Κυριακή 30 Μαΐου 2010
( Ο πίνακας είναι της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη )
ΣΤΗ ΛΗΘΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ
Στην λήθη του φεγγαριού,
σε σκοτεινά δίχτυα έπιασαν,
τα λόγια του έρωτα μου
και στο αίμα σφυρίζουν,
σειρήνες της νύχτας,
γεννώντας απατηλές ,
των στίχων αστροφεγγιές...
Και εγώ να ψάχνω,
στον ίσκιο των αστεριιών τους,
τα ίχνη των αγγέλων,
που επέταξαν τα φτερά,
που τους υπόσχονταν το αθάνατο,
τις νύχτες που το φεγγάρι,
ντύθηκε πόθος,
για να γίνουν κοινωνοί,
της ανθρώπινης αγάπης τους...
Και εσύ μικρό πουλί,
πιασμένο στα ξόβεργα,
κυνηγού που δεν γνωρίζεις,
να μετράς στον ίσκιο,
της πληγωμένης φτερούγας σου
την φθαρτή ομορφιά ,
του γήινου κόσμου μου...
Βάσω Μπρατάκη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ Για τον πατέρα μου Τις πιο όμορφες λέξεις ψάχνω, για να σου γράψω το τραγούδι του αποχαιρετισμού, χειμώνες ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμά σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολιτεία. Αμπαρωμένες οι πόρτες της ψυχής κλεισ...
-
ΜΟΝΑΞΙΑ Αλήθεια πόση μοναξιά στο πέταγμα σου μικρή πεταλούδα του ονείρου πάνω από την γκρίζα πολ...
Η κορύφωση στον τρίτο στίχο νομίζω ότι συπμυκνώνει όμορφα την φθαρτότητα της ομορφιάς αλλά ίσως και την προσωρινότητα του τέλειου στον έρωτα, όπως αναφέρεται παραπάνω. Κάποιες κόμμες με μπερδεύουν. Καλή εβδομάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν μετρω πια
ΑπάντησηΔιαγραφήαρνουμαι!!!
και οτι περασε..
αινιγμα αλυτο
απλα στιγμη
οι ματωμενες φτερουγες
χωμα κοκκινο
προσκυνω και στρεφω το βλεμμα
σε νεο ουρανο
εκεινον που δεν θα χρειαζεται φτερα για να πεταξω..απλα μονο με ψυχη..
Βασω μου
τα σεβη μου στην πενα σου
μιλα με φωνη δυνατη
μεσα στην καρδια μου!!!!
φιλια γλυκα..
Ψάχνοντας τα ίχνη των αγγέλων κάτω από κείνο το ολοκόκκινο φεγγάρι ,βίωσα τούτη την ομορφιά που με οδήγησες ...Μοναδική στιγμή που η ψυχή φτερουγίζει λεύτερη ψηλά ,αφήνοντας πίσω το φθαρτό κόσμο !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου γεμάτη πολλά ηλιοχαμόγελα και φιλιά !
ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑ:)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΝΤΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ!!!!!ΑΡΓΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΑΛΛΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΟΥ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.
Αγαπητέ μου Κώστα
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι που ένιωσες τους παλμούς της καρδιάς του ποιήματος μου...
Έχεις δίκιο φίλε μου αυτό που ήθελα να τονίσω είναι το φθαρτό της ανθρώπινης φύσης μας ...
αλλά και την φθορά που επέρχεται (με τα χρόνια) στα συναισθήματα που νιώθουν οι εραστές ο ένας για τον άλλο ...
Δυστυχώς τίποτε δεν μπορεί να ξεφύγει από την δαγκάνα του χρόνου ...΄
Την καληνύχτα μου
με ευχές για ένα όμορφο καλοκαίρι!
Αγαπημένη μου Καλυψώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις πολύ δίκιο ...
ότι πέρασε ...πέρασε
μόνο που έπαψε να είναι αίνιγμα άλυτο...
το αίνιγμα το λύσαμε
και ίσως η λύση του να μην ήταν το ζητούμενο από την ψυχή μας
παρόλα αυτά μάθαμε ότι δεν έχουμε πια ανάγκη τα φτερά
που μας χάρισαν κάποιοι άλλοι ...
Μην ξεχνάς πως έστω και επώδυνα
ότι ανακαλύψαμε και κάποια άλλα φτερά
άγνωστα μέχρι εχθές ...
τα φτερά της ίδιας της ψυχής μας !!!
Καιρός λοιπόν φίλη μου
να τολμήσουμε να ξαναπετάξουμε
για μια ακόμα φορά με αυτά τα φτερά...
Και που ξέρεις ίσως τώρα τα πετάγματα μας
να μην είναι μια αυταπάτη
αλλά να είναι ουσιαστικά και αληθινά!!!
Ευχές για ένα όμορφο καλοκαίρι
με αληθινά πετάγματα της ψυχής !!!
Δέσποινα Γιαννάκου
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι φίλη μου που κατάφερα να οδηγήσω την ψυχή σου
σε κείνη την κατάσταση της μακαριότητας που νιώθουν
οι ψυχές των ανθρώπων όταν αγγίζουν το θείο...
Ευχές πάντα να αναζητείς αλλά και να ζεις
σε αυτή την κατάσταση της μακαριότητας ...
Καλό καλοκαίρι!
Σκρουτζάκο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα με τον καλό σου λόγο και με την ευγένεια της ψυχής σου!
Τις θερμότερες ευχές μου για καλό μήνα
αλλά και για ένα όμορφο καλοκαίρι!!!
φθαρτοί, βρωτοί, έχουμε την φωτεινή μας τροχιά, έχουμε την ευκαιρία μας, έχουμε μάτια για να δούμε, χέρια να ψηλαφίσουμε, ψυχή να βιώσουμε το αθανατίζειν ή θνήσκειν... διότι ο νους ηλιακός, η ψυχή σελήνια, το σώμα γήινο... ο Πλούταρχος το αποκαλύπτει, οι αρχαίοι μύστες το βίωναν, οι σύγχρονοι ποιητές αδελφοί το καταθέτουν στη γραφή τους... την αγάπη μου φίλη μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεί
ΑπάντησηΔιαγραφήστο ίσκιο των αστεριών
θα με βρεις
να βυθίζω το δάχτυλο στην πληγή -
την πιο μεγάλη πληγή -
και να μετρώ
με τέρμα τα γκάζια
τις φθορές
των θνητών
που ημίθεοι γίνηκαν
τις νύχτες του έρωτά τους..
Σε φιλώ
Αγαπημένε μου Νημερτή
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μου επιτρέψεις να απαντήσω με τα ίδια τα λόγια τα δικά σου
ότι:-έχουμε μάτια για να δούμε ,χέρια να ψηλαφίσουμε ,ψυχή να βιώσουμε το αθανατίζειν ή θνήσκειν-
Ευχαριστώ ποιητή μου για τους δρόμους της σοφίας που απλώνεις μπροστά μου ...
Ευχαριστώ για όλα !!!
Την καλημέρα μου
με τα φιλιά μου!
Εκεί στον ίσκιο των αστεριών ποιήτρια σε βρήκα
ΑπάντησηΔιαγραφήσαν σειρήνα να γεννάς των στίχων αστροφεγγιές ...
..................................................................................
Και εγώ μικρό πουλί πιασμένο
στα ξόβεργα κυνηγού που δεν γνώριζα
απόμεινα στην πληγωμένη φτερούγα μου
να μετρώ την φθαρτή ομορφιά
του γήινου κόσμου μου...
Την καλημέρα μου
με τα φιλιά μου!