Στα ερειπωμένα άδεια οικόπεδα της μνήμης
θα υπάρχουν πάντα
οι στιγμές που ζήσαμε μαζί
αγριοπερίστερα που μπλεχτήκαν
στα ξόβεργα του χρόνου
τις ώρες που το φώς σκορπά
στα διάφανα πέπλα αυτού του κόσμου
Στα ερειπωμένα άδεια οικόπεδα του χρόνου
θα υπάρχουν πάντα
οι μεγάλες νύχτες της προσμονής
όταν θολερά τα πλοκάμια του πόθου
θα βουλιάζουν σιωπηλά
στα σκοτεινά θαλάμια της ψυχής μας
Στα ερειπωμένα άδεια οικόπεδα της νύχτας
θα υπάρχει πάντα
ο έρωτας της μικρής νυχτοπεταλούδας
στα μυστικα μονοπάτια του φεγγαριού
έρωτας που γίνεται πνοή θανάτου
στα ρόδινα δάχτυλα της φωτιάς .
Vaso M.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου