Τετάρτη 19 Μαΐου 2010
ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
Στα σύνορα της ατέρμονης σιωπής μου,
πάντα ένας στίχος σου θα με καλεί,
προς το όνειρο ξυπόλητη να περπατήσω,
που ξεδιπλώνεται στις κάμαρες του ύπνου,
όταν η μικρή αράχνη της νύχτας,
θα πλέκει σιωπηλά στην σκιά της σχισμής ,
στα ασημένια δοκάρια του φεγγαριού,
τα γκριζόμαυρα ατσάλινα της δίχτυα,
θέλοντας να φυλακίσει τις αντιστάσεις,
της πόλης που υποκλίνεται στην ακρόπολη των άστρων ,
όταν τα πέτρινα αγόρια θα ξυπνήσουν
και πάλι στα μπράτσα του ονείρου
και η δίψα του έρωτα θα αναστηθεί,
για μια ακόμα φορά στα μισάνοιχτα τους χείλη,
σαν το κόκκινο ,το χρώμα της φωτιάς
που ανασταίνεται κάθε άνοιξη,
στο χωράφι με τις κόκκινες παπαρούνες.
Και κάθε φορά η καρδιά μου,
αλαφιασμένη θα χτυπά,
σαν την καρδιά του μικρού λαγού,
με τα μεγάλα κόκκινα του μάτια,
όταν τρέμοντας στέκει ακίνητος,
όρθιος στα πίσω του πόδια,
τυφλωμένος μπροστά στους προβολείς του φορτηγού,
που βιαστηκά γλισυρά σαν φίδι,
στις λεωφόρους της ασύνορης νύχτας.
Βάσω Μπρατάκη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ Για τον πατέρα μου Τις πιο όμορφες λέξεις ψάχνω, για να σου γράψω το τραγούδι του αποχαιρετισμού, χειμώνες ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμά σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολιτεία. Αμπαρωμένες οι πόρτες της ψυχής κλεισ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμα σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολ...
Ντυθηκε η λαχτάρα μου φοβισμενο πουλί... κρυμενο στο δάσος που απειλείται από την ανθρωπινη παρεμβαση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κοκκινο χυθηκε αναμεσα στα φυλλώματα... εγινε ανθακι ζωηρής επιθυμίας πανω στο γυμνό κορμί μου...
Το τραγούδι μου από το πιο ψηλό κλαδί, σήμερα μοιαζει με ικεσία στο Φεγγάρι... για να ερθει επιτελους ερωτευμενο.. να με ταξιδεψει, μεσα από σκιες.. από αντανακλάσεις.. από ματια υγρά που γίνονται ποταμια επαφής.... από αγγίγματα που ανθιζουν όλη την Άνοιξη μεσα στα μπουμπουκιασμενα δαχτυλα της σαρκικής επαφής... από το ζεστό κορμί που λιαζεται κατω από τ'αστερια της προσμονής, περιμενοντας, εγκλωβισμενο μεσα στα Συνορα της Σιωπης, μία σου λεξη!....
εκεινη την μεγαλη λέξη των Αιωνιων Εραστων....
Το Φεγγαρι υποκλίθηκε στην ικεσία...
κανε μου τωρα θυσία στο βωμό της Αναδασωμενης καρδιάς μου....
Τάξε μου τη μονάκριβή σου ΛΕΞΗ....
δε φευγω, μεχρι να την δω να καιγεται κατακοκκινη μπρος στα πληγωμενα φτερα μου... και από τη σταχτη θα κλέψω δύναμη να πεταξω στο πιο ψηλό κλαδί της Ερωτικής σου Φαντασίας....
Απόψε...
κατω από το πεινασμενο Φεγγαρι που μας ερωτευεται και μεσα στα ματια μας ατενιζει Φεγγαρια γηινης ονειροπόλησης!....
τα φιλια μου Βασω... ξαστεριές στον ουρανο σου!....
πολυ ομορφο
ΑπάντησηΔιαγραφήτο διαβασα..με μια ανασα
ΑπάντησηΔιαγραφήμα δεν ημουν εγω
αλλα η δικη σου φωνη...
εκεινη οδηγουσε την σκεψη..την ψυχη μου..
"Και κάθε φορά η καρδιά μου,
αλαφιασμένη θα χτυπά,
σαν την καρδιά του μικρού λαγού,
με τα μεγάλα κόκκινα του μάτια,
όταν τρέμοντας στέκει ακίνητος,.."
και ετσι
και η δικη μου καρδια..
θα χτυπα δυνατα..γρηγορα..
και εγω
ξεπνοα θα διασχιζω την λεωφορο
μα θα την διασχιζω..
με φοβο η χωρις
καμια σημασια δεν εχει
παρα μονο η λαχταρα μου να
βρω εκεινο το κατακοκκινο χωραφι
με τις ελπιδες της ανοιξης..
φιλι Ποιητρια
γλυκο ...μαλαματενιο
σαν τους στιχους σου!!!!!
Χαίρομαι Κάκια φίλη μου που οι φτωχοί στίχοι μου ...σου ξύπνησαν ένα ολόκληρο ποτάμι έμπνευσης , γεμάτο από τα ψιθυρίσματα του έρωτα κάτω από το φεγγάρι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου εύχομαι αυτή η άνοιξη να είναι γεμάτη από ξυπνήματα
Το ξύπνημα του έρωτα μέσα στην καρδιά ...
Το ξύπνημα της ζωής στα σπλάχνα της φύσης ...
Το ξύπνημα της έμπνευσης ...όταν η καρδιά σου σαν το μικρό λαγό θα καρδιοχτυπά μπροστά στο ξάφνιασμα του έρωτα ...
γεμάτη να είναι από ξυπνήματα ....της καρδιάς ...και του κορμιού ...
Την καλημέρα μου σου στέλνω
με ευχές για ένα όμορφο τριήμερο
με την αγάπη και τα φιλιά μου
Σιωπηλή κραυγή
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσόρισες φίλη μου, στο σπιτικό μου ...
Χαίρομαι όταν στο κατώφλι της καρδιάς μου συναντώ καινούργιους επισκέπτες ...
είναι σαν να βρίσκω καινούργιος συνοδοιπόρους ...
σε αυτό το υπέροχο ταξίδι στις λεωφόρους του διαδικτύου...
Ειλικρινά όλοι εσείς ...ίσως και οι αυριανοί φίλοι μου
είστε που χαρίζεται ...μαγεία σε αυτό το ταξίδι!
Την καλημέρα μου
Με ευχές για ένα όμορφο τριήμερο!
Καλυψώ μου αγαπημένη μου φίλη
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν έγραφα αυτούς τους στίχους
καρδιές σαν την δικιά σου είχα στο μυαλό μου
είμαι βαθειά σίγουρη μέσα μου
πως κάποτε σαν τον μικρό λαγό
με τα μεγάλα κόκκινα μάτια
ότι η καρδιά σου στάθηκε τυφλωμένη μπροστά στον έρωτα ...
..........................................................................................
Μα μην φοβάσαι φίλη μου
το μεγάλο κόκκινο φορτηγό πέρασε και εγώ από μακριά το βλέπω
πως ο μικρός ο λαγός τώρα ονειρεύεται
κάτω από το λάγνο βλέμμα της γυμνόστηθης σελήνης
σε εκείνο το πολυπόθητο χωράφι
με τις κατακόκκινες παπαρούνες
έτοιμος για καινούργιες αναζητήσεις
μέσα στην σιωπή της ανοιξιάτικης νύχτας...
Με τιμά το πέρασμα και η αγάπη σου
Σου στέλνω μια όμορφη καλημέρα
με τις ευχές μου για ένα όμορφο τριήμερο
γεμάτο από τα χρώματα της άνοιξης
με αυτούς που αγαπάς ...
...Στο ασύνορο της φαρδιάς σιωπής μου
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα οι ρίμες μου αιμορραγούν
κι εκεί που πήζει το αίμα
βυθίζω το δείκτη
και καταδεικνύω τους δολοφόνους της αγάπης -
μια ελάχιστή τους τιμωρία
ένα δάκρυ μου αλμυρό...
Φίλη μου αγαπημένη
με δάκρυα στα μάτια
σε διάβασα ξανά και ξανά...
Είναι Άριστο!!!
Σε φιλώ!
στα σύνορα της σιωπής... οι ονειροχτίστες κι εγώ, οι φύλακες των παλαιών ημερών κι εγώ, οι ανάσες των κόκκινων άστρων κι εγώ... όλες τούτες οι φλέβες της ποίησής σου φίλη μου, παλλόμενες, φουσκωμένες όνειρα, αγάπες, απογεύματα νοσταλγικά, πρωινά μάχης... φιλιά και θαυμασμό σου καταθέτω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμορφο blog !
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνεπανάληπτη όπως πάντα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Βάσω!!!
Και εκεί που σβήνει αυτό το δάκρυ
ΑπάντησηΔιαγραφήη ελπίδα και πάλι σαν λωτός θα ανθίζει
μέσα στους κήπους του ονείρου
πως ναι ...υπάρχουν και αυτοί ...
που δεν φοβούνται αληθινά να αγαπήσουν
ακόμα και όταν το φεγγάρι καθρεφτίζεται ματωμένο
στο σκοτεινό πηγάδι της νύχτας ...
Ακόμα και όταν τα όνειρα της ζωής τους
κατάντησαν κουρέλια ....
αυτών η καρδιά δεν έπαψε ούτε για μια στιγμή
τρελά να χτυπά από αγάπη ....
Τα λόγια σου με τιμούν ιδιαίτερα Προμηθέα μου!!!
Την καλησπέρα μου
Με την αγάπη και τα φιλιά μου!
Στο τέλος της σιωπής ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα ένας μύστης θα μας προσμένει
Για να μας οδηγήσει στα άβατα της αγάπης...
Αυτός ο ταπεινός φύλακας των αξιών
Που κατρακύλησαν στην λήθη των αιώνων...
Αυτός ο ταπεινός ονειροχτίστης
που τις νύχτες μας θα σφραγίζει
με την πύρινη ανάσα των άστρων...
Αυτός την καρδιά μας πάντα θα οδηγά
Στα αταξίδευτα μονοπάτια της αγάπης ....
Τα λόγια σου Νημερτή μου με τιμούν ιδιαίτερα !!!
Την καλησπέρα μου
Με την αγάπη και τα φιλιά μου!
habilis
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσόρισες στην γειτονιά μου ...ελπίζω να γίνεις και εσύ ένας από τους φίλους του σπιτικού μου ....
Πέρασα από το blog σου και ειλικρινά
το βρίσκω πολύ ενδιαφέρων και πρωτότυπο!
Την καλησπέρα μου !
elis.pandora.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομα που σε βλέπω για μια ακόμα φορά στα σχόλια μου...
το πέρασμα σου και τα λόγια σου θα με τιμούν πάντα φίλη μου!
Ένα όμορφο βράδυ να περάσεις !
Φιλιά