( Ο πίνακας είναι της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη ) Ήρθες να ξαποστάσεις
Ήρθες να ξαποστάσεις,
πλάι σε μια θάλασσα,
κρατώντας βαθιά μέσα στην σκέψη,
τις στιγμές που σου χάρισαν την γνώση,
την γνώση που αύριο θα γίνει ωρίμανση.
Γυναίκα,
τα πρόσωπα που αγάπησες κάποτε,
δεν υπάρχουν πια,η νοσταλγία τους,
φωνές που έρχονται από πέρα,
λόγια που ειπώθηκαν κάποιες νύχτες,
νοσταλγικές του καλοκαιριού νύχτες,
τις νύχτες που πίστεψες στην αγάπη,
την αγάπη που σου πρόδωσαν οι άλλοι.
Πάνω στην μαλακή άμμο,
νεανικά όνειρα και βήματα ,
που τα έσβησε το κύμα...
Βάσω Μπρατάκη
Από την ποιητική συλλογή μου
"ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ- ΔΟΚΙΜΕΣ "
Γράφτηκε το 1983
Ευχαριστώ την φίλη μου
την ζωγράφο Μαρία Καζάζη
για τον πίνακα της
ΒΑΣΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο όμορφα δένει το όμορφο ερωτικό ποίημα με το ωραίο πίνακα. Νομίζεις ότι βλέπεις τα νεανικά βήματα, ότι το όνειρα κοιμούνται εκεί στην μοναχική αμμουδιά.
Τώρα βλέπω την "γνώση που αύριο θα γίνει ωρίμανση" πόσο αλήθεια προφητικό ήταν.
Καλό βράδυ Βάσω
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
πολυ ομορφο
ΑπάντησηΔιαγραφήOlá, amiga!
ΑπάντησηΔιαγραφήPassei para outra visitinha...
Seu cantinho é muito lindo, agradável e de bom gosto.
Belo poema... nostálgico mais belo.
Boa semana!
Beijinhos.
Itabira - Brasil
Πολύ όμορφο και νοσταλγικό για εκείνα τα χρόνια που είναι πια ανάμνηση.. δένει υπέροχα με τον υπέροχο πίνακα της Μ. Καζάζη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή βδομάδα Βάσω
Κι η θάλασσα πολλές φορές προδίνει τους εραστές της
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι φαίνεται της μοίρας γραφτό
όταν πολύ αγαπάς να προδίνεσαι..
Και τα χρόνια περνούν...
Και γερνάμε...γερνάμε με το φιλί του Ιούδα
στο ρυτιδιασμένο μάγουλο...
Κι αυτό μένει πάντα μαζί μας. Δικό μας. Καταδικό μας...
Τα φιλιά μου, Ποιήτρια
CHRISTOBAL
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μου φίλε πάντα θα με τιμά το πέρασμα σου ...και η ομορφιά των λόγων σου!
Είναι αλήθεια ότι όταν έγραφα αυτό το ποίημα (λόγω του νεαρού της ηλικίας μου )ότι ίσως να μην καταλάβαινα πόσο προφητικά ήταν αυτά που ξεστόμιζαν τότε τα νεανικά χείλη μου...
Από τότε πέρασαν πολλά μα πολλά χρόνια...
Δεκάδες Φθινόπωρα με την θλίψη της βροχής...
και χειμώνες που μου έφεραν την παγωνιά όχι μονάχα στο σώμα ...μα δυστυχώς πολλές φορές και στην ψυχή ...
Άνοιξες με τον έρωτα σαν μπουμπουκάκι δειλά -δειλά να ανοίγει και την ευωδιά του παντού να σκορπά...
και καλοκαίρια με την ψυχή σαν πεταλούδα να καίγεται στην πυρά του πόθου...
και ίσως τίποτε από όλα αυτά να μην είχε μείνει παρά μονάχα κάποιες αναμνήσεις βαθιά ριζωμένες μέσα στην μνήμη ...
αν δεν μου έφερνε ο χρόνος το πιο υπέροχο δώρο της ζωής στην αγκαλιά του, που είναι η γνώση που έγινε ωρίμανση!!!
Την καλησπέρα μου!
ελεγεία
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσόρισες φίλη μου στο σπιτικό ...πάντα μια θέση θα υπάρχει και για σένα ...
Όμορφο είναι οι ψυχές των ανθρώπων να συναντιούνται έστω και διαδικτυακά ...αλήθεια πόσο μικρός φαντάζει έτσι ο κόσμος;
Την καλησπέρα μου!
Magia da Inês
ΑπάντησηΔιαγραφήthanks a lot...
Margo φίλη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήκάθε φορά που έρχεσαι νιώθω θαλασσιές νότες να μου έρχονται , από το όμορφο νησί σου!
Ευχαριστώ για το πέρασμα και για την ζεστασιά των λόγων σου...
Θαρρώ φίλη μου για όλους μας ...ότι είναι μια όμορφη ανάμνηση εκείνα τα χρόνια !!!
Ο πίνακας αυτός είναι από τους πίνακες της Μαρίας Καζάζη που παρουσιάστηκαν στην έκθεση της στην Κεφαλονιά και είναι από τις αγαπημένες μου θαλασσογραφίες !
την καλησπέρα μου!
Πυρφόρα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι και αν γεράσαμε ποιήτρια ...με το αποτύπωμα του φιλιού του Ιούδα ...στα ρυτιδιασμένα μάγουλα μας ;
Τον Ιούδα ποτέ κανείς δεν τον αγάπησε
και ίσως αυτόν η σκιά της προδοσίας περισσότερο να τον βαραίνει ,
γιατί τα τριάκοντα αργύρια δεν είναι τίποτα παραπάνω από τριάκοντα αργύρια...
ενώ αυτό που πουλήσαν ίσως να είχε κάτι από τα όνειρα τους...
και ξέρεις ποιήτρια οι ψυχές χωρίς όνειρα λιμοκτονούν...και πεθαίνουν...
την καλησπέρα μου
με τα φιλιά μου!