση...η απάντηση μου θα ήταν
ότι πρόκειται για την μαγεία της ποίησης δοσμένη με χρώματα !!!!!!!

Βάσω Μπρατάκη

ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΜΟΥ, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σας προσκαλώ στην παρουσίαση του βιβλίου μου "ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ '' εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ .

Η παρουσίαση θα γίνει στις 28 Νοεμβρίου ,ημέρα Κυριακή και ώρα 6.00μ.μ. στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου και Εκδηλώσεων του Δημοτικού Μεγάρου Γιαννιτσών . Την εκδήλωση θα προλογίσει ο Πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου κ.Σαμαρτζίδης Γιώργος.

Εισηγητής: κ. Μπέσπαρης Πέτρος ,ποιητής ,πεζογράφος και κριτικός τέχνης

θα ακολουθήσει η απαγγελία των ποιημάτων :

Η ΜΟΥΣΑ

ΣΤΟΝ ΙΣΚΙΟ ΕΝΟΣ ΜΠΛΟΥΖ

Μουσικό θέμα

ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ

ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Μουσικό θέμα

ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΗΣ ΕΔΕΜ

ΑΦΙΛΟΞΕΝΗ ΠΟΛΗ

ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΗΡΘΑΝ ΑΥΤΟΙ

Μουσικό θέμα

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ

ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ

Η απαγγελία του κάθε ποιήματος θα συνοδεύεται από βίντεο

Τα μουσικά θέματα θα παιχτούν από τους μουσικούς :

Βιολί :Σταμάτης Βελιγράδης

Κρουστά :Μπάμπης Κατιρτζόγλου

Κιθάρα :Αποστόλης Σιταράς

Μουσική επιμέλεια :Αποστόλης Σιταράς

Ποιήματα θα απαγγείλουν :

Μπρατάκη Βασιλική

Παναγιωτοπούλου Ειρήνη

Γουναροπούλου Κυριακή

Παπασπανοπούλου Γεωργία

Η επεξεργασία των βίντεο έγινε από την Ευαγγελία Παναγιωτοπούλου .

ΣΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ

Τα κουρασμένα χέρια του πατέρα,

η σιγανή ετοιμοθάνατη μιλιά του δασκάλου,

το αίμα από τις τυραννισμένες σκέψεις μας,

τα χέρια που ένιωσαν το βάρος από τα σίδερα,

ήταν τα βλαστάρια του χθεσινού καλοκαιριού

και ύστερα ήρθαν βαριά μεστωμένα

τα πρώτα κρυφά μηνύματα του Νοέμβρη,

και τότε γεύτηκε το αγόρι

το κάψιμο από το φιλί της ελεύθερης σκέψης

-της φωτιάς που γεννούσε τους αγγέλους-.

Τυραννήθηκε πολύ για να συλλάβει

την καμπύλη στο καινούργιο πέταγμα των γλάρων,

για να βάλει στην σειρά τα γράμματα

που τάμα ήταν να δώσουν την μεγάλη ιδέα

που χρόνια τώρα σταύρωναν

οι μεγάλοι πηχτοί φόβοι

των παιδιών που γέννησαν τα μάρμαρα .

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή μου

" ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ -ΔΟΚΙΜΕΣ "

γραμμένο το 1981

ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΕΣΕΙ Η ΠΡΩΤΗ ΒΡΟΧΗ

Όταν θα πέσει η πρώτη βροχή

τότε θα έρθει και ο πρώτος χωρισμός,

και όταν θα απομείνουμε

άδειοι και μοναχοί,

μέσα στις γυμνές και κρύες

του φθινοπώρου μέρες

τότε ίσως και να το νιώσουμε,

το πόσο είχαμε κάποτε αγαπηθεί.

Θα ήταν θυμάμαι την χρονιά

που τέλειωνε ένα ταξίδι

για να αρχίσει ένα καινούργιο

το ταξίδι που θα μας έφερνε κοντά

την μια καρδιά κοντά στην άλλη

δυό ζωές που εξαντλήθηκαν

σε καθημερινές στιγμές,

δυό καρδιές που νύχτες

τώρα ονειρευόντουσαν

μια καινούργια του έρωτα ημέρα.

Όταν θα πέσει η πρώτη βροχή

τότε θα έρθει και η πρώτη παγωνιά.

Θεέ μου ,πως δεν το είχαμε φανταστεί,

μέσα στις καυτές του έρωτα μας ημέρες

την παγωνιά που κρύβει

του χωρισμού η πικρή μοναξιά.

Όταν θα πέσει η πρώτη βροχή

τότε θα έρθει και η πρώτη μοναξιά

και εμείς δεν θα έχουμε

τι άλλο να πούμε

παρά μονάχα πως κάποτε

είχαμε πολύ αγαπηθεί .

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική έκδοση

ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ-ΔΟΚΙΜΕΣ

Το έργο είναι της χαράκριας Βάσως Κατράκη

Η ΠΡΟΣΩΠΙΔΑ

Είχε ένα κομμάτι σίδερο για πρόσωπο.

Ήταν μια ωραία πελεκητή προσωπίδα.

Δεν το ξέραμε

και ονειρευόμασταν κάτω

από τις γλυκές ρυτίδες της καλοσύνης του.

Είχε δυο λευκά τριαντάφυλλα για μάτια

που χαμογελούσαν μέσα από τις κίτρινες φλόγες

μιας ύπουλης σαγηνευτικής αγάπης.

Κάποιος γέροντας είπε πως ήταν προσωπίδα

και ύστερα ξεψύχησε στην αποβάθρα.

Δεν τον πιστέψαμε

και ησύχαζαν τα κοπάδια μας

κάτω απ΄' τον ίσκιο της.

Κάποιο βράδυ έπεσε η προσωπίδα .

Οι κλειστές πόρτες ψιθύριζαν

για τα συντρίμμια και τα βογκητά που έκρυβαν,

και τότε μόνο μερικοί

αγουροξυπνημένοι από τη φρίκη της αλήθειας

διάβασαν στον ίσκιο της νυχτερίδας

πως κάθε βράδυ όταν γεμίζει το φεγγάρι

πέφτει και μια τέτοια σιδερένια προσωπίδα .

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή μου

" ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ "

εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ

ΛΗΘΑΡΓΟΣ

Δαγκωμένο το μήλο από την ασχήμια ,

ήταν σαν ένας κόκκινος φαγωμένος ήλιος.

Χιλιάδες οι πληγωμένοι αγγέλοι ,

συλλαβές στα ανάλαφρα όνειρα της νύχτας.

Φίλησε στην ρίζα το αίμα

και δέχτηκε να γίνει

κόκκινη πικραναστημένη παπαρούνα.

Και τότε άρχισε να μετράει

τους λιποτάχτες στα βήματα του ήλιου

ένα,δυο ,τρία ...άπειρο

και ήταν μυριάδες οι νικημένοι της μοίρας.

Ομίχλη ήταν τα σπλάχνα του λήθαργου

που μας υπόσχονταν φτερά .

Πού πας άνθρωπέ μου; Πού πάμε;

Ποιός θα μας πει;

Ξεχάστηκαν τα πουλιά

στο γαλανό τους μεθύσι....

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή μου

" ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ -ΔΟΚΙΜΕΣ "

( γραμμένο το 1981 )

LETHARGY

The apple

bitten by ugliness

looked like a red weathered sun.

Thousands of hurt angels

like syllables in night' s

lightsome dreams.

He kissed the blood in its root

and agreed to become

a red bitterly rised poppy.

And then he started counting

the defectors on sun's footsteps

one, two, three...infinite

and destiny's defeated

came in myriads.

The bowels of lethargy

were a fog

promising us wings.

Where are you heading for, my friend?

Where are we heading for?

who will let us know?

the birds got drifted away

in their blue intoxication...

Vaso Brataki

Η ποιητική απόδοση στα αγγλικά

έγινε από την Χάρις Παρασκευοπούλου

Translated By Xaris Paraskevopoulou

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ

Για σένα θα γράψω

τα πιο όμορφα τραγούδια

για την αγάπη που δεν ήρθε ακόμα,

την αγάπη που ίσως θα αργήσει να φανεί

μα που σίγουρa θα έρθει,

κι ας έρχεται με βήματα αργά

κι ας είναι άδειες οι τσέπες

της νύχτας από όνειρα

και στην άκρη του φεγγαριού

ας μην υπάρχει τίποτα

παρά μονάχα ένα άδειο τραπέζι.

Και το τραγούδι του Ορφέα

γλυκά να με καλεί

κάποια νύχτα του Αυγούστου.

Για σένα θα γράψω

τα πιο όμορφα τραγούδια

για την αγάπη που δεν ήρθε ακόμα,

μα που την ακούω να έρχεται

μέσα από σκιερά δάση

σαν άλλη Άρτεμη

που την καλεί το τραγούδι

μικρού πληγωμένου ζώου.

Στα μυστικά μονοπάτια

διακρίνω τις πατημασιές της

και νύχτες ολόκληρες

κοιμίζω τους χτύπους της καρδιάς μου

μην και δεν ακούσω τα βήματά της .

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή μου

ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ

εκδόσεις Γαβριηλίδη

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ

Στη μνήμη του πατέρα μου

Τις πιο όμορφες λέξεις ψάχνω

για να σου γράψω το τραγούδι του αποχαιρετισμού

χειμώνες τώρα και καλοκαίρια,

μα γυμνός ο πόνος κι εγώ φοβάμαι

τις νότες να αγγίξω με γυμνά τα χέρια,

βαγόνια έρχονται και φεύγουν

γεμάτα από ψυχές

που γεννιούνται και πεθαίνουν,

και απόμεινα μονάχη

πάνω στις ράγες της μνήμης,

έρμαιο της σιωπής που αφήνουν πίσω

τα τρένα που φεύγουν μακριά μου,

τα χνάρια σου να ψάχνω μην και σε ξεχάσω.

Ήταν ένα δειλινό της θλίψης

και ήταν το φτερούγισμα της νύχτας

η ελπίδα που αργοπέθαινε

στη γωνιά του πόνου.

Και ήταν τα γκρίζα σπουργίτια

που πέταξαν γύρω μας

τα τελευταία δευτερόλεπτα

της ημέρας που έφευγε.

Όταν τα χέρια άπλωσες

σιωπηλά τους καρπούς να κόψεις

του δέντρου που τις ρίζες είχε

βαθιά στην άβυσσο του Άδη.

Μα εγώ δεν το έβλεπα,πατέρα,

και πρόσμενα με λαχτάρα

την αυγή το φως να μου φέρει πίσω.

Πως να το 'ξερα πως μαζί του θα 'φερνε

και το δυσβάσταχτο κενό της απουσίας σου.

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή μου

" ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ"

εκδόσεις Γαβριηλίδη

Ένας καταράχτης από πουλιά

που έχασαν την πυξίδα

στο πέταγμά τους ,

τα λόγια που ξέφυγαν

από τα χείλη των εραστών

τις μεγάλες ώρες της σιωπής,

όταν βουβά η αράχνη του πόθου

έπλαθε απατηλά

τον ιστό της αγάπης

στα σκοτεινά δώματα του ονείρου.

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή μου

ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ

εκδόσεις Γαβριηλίδη

ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Στους δρόμους της φωτιάς
χάσαμε μια νύχτα τα φτερά μας
και έκπτωτους αγγέλους μάς ονόμασαν
ενός χαμένου παραδείσου,
και ήταν ο έρωτας
τα αναμμένα κάρβουνα
στη χόβολη της νύχτας
όταν στα αδιάβατα μονοπάτια του ύπνου
μαύρα ρόδα άνθισαν
τα πιο σκοτεινά από τα όνειρά μας
αυτά που δεν τόλμησαν ποτέ
να ψελλίσουν τα διψασμένα χείλη.


Εσύ ο Αδάμ κι εγώ η Εύα
και μια κόκκινη αμαρτία
κόκκινη σαν το μήλο
κόκκινη σαν το αίμα
κόκκινη σαν τη λάβα των ηφαιστείων
όταν ορμητικά χύνεται στα φαράγγια,
στην πιο φωτεινή πλευρά της σελήνης,
και ο έρωτας ηδονικά να λικνίζεται
στο ρυθμό μικρής μπαλαρίνας
στο κέντρο ενός αόρατου κύκλου
που περιφρουρεί τα πιο πρωτόγονα
από τα ανθρώπινα ένστικτά μας
στο σκοτάδι της αξημέρωτης νύχτας.

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή μου
ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ
εκδόσεις Γαβριηλίδη

ΑΦΙΛΟΞΕΝΗ ΠΟΛΗ


Άγρια και αφιλόξενη αυτή η πόλη
και κάθε νύχτα ένα κόκκινο φεγγάρι
τον έρωτα μου ξεπουλά
το χάραμα πριν έρθει.
Σε σοκάκια σκοτεινά και άδεια
μυστικά πουλούν
και αγοράζουν τα νιάτα μου,
και είναι πάντοτε πέντε
τα διεφθαρμένα δάχτυλα
που στιν ίσκιο των άστρων
χωρίς λύπηση καμιά
τη μοίρα μου υπογράφουν.


Σε βρήκα, Χριστέ μου,
σε κάδους σκουπιδιών να ψάχνεις,
για να χορτάσεις τα πεινασμένα σου νιάτα
σε δρόμους με σπασμένους φανοστάτες.
Στους τοίχους βρόμικων σπιτιών
διακρίνω τον ίσκιο από τα όνειρά σου
και στα πεζοδρόμια της μνήμης
μια σβησμένη ηχώ μού ξαναφέρνει πίσω
τα τελευταία κουρασμένα βήματά σου.
Μα αντί για καρφιά στα χέρια
είχες μια αυτοσχέδια βόμβα.
Ένα μπαμ και γλύτωσες ,καρδιά μου.

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή μου
ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ
εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ

( Ο πίνακας είναι της ζωγράφου Μαρίας καζάζη )

ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Σ'αγαπώ

με τη δίψα της φωτιάς

που σάρωσε τα πάντα

στα δάση της ψυχής μου

τις νύχτες με τα πυρπολημένα φεγγάρια

όταν άναψανοι φωτιές

στις γειτονιές των άστρων .

Σ'αγαπώ

με την τρέλα της καταιγίδας

που ταρακούνησε τα κλαδιά

στα δέντρα της φαντασίας μου

όταν πορευόταν ο έρωτας μυστικά

μουσική στα πλήκτρα της ψυχής μου.

Σ' αγαπώ

με την ορμή που το φως σκορπά

διάφανες βεντάλιες

στα αγεωγράφητα τοπία του κορμιού σου

όταν ανοίγει πανιά η αστροφεγγιά

στο παρθενικό ταξίδι των χεριών μου.

Σ'αγαπώ

με το απέραντο μιας νύχτας

όταν ωριμάζει ο λωτός του πόθου

στην αγκάλη μυστικών κήπων

και ανοίγουν τα φτερά αγγέλων

στα σοκάκια του ονείρου.

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή μου

ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ

Εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ

ΑΣΠΡΟ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟ

Άσπρο και μαύρο

τόσο όμοια μεταξύ τους

και ας μην την βλέπεις

την αχνή γραμμή ανάμεσά τους

με τα μάτια της λογικής,

παρά μονάχα με το τρίτο σου μάτι

που σαν ρόδο ανοίγει στους κήπους της καρδιάς .

Εσύ ο άγγελος και εγώ ο δαίμονας σου

τόσο όμοιοι κατά βάθος

και ας μην το έμαθες ποτέ σου.

Δεν φταίς εσύ μα ούτε και εγώ

που σου κράτησαν εφτασφράγιστο μυστικό

πως ο πρώτος των αγγέλων

πάντα χάνει τα φτερά του,

γιατί σαν άβγαλτο παιδί

βιάζεται να ενδώσει στα πάθη

των κολασμένων αυτής της γης.

Ακόμα και αν η νύχτα ανάβει

τον έρωτα μικρής άγιας πόρνης,

και σταλάζουν μοναξιά

οι νότες του τραγουδιού μου

φύγε μακριά , και ας κρατώ

κλειδιά στα χέρια τα μυστικά

που μας κάνουν τόσο όμοιους.

Βάσω Μπρατάκη

Αφιερωμένο στην Ευαγγελία

για το ποίημα της

"Ξερά φύλλα "

Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Δυο λυγερόκορμα κυπαρίσσια

σαν τα δάχτυλα γέρου πιανίστα

σκόρπισαν άκαρδα τις νότες

που έγραψαν τη σονάτα του θανάτου,

και ήταν μεσάνυχτα

όταν κοράκια στα μαύρα φτερά τους

μου έφεραν τη θλίψη,

και ήταν η ζωή που αιμορραγούσε

όταν μικρή παιδούλα θυσιαζόταν

για ένα ταξίδι στο άγνωστο.

Κι εγώ με αγωνία θα ψάχνω πάντα

στο κρύσταλο της σιωπής

τα αποτυπώματα της φωνής σου

όταν μου έλεγες το τελευταίο αντίο

κι ας μην το έμαθες ποτέ σου

πως εκείνη τη σημαδεμένη νύχτα

με ένα εγκατελειμμένο τζουκ μποξ,

σε δωμάτια ερειπωμένα και άδεια,

θα χόρευε ταγκό ο θάνατος.

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή μου

ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ

από τις εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ

ΣΤΟΝ ΙΣΚΙΟ ΕΝΟΣ ΜΠΛΟΥΖ

Για σένα θα βρω τις πιο όμορφες λέξεις

Άγγελε μου,άγγελε της νύχτας,

και τον έρωτα μου για σένα θα ντύσω

όταν στα σκαλοπάτια ενός μπλουζ

θα σέρνεται η ψυχή μου.

Κι ας ήρθαν μαύρα πουλιά

που έφεραν στο ράμφος

του πανικού τη μοναξιά.

Κι ας έκλεισαν τα παραθυρόφυλλα

τη νύχτα απέξω

κι ας έγιναν οι ώρες μου σκοτεινά κελιά,

εγώ πάντα έξω από την πόρτα του ονείρου

θα σου αφήνω τα κλειδιά .

Για σένα θα γράψω τα πιο όμορφα μπλουζ.

'Αγγελέ μου, άγγελε της νύχτας,

κι ας είναι άδειο βιβλίο οι νύχτες σου,

εγώ με τις νότες μου θα ημερέψω τη σιωπή τους

και το αγρίμι του έρωτα θα ξυπνήσω

κάτω από την ομπρέλα της μουσικής μου

και με αγωνία θα ψάχνω στο μαύρο των ματιών σου

τα σημάδια του έρωτα.

Και πριν το ξημέρωμα μας βρει

εγώ θα είμαι πάντα αυτή που θα τρέχει

ερωτευμένη παιδούλα ξυπόλητη

στις αυλές του ουρανού τα άστρα να σου φέρω

για να φωτίσω αγάπη μου τα όνειρα σου.

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή μου

ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ

εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ

ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ

Μοναχικός ταξιδευτής

στις πεδιάδες του ονείρου

στο φως του φεγγαριού

είδα να τρέχουν άσπρα άλογα.

Στο χλιμίντρισμά τους

ένιωσα την κραυγή της σιωπής

και στην πυρωμένη ανάσα τους

το πύρωμα της στιγμής

όταν ο έρωτας ανασταίνεται

και οι ψυχές στροβιλίζονται

στη δίνη των άστρων.

Μοναχικός ταξιδευτής

στους δρόμους της φωτιάς

σε σοκάκια σκοτεινά και άδεια

όταν η ζωή κυλούσε καλπάζοντας

σε ποργυρά ποτάμια

τα πιο παράλογα παιχνίδια είδα

να παίζονται του έρωτα

και υποσχέσεις να δίνονται

κάτω από σπασμένες λάμπες

για αγάπες που δε γνώριζαν

από πρέπει και λογική .

Μοναχικός ταξιδευτής

στις λεωφόρους της καρδιάς

μικρό πληγωμένο πουλί

στον ίσκιο της μουσικής

δεν έπαψα ποτέ να ψάχνω

τις συντεταγμένες ενός ονείρου

όταν στις γειτονιές του φεγγαριού

αγόρια και κορίτσια

έτρεχαν χαράζοντας τσέρκια φωτιάς

στο κορμί μάγισσας νύχτας

αγουρωποί ίσως καρποί

στα περιβόλια του έρωτα .

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή μου

ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ

εκδόσεις Γαβριηλίδης.

LONELY TRAVELLER

I,the lonely traveller,

Saw white horses cantering

On the dream valleys,

On moolinght.

In their neigh,

I sensed the cry of silence

And in their flaming breath,

Moment's lighting up,

When love resurrects

And the souls swirl,

Within the star's whirlpool.

I, the lonely traveller,

Witnessed the most bizarre

Games of love being played

On the streets of fire,

In dark and empty alleys,

When life flowed galloping,

In scarlet rivers,

And promises being given

Under shuttered lamps,

Promises of loves

Ignorant of proper and reasonable.

I, the lonely traveller,

Never ceased to search

The coordinates of a dream

On highways of the heart,

Wounded litlle bird,

In the shadow of music,

When in Moon's neighbourhoods

Boys and girls

Ran hacking fire hoops

On the body of witch night,

Unripe ,perhaps, fruits,

In the gardens of love.

Vaso Brataki

Η ποιητική απόδοση στα αγγλικά

έγινε από την Χάρις Παρασκευοπούλου

Translated by Haris Paraskevopoulou

ΕΡΩΤΙΚΟ

Στη σιωπή των αιώνων

σε μήτρα μυστική

τα λόγια που δε γεννήθηκαν ακόμα

και η μοίρα των ανθρώπων

διαβήτης που κύκλους ολοένα χαράζει

με κέντρο πάντα τη μήτρα μιας γυναίκας

κάτω από τη σύναξη των πουλιών

όταν συλλάβιζαν στην καμπύλη του πετάγματος

τη μουσική μιας νότας

χαράζοντας κρυφά τατουάζ

στο διάφανο κορμί

μικρού αλήτη ανέμου .

Στις αυλές του φεγγαριού

σε λευκά σεντόνια άπλωσαν

τα όνειρα των κύκνων

όταν ροδομάγουλες παρθένες

σκορπούσαν στη στράτα των μαλλιών τους

την ευωδιά των κρίνων

μην και πλανέψουν

τον μικρό θεό του έρωτα

που μονοσάνδαλος έτρεχε

στις κάμαρες του ονείρου.

Σε πορφυρά ποτάμια έπεσαν

με το βάρος μιας πέτρας

τα λόγια των αγαπημένων,

πυξίδα στα ταξίδια του έρωτα,

πουλιά που ξέφυγαν λαχανιάζοντας

από τα χείλη μιας νύχτας

όταν μυστικά οι εραστές πρόσφεραν

σπονδές στους βωμούς του έρωτα,

κορμί που έψαχνε άλλο κορμί

παράφορα να αγαπήσει .

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή μου

ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΑΧΟΣ

που κυκλοφόρησε από τις

εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Στα δίχτυα της σιωπής

ασημένια ψάρια που σπαρταρούσαν

οι χτύποι της καρδιάς μας

όταν ο μικρός Αύγουστος

ανέβαινε θριαμβευτικά

στα πέτρινα σκαλοπάτια του καλοκαιριού

σαν άλλος Ίκαρος που δεν γνώριζε

πως το πύρωμα μιας στιγμής

μπορεί να λιώσει τα πάντα,

ακόμα και αυτά τα κέρινα φτερά μας.

Και στη χούφτα του δειλινού,

τρέλα και λογική,

σ' ένα κουβάρι μπερδεμένα

όταν σμιλεύαμε σιωπηλά

τις λέξεις που γεννά ο έρωτας

εκεί που συναντήθηκαν

μυστικά οι σιωπές μας,

όταν το κόκκινο άνοιγε θριαμβευτικά

την αυλαία στους θιασώτες του ονείρου

που υπόσχονταν για μια ακόμα φορά

να αναστήσουν στην αυλή των θαυμάτων

τα λόγια της αγάπης που κλείσαμε κρυφά

στις κάμαρες του ονείρου,

μην και γίνουν λεία στα χέρια

άπληστων τυμβωρύχων.

Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή μου

" ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ "

που κυκλοφορεί από τις

εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ

AUGUST

In nets of silence

Our heartbeats writhe

Like silver fish

When little August

Climbed triumphantly

Summer's stone stairs

Like an Ikarus,

Unaware of the melting power

Of a moment's lighting

That can waste everything away

Even our wings of wax

Madness and sanity

Tangled in a skein

Left in sunset's palm

When we were silently carving

Words born by love

Where our silences

Secretly met

When red dropped

In a triumph

the curtain

To the devotees of the dream

Those that promised

Once more

To rise

In the courtyard of miracles

The words of love,

That we hid in secret

In the chambers of dream

To protect them

From becoming the prey

Of the voracious thieves'

unholy hands....

Vaso Brataki

Η ποιητική απόδοση στα Αγγλικά

έγινε από την Χάρις Παρασκευοπούλου

Translated by Xaris Paraskevopoulou

vaso brataki - nixta inioxos

(ο πίνακας είναι της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη)


Ο Αρχάγγελος του πόθου

Archangel of Lust

Όταν βαριά η πόλη κοιμάται ,

στα πέτρινα προσκεφάλια του ύπνου,

τις νύχτες που τα φώτα αιμοραγούνε,

στις μεγάλες λεωφόρους του ονείρου,

τότες και εγώ αναζητώ εσένα,

το πιο όμορφο από τα όνειρα μας,

μακρινό δειλινό βαμμένο,

το αίμα της μικρής χελιδόνας ,

θυσιασμένης για χάρη,

μιας μακρινής ψεύτικης άνοιξης .

When the city deeply sleeps

upon the stony bedsides

at nights when lights bleed

on the highways of dream,

that is when i seek for you,

the most beautiful of our dreams,

a distant sunset ,painted

in the blood of the young sparrow

sacrificed in the name

of a distant false spring .

Όταν βαριά η νύχτα ξαπλώνει ,

στα ακρόκλαδα των νυσταγμένων βλεφάρων

και η σιωπή γίνεται τραγούδι ,

στα ακροδάχτυλα του πόθου,

τότες και εγώ αναζητώ εσένα,

το μάγεμα από το τραγούδι του Ορφέα,

κάποιες ζεστές του Αυγούστου νύχτες .

When the night heavily lies

on the edge of sleepy eyelid's brances

and silence becomes a song

on the fingertips of lust,

that is when i seek for you,

the enchantment of Orpheu's song,

on warm August nights .

Όταν βαριά απλώνεται η σιωπή,

στις νυχτωμένες πλάτες αυτού του κόσμου ,

την ώρα που απλώνεται η μελαγχολία των άστρων,

στα απλωμένα ουράνια της ψυχής μας,

τότες και εγώ αναζητώ εσένα,

την τρυφεράδα του έρωτα ,

στα άγουρα χείλη των αγοριών,

που γυμνόστηθα κοιμούνται,

στις κάμαρες του ονείρου .

When the silence vastly spreads

on the benighted shoulders of this word,

when the melancholy of the stars unfolds

on the outspread skies of our soul,

that is when i seek for you,

the tenderness of love,

on the boy's unripe lips

those sleeping naked

in the chambers of dream .

Όταν βαριά η αγάπη ξυπνάει,

στα σκοτεινά πηγάδια της ψυχής μας,

τις νύχτες που πυρόξανθοι κοιμούνται άγγελοι,

στα απλωμένα μπράτσα της νύχτας,

τότες και εγώ αναζητώ εσένα,

τον Αρχάγγελο του πόθου

που 'βαλε φωτιά στα όνειρα μου .

When heavily the love awakes

in the dark wells of our soul

at nights when auburn angels sleep

into night's open arms,

that is when i seek for you,

the Archangel of lust,

that set my dreams on fire .

Βάσω Μπρατάκη

Vaso Brataki

Η ποιητική απόδοση στα αγγλικά

έγινε από τη Χάρις Παρασκευοπούλου

translated by Xaris Paraskevopoulou