O πίνακας είναι της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010


Η ΑΠΟΥΣΙΑ


Ήταν ένα απόγευμα της σιωπής,
όταν ο ψίθυρος της βροχής ρυθμικά,
συνόδευε του χρόνου τα βήματα.
Και ήταν η καρδιά μου που έψαχνε,
νοσταλγικά μέσα στις στάχτες,
της θύμησης ροδοπέταλα φωτιάς,
όταν το φθινόπωρο πορευόταν βιαστικά,
μικρό αναμαλλιασμένο παιδί,
με όλους τους αέρηδες στα μαλλιά,
γλυκά να του σιγοτραγουδούν,
φέρνοντας στην αγκαλιά,
αρμαθιές από χρυσαφιά φύλλα.
Και ήταν η καρδιά μου,
το φυλλαράκι που ντύθηκε την φωτιά
και τρέμοντας φυλλορροούσε,
στου δειλινού τα δέντρα τα καφετιά.


Ήταν ένα απόγευμα της βροχής,
όταν οι ώρες πορεύονταν βιαστικά,
με τον βηματισμό αόρατων φαντάρων,
προς τα εκεί που έσβηνε ο χρόνος.
Και ήταν η θύμηση της αγάπης μας,
το μελαγχολικό τραγούδι του βιολιστή,
που έπαιζε κάτω από την βροχή,
όταν οι νότες της μουσικής,
σαν πουλιά μου έφερναν από μακριά,
την μελαγχολία που έσταζε γκρίζο
και στον τοίχο της προσμονής,
ένα γυμνό σκουριασμένο καρφί,
που δήλωνε την απουσία σου,
όταν οι τελευταίες στιγμές από φως,
σαν πουλιά αποδημούσαν για πάντα ,
στην άλλη πλευρά του ήλιου.

Βάσω Μπρατάκη

31 σχόλια:

  1. ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!

    ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτή τη φορά θα πω κάτι εντελώς ασχετο με το κείμενο αλλά μου χουν δοθεί πολλές αφορμές...
    Ισως και να στο χω ξαναπει.
    Γραφε για σενα πανω απ ολα. Μην ενθουσιάζεσαι όταν σε λένε "ποιήτρια".
    Να νιώθεις ευτυχία και περηφάνια όταν σε πουν "Ανθρωπο".
    Τα χειροκροτήματα δεν ανήκουν σε αυτους που γραφουν λεξεις ψυχής.

    Καλή Σαρακοστή και να χεις παντα ομορφες εμπνεύσεις
    Την αγαπη μου στελνω πάνω σε ενα φύλλο βελανιδιας, που και μενα κάποιος άλλος μου την εστειλε έτσι και μύρισε ο τόπος πράσινο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. SKROYTZAKE
    Ευχαριστώ σε από καρδιάς...
    Σου ανταποδίδω τις ευχές να περάσεις και εσύ καλές αποκριές...
    Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μαρία
    παρόλο που με τιμά η παρουσία σου εδώ και ένα χρόνο και παρόλο που είσαι η πρώτη διαδικτυακή φίλη που διάβασε την πρώτη μου ποιητική συλλογή ομολογώ φίλη μου ότι δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλεις να πεις...
    Το ποιός είναι ποιητής αυτό νομίζω θα το δείξει ο χρόνος και θα το κρίνουν αυτοί που θα μας διαβάσουν μελλοντικά, όπως και ποιό είδος ποίησης αρέσει στους αναγνώστες...
    Ο αξιοσέβαστος αριθμός των Blongers που δήλωσε το πέρασμα του από το "ΜΠΛΕ ΒΕΛΟΥΔΟ" [430 Blongers]...και που τους ευχαριστώ γιατί με τιμήσαν με το σήμα τους...ευτυχώς διαψεύδει φίλη μου αυτό που πιστεύεις, ότι δηλ. οι αναγνώστες θέλουν μια ποίηση ξερή από συναισθήματα...
    Και ποιός σου είπε με όλο το σεβασμό που τρέφω προς το πρόσωπο σου ότι γράφω για τους άλλος και ότι δεν γράφω για μένα...
    Η ποίηση νομίζω κατά την ταπεινή γνώμη μου δεν μπορεί να είναι κάτι τελείως ξένο από την προσωπικότητα του δημιουργού...αλλιώς δεν θα είχε καμμία αξία η ποίηση της Πολυδούρη,του Καρυωτάκη, του Καβάφη κ.α.
    Και νομίζω ότι είμαι από τους λίγους ανθρώπους που παλεύουν για να δικαιούνται αξίως την λέξη άνθρωπος και πολύ ευχαρίστως να μου πεις ποιό ποίημα μου εξευτελίζει πρώτα από όλα τον άνθρωπο και μετά την ποίηση...
    Πολύ ευχαρίστως να μου στείλεις την γνώμη σου και με email...
    καλή Σαρακοστή και σε εσένα...
    Καλή σου νύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ
    που θα με τιμήσουν με το πέρασμα τους και που θα μπουν στον κόπο να αφήσουν σχόλιο θα τους παρακαλούσα να μου πουν την γνώμη τους για το αν οι αναρτήσεις στο "ΜΠΛΕ ΒΕΛΟΥΔΟ" τιμούν την λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ και το αν αξίζει να αποκαλούνται ΠΟΙΗΜΑΤΑ ...ή αν είναι απλώς λέξεις ψυχής...
    και αυτό γιατί κατά την γνώμη κάποιων η ποίηση δεν πρέπει να έχει καμμία σχέση με τον δημιουργό...
    ΘΑ ΧΑΡΩ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΗΝ ΓΝΏΜΗ ΣΑΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΑΝ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΓΡΑΦΩ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ...Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
    θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι
    μπρος στα ντουφέκια!

    Τάσος Λειβαδίτης

    Σημασία έχει να πιστεύεις εσύ στον εαυτό σου, να στέκεσαι μπροστά στο δικαίωμα της αντίθετης άποψης με χαμόγελο και να συνεχίσεις να καταθέτεις τη ψυχή σου.

    "τα χρώματα αφαιρώ, τις μουσικές,
    στο χάος τον κόσμο απλώνω σαν λευκό χαρτί,
    ν' ακούγεται στο τίποτα ένα σήμαντρο,
    ν' ακούγεται ένα φως μες στην ομίχλη,
    γυμνή ν' ακούγεται ακέραια η ψυχή"

    Τόλης Νικηφόρου

    Καλό ξημέρωμα Κυριακής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χρόνοι σιωπής
    Δευτερόλεπτα
    που υπερνικούν
    το σχήμα της ύπαρξης
    που σπάνε τα...μάτια
    σε χίλια και πολλά
    μέσα στην
    αγωνία της ψυχής μου...
    "που νάναι η αγάπη μου;" Ρωτώ
    κι η ερώτηση χτυπά
    στο τοίχο τον απέναντι
    χτυπά
    στους τέσσερεις τους τοίχους
    που με περικλείουν
    μου επιστρέφει...
    και πάντα μένω με την απορία μου...

    Κι έξω σκοτώνονται
    και γίνεται χαμός...
    κόντρες των άμυαλων
    και φαρμάκι
    εκεί
    που θάπρεπε να τρέχουν
    ποτάμια γάργαρων νερών...

    Γράφε Ποιήτρια!!!
    Ακούμπα της ψυχής σου τους θησαυρούς
    κι όπου πιάνουν τόπο...

    Εσύ μπορείς να στήνεις
    την καρδιά σου ορθή
    και ανεξίτηλη
    και ανεξάνλητη
    με τσαμπουκά και θάρρος
    δίχως να πουλάς τις λέξεις σου
    για μια "δεκάρα" ψεύτικα σχόλια
    αφήνοντας αναστεναγμούς
    δώθε και κείθε..
    ούτε ψαρεύεις πλαστές εκφάνσεις...

    Κι είναι η σκάλα της Ποίησης
    Τεράστια, στ' αλήθεια,
    και χάνεται στου ουρανού μέσα τα νέφη...

    Μα αφού στο σκαλί το πρώτο βρέθηκες
    όπως λέει κι ο Κ.Π. Καβάφης,
    πολύ απ' τους κοινούς ανθρώπους απέχεις...
    Τόσο που έκαμες
    μεγάλη Δόξα!..

    Και ποιός είναι αυτός
    που τολμά να ομιλεί
    και να διαχωρίζει
    τον Ποιητή απ' τον Άνθρωπο;
    Ο Ποιητής είναι ο πιο Ανθρώπινος
    ο πιο αγνός!..

    Κι εσύ
    δε διαχώρισες ποτέ σου
    τον έναν απ' τον άλλο
    Άλλοι είναι αυτοί που το έκαναν...

    Γράφε, Βάσω Μπρατάκη!
    Γράφε, Ποιήτρια!!!

    Είναι μεγάλο το ταξίδι μας
    και δύσκολο
    μα
    τώρα που ξεκινήσαμε...
    το πισωγύρισμα δεν αρμόζει μας...

    Φιλώ ΣΕ!!!
    Καταθέτοντας
    τη συγκίνησή μου
    ξεχωριστά
    για τούτο εδώ το Ποίημά σου
    κι ένα χειροκρότημα σε Σένα
    εγώ
    Πάντα θα Αφήνω

    Γιατί εδώ η γύμνια της Ψυχής Όλη Είναι...

    Καλή Σου Μέρα ΠΟΙΗΤΡΙΑ!!!
    που
    στέκεσαι πάντα
    πάνω από τα καρναβάλια...

    εγώ
    η
    Ευαγγελία Πατεράκη κατά τον κόσμον
    η
    Προμηθεύς Πυρφόρος
    κατά του Ονείρου τις στράτες
    τις δίχως "αναστεναγμούς"
    αλλά
    εκείνες τις ακάνθινες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Υ.Γ.
    επεξήγηση για να μην παραποιηθώ...:

    ο Ποιητής είναι ο πιο Ανθρώπινος
    ο πιο αγνός, με την έννοια του αυθεντικού ανθρώπου, του αληθινού
    Κι εκεί που στάζουν οι πληγές
    εκεί ο ποιητής φωλιάζει..

    ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Βασούλα μου καλή σου μέρα! Πολύ όμορφο ποίημα βγάζει ποικίλα συναισθήματα σ'αυτόν που το διαβάζει. Υποκλίνομαι στο ύφος της γραφής σου, διότι είναι βγαλμένα μέσα απο την ψυχή σου... Εξάλλου η ποίηση είναι έργο ανθρώπινο, της καρδιάς και του νού.Ο άνθρωπος με τα φτερά της ποίησης απελευθερώνεται απο τα δεσμά της καθημερηνότητάς του που ο ίδιος θέτει στον εαυτό του. Αξίζει λοιπόν να γράφεις και να καταθέτεις την ψυχή σου μέσα απο τους στίχους σου. Οχι μόνο εσύ αλλά και κάθε άνθρωπος που ο Θεός τον έχει προικίσει με αυτό το θείο δώρο. Με πολύ αγάπη και εκτίμηση!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Υ.Γ. (θα σου στείλω emαil για μια πρόσκληση που ίσως γίνει αφορμή για να πιούμε τον περίφημο καφέ που δεν ήπιαμε ακόμη...και που; στην ΕΛΗΆ....)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. δεν είμαι ο παλαιότερος όσων έχουν εγγραφεί στους φίλους και φίλες που παρακολουθούν το ιστολόγιό σου φίλη μου Βάσω όμως από τις πρώτες λέξεις και τις πρώτες γραμμές της ποίησής σου αισθάνθηκα, και το κατέθεσα, πως έχω να κάνω με μια ποίηση ψυχής, με μια ευαίσθητη χορδή που συνηχείται με το ρυθμό του Ανθρώπου... δεν ξέρω αν μπορώ να απομονώσω τον ποιητή από τον άνθρωπο, είναι σαν να φεύγει η ψυχή από το σώμα... τούτο που μένει είναι ένα κέλυφος άδειο, ένα ζόμπι... αγαπώ πολύ τη γραφή σου, τιμώ την δημιουργό για τον πλούσιο κόσμο της, υποκλίνομαι στην διάπυρη, φωτεινή αύρα του είναι της... όλα τα άλλα, προτιμώ να μην τα σχολιάσω... δεν αξίζει ο κόπος... την καλησπέρα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. επανέρχομαι γιατί ήθελα να καταθέσω μια σκέψη για το συγκεκριμένο ποίημα... είναι λοιπόν πολύ ενδιαφέρον για μένα από κάθε άποψη το φαινόμενο 'απουσία' και τι τεκτονικές δονήσεις, τι φοβερές εντάσεις προκαλεί... σκέφτομαι πως η απουσία είναι τελικά τόσο... παρούσα που μονάχα μια πένα τόσο ευαίσθητη, μια γραφίδα που βυζαίνει φως από τα στήθια του ε ί ν α ι μπορεί να αποδώσει... η ποίησή σου Βάσω, είτε στη μια άκρη του φάσματος, είτε στην άλλη, υπερ-δονεί και συγκλονίζει... θα συντονιστώ με την αγαπημένη φίλη Ευαγγελία Πατεράκη... ΓΡΑΦΕ ΠΟΙΗΤΡΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Το Λιτσάκι και ο Nimertis με κάλυψαν 100%.

    Βάσω μου, η γραφή σου μαγεύει!

    Τα φιλιά μου όλα σε μια ευαισθητη ψυχή σαν και σένα!

    Καλή καθαρά Δευτέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Βάσω μου,

    σε ό,τι αφορά το ποίημά σου δε θα σχολιάσω.Είναι πραγματικά μια κατάθεση ψυχής,και δεν χρειάζονται παραπέρα λόγια ή σχόλια.Νομίζω πως καταλαβαίνεις τι θέλω να σου πω...

    Ο ποιητής αν δεν είναι Άνθρωπος τότε δε μπορεί να κάνει τέχνη.Κι Άνθρωπος θα πει να έχεις αισθήματα,αδυναμίες,πάθη.Να πέφτεις και να σηκώνεσαι.
    Γράφεις ακολουθώντας τα προστάγματα της καρδιάς.Ο Ποιητής γράφει για τις δικές του αλήθειες κι όχι για να γίνεται αρεστός.Δεν τον ενδιαφέρει να κερδίσει την αναγνώριση του κόσμου.Τουλάχιστον αυτό δεν το πράττει ως αυτοσκοπό.Γράφει για να κοινωνήσει την ανάγκη του.Να την εκφράσει και να την εξωτερικεύσει.Ελπίζοντας πως θα αγγίξει κάποιες ψυχές.Δε τον ενδιαφέρουν οι δημόσιες σχέσεις και οι κοσμικοί κύκλοι.Οι δήθεν καθωσπρέπει και το κατεστημένο.
    Ο Ποιητής ξεγυμνώνει την ψυχή του και την καταθέτει.Δεν ντύνει τη σκέψη του με όμορφες και αρεστές λέξεις.Κι αν το κάνει μερικές φορές,αν έτσι βγαίνει,θαρρώ πως δεν το επιδιώκει.Συνειδητά,τουλάχιστον.
    Ο Ποιητής είναι Άνθρωπος και λέξεις ψυχής καταθέτει.Παραδέχεται τα λάθη και τα πάθη του μα δεν τα χρησιμοποιεί ως άλλοθι.Ούτε χρησιμοποιεί την ποίηση για αλλότριους σκοπούς..

    Εν κατακλείδι,λίγοι είναι αυτοί που μπορούν επάξια να φέρουν τον τίτλο του Ποιητή χωρίς να αποστερούνται την ιδιότητα του Ανθρώπου.
    Κι αυτά τα δυό,για μένα είναι απόλυτα συνυφασμένα.Γιατί όλοι είμαστε εν δυνάμει ποιητές.Κι όλοι θέλουμε να λεγόμαστε Άνθρωποι.
    Αλλά η πραγματικότητα μας διαψεύδει.Ή μάλλον εμείς διαψεύδουμε τον ίδιο μας τον εαυτό.Γιατί ο αληθινός Ποιητής και συνάμα Άνθρωπος δεν ποιεί τέχνη ωθούμενος από χαμερπή ένστικτα και ανούσιες ανάγκες.Κι αυτό,ευτυχώς ακόμη,υπάρχουν κάποιοι που μπορούν και το αντιλαμβάνονται..

    Συνέχισε.Μη σταματάς..

    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. υ.γ. εν πλήρει συνειδήσει προσυπογράφω το σχόλιο της Λίτσας και του Νιμερτή..

    φιλί ξανά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Η απουσία θεριέυει εκεί που καταλαγιάζει ο φόβος της επαφής... εκεί που όλα μοιάζουν σκοτάδια ατελείωτης απομόνωσης... εκεί που η παραίτηση παίρνει το χρώμα των ματιών που κάποτε ερωτεύτηκες....
    Κι όμως κάποιες φορές είναι αναγκαία για να εκτιμήσεις τον ήχο της βροχής, που σταλάζει μέσα σου και ψιθυρίζει χαμηλόφωνα το βαθύτερο νόημα των παύσεων.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Βάσω,
    είναι το πρώτο μου σχόλιο στο blog σου
    και έτυχε να έχει προηγηθεί το θέμα
    περί Ανθρώπου και Ποιητή.
    Θα μοιραστώ, λοιπόν, μαζί σου τη σκέψη μου.

    Γιατί όλος αυτός ο ντόρος;
    Δεν έχεις στ' αλήθεια ανάγκη από τίτλους ή ταμπέλες.
    Από εύσημα ή διαπιστευτήρια.
    Είσαι Εσύ, Βάσω Μπρατάκη!
    Εμένα αυτό μου αρκεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. αγγιζω το "γυμνό σκουριασμένο καρφί"
    καθώς σε διαβαζω
    ζω μαζι με τον λόγο σου σε χρόνο πραγματικό
    βιώνω τις λέξεις σου
    ακουω την βροχή
    νοσταλγώ
    πονώ με την απουσία ...

    Υπέροχο !!!

    την καληνυχτα μου και τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Υ.Γ.
    ποιήτρια έχεις βαφτιστεί και βαφτίζεσαι κάθε φορά μέσα από τα ποιήματα σου … εμείς κάποιες φορές απλά ψιθυρίζουμε το όνομα σου …!

    κανένα ποίημα δεν γεννιέται στο χαρτί αλλά στην ψυχή … συντελείται κάπου βαθιά μέσα μας … το χαρτί είναι απλά μια πύλη, μια έξοδος και η διαδρομή για να φτάσει στα ματιά των άλλων και να εισχωρήσει μέσα τους ξυπνώντας διαφορετικό όνειρο στον καθένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ειμαι γραφειο και τωρα ειδα το σχολιο
    Θα σου απαντησω αλλη ωρα
    Φυσικα και ΔΕΝ καταλαβες......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Kι οχι μονο εσυ αλλα κι ολοι οι αλλοι
    Πολλες φορες αδυνατουμε ή δεν μας συμφερει να καταλαβουμε.
    Θα τα πουμε απο το σπιτι εδω. Δεν χρειαζεται σε προσωπικο μαιλ
    Δεν εχω κατι να κρυψω
    Απλα να εηγησω με αλλα λογια για να καταλαβεις λοιπον τι ηθελα να πω
    Προς στιγμήν χαιρετω γιατι εδω δεν μπορω να γραψω περισσοτερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Η Λίτσα μίλησε και για μένα. Το ίδιο κι ο nimetris καιη anima κι εγώ σου λέω ότι σ΄αγαπώ και ως άνθρωπο κι ως ποιήτρια, γιατί είσαι η πιο αγνή η πιο ανθρώπινη -με την άδεια της Λίτσας- με ευαισθησίες που συγκινούν κι εκφράζονται τόσο ιδιαίτερα, τόσο υπέροχα!!!!
    Φιλιά
    filos ton Maasai

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Λοιπόν, για να τελειώνω απο δω γιατί σιγουρα εχω και πιο σοβαρά πράγματα να κάνω και τρέχουν, θέλω να πω για αλλη μια φορά (ίσως με διαφορετικό τρόπο για να το καταλαβεις) , πως γραφεις τοσο ομορφα που εγω σου ευχομαι να γραφεις παντα για σενα και μονο πανω απ ολα (γιατι αλλοι το κανουν πρώτα για τους αλλους και μετα για τον εαυτο τους)
    Δεν σου ειπα πουθενά οτι δεν το κανεις για σενα.
    Απλα το ευχηθηκα.
    Γενικα δεν ειμαι ο ανθρωπος που προσβαλλει τους αλλους και κυριως πολυ περισσοτερο αυτους που εκτιμα ή εχει εκτιμήσει στο παρελθον.
    Εγω ειμαι εκεινη οπως λες που μπηκα απ τους πρώτους εδω , αρα δεν θα μπορουσα να πω το αντιθετο τωρα.
    ΟΛΟΙ ΜΑΣ πρεπει να μαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ και να μην λεμε πως ειμαστε ποιητες.
    ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΠΕΙ ουτε αυτο ανεφερα αλλα αλλο ηθελες προφανως να καταλαβεις , ή ετσι σου εδωσαν αλλοι να καταλαβεις.
    ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΕΣΥ ΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΣΕ ΞΕΡΩ
    ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙ.

    Ολα τα παραπανω λοιπον ηταν ευχες
    Καλως κακως αυτα ειπα
    Οποιος θελει ας τα καταλαβει
    Οποιος δεν θελει πιστεψε με μου ειναι αδιαφορο
    Εχω πολυ σοβαρα προβληματα για να ασχολουμαι με τις λυσεις των σχολιων.

    Καλο βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Κ. Νικολάου

    Πολύ σωστά το είπατε και η ίδια ότι υπάρχουν πολύ σημαντικότερα πράγματα να ασχοληθούμε ...σε παγκόσμιο αλλά και σε προσωπικό επίπεδο ...γιατί όταν τρίζουν τα θεμέλια της παγκόσμιας κοινωνίας των ανθρώπων,ένα είναι σίγουρο ότι οι τεκτονικές δονήσεις ότι πολύ γρήγορα θα φτάσουν και στα θεμέλια του δικού μας σπιτιού...
    Ευχαριστώ για το τελευταίο σχόλιο σας μου είναι αρκετό και ευχαριστώ που δώσατε την ευκαιρία εδώ στο ιστολόγιο να σχολιαστεί το αν ο ποιητής είναι πρώτα από όλα άνθρωπος...κάτι που με απασχολεί από την παιδική ηλικία μου...
    Οι ψυχές των ποιητών είναι σαν τα μοναχικά πουλιά που πετούν στους δικούς τους ουρανούς μακριά από τα άλλα (κάτι σαν τον γλάρο Ιωνάθαν )και είναι μεγάλη τύχη κάπου να συναντηθούν οι συντεταγμένες του πετάγματος τους...οπότε το θεωρώ μεγάλη τύχη αυτό που γίνεται σήμερα με τα ιστολόγια ...γι'αυτό θα πρέπει να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί με τα σχόλια μας...

    Ευχαριστώ τους φίλους που με τίμησαν με το σχόλιο τους...
    και θα ήθελα και από εδώ μέσα να πω ότι θεωρώ τιμή μου μερικούς που τους γνώρισα και προσωπικά...
    και ότι ποτέ δεν αποκάλεσα κάποιον ποιητή ή ποιήτρια απλώς για να τους κολακεύσω αλλά μετά από ολοκληρωμένη μελέτη των ποιημάτων τους...[γι'αυτό και δεν προλαβαίνω πάντα να αφήνω τα σχόλια μου από τα ιστολόγια που περνάω...]
    Και αν κάποιους τους αποκάλεσα κάποια στιγμή φίλους της καρδιάς μου και πάλι το έκανα εν γνώση της βαρύτητας που έχει αυτή η λέξη...και χαίρομαι γιατί νιώθω ότι αξίζουν τον τίτλο που τους έδωσα...
    Ευχαριστώ την τρεχνολογία που μου έδωσε την δυνατότητα να ανταμωθούν οι ψυχές μας...

    And33

    Πίστεψε το φίλε μου είμαι από αυτούς που δεν φοβάμαι να ορθώσω το κορμί μου μπροστά από τα τουφέκια των ανθρώπων και αυτοί που με γνωρίζουν και σε προσωπικό επίπεδο ξέρουν αν πράγματι υπερασπίζομαι τις αλήθειες μου ή αν γράφω απλώς για να είμαι αρεστή στους άλλους...
    Έμαθα όμως να σέβομαι και τις αλήθειες των άλλων...και ποτέ δεν ξεχώρισα τους άλλους σε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΈΡΑΤΑ...
    αγαπώ τους ποιητές που με έχουν μαγέψει με την ποίηση τους ...με όλα τα πάθη και τα λάθη τους...γιατί δυστυχώς αυτή είναι η φύση των ανθρώπων φίλε μου και οι ποιητές είναι πρώτα από όλα άνθρωποι ...άλλοτε προφήτες και άλλοτε απλά ανθρωπάκια...

    Κάκια
    Σε καλωσορίζω φίλη μου στο σπιτικό μου με αγάπη..
    χαρά μου που σε γνωρίζω και σε προσωπικό επίπεδο...
    χαρά μου που αποφάσισες να κάνεις και το δικό σου ιστολόγιο οπότε θα τα λέμε και διαδικτυακά...

    Γκούφη
    Με χαρά σε καλωσορίζω στο σπιτικό μου...
    έχεις δίκιο πολύ ντόρος για το τίποτε ...ειλικρινά φίλη μου δεν με ενδιαφέρει ο τίτλος της ποιήτριας...εύκολα δίνεται και ακόμα ευκολότερα παίρνεται...
    θέλω να πιστεύω ότι η ποίηση είναι κάτι παραπάνω από όμορφες λέξεις
    και ότι είναι ο τρόπος με τον οποίο βλέπει κανείς την ζωή...

    ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥς ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΙΜΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΌ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΊΗΣΗ ΜΟΥ...
    ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΑΝ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΘΕΣΑ...
    ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΌΥΝ ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΜΕ ΤΙΜΑ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥΣ...
    ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΚΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΊΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΊΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΟΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΤΩΡΙΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΟΥ...

    ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ
    ΣΕ ΟΛΟΥΣ

    Υ.Γ.mar9659
    δεν πήρα το email που είπες, μόλις βρω χρόνο θα σου γράψω ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Βάσω μου,

    λέγω άκου-
    αφουγκράσου την ανθρώπινη φωνή
    την ανθρώπινη στιγμή
    του χρόνου την ανάσα
    και έτσι γράφε
    σαν όπως να μην μπορείς αλλιώς
    να ανασάνεις
    σαν όπως τίποτα
    άλλο σημασία
    να μην έχει
    και τότε
    -ακριβή μου-
    ούτε καλό
    κι ούτε κακό
    -όπως το βλέπεις
    και το νομίζεις-
    και μόνο οι
    Μούσες
    μόνο τούτες θα χορεύγουν
    γύρω από τις λέξεις σου...

    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Χάρις
    Νύχτα και μέρα δεν κάνω τίποτε άλλο από το να αφουγκράζομαι ...
    την ανθρώπινη φωνή ...
    την ανθρώπινη στιγμή...
    του χρόνου την ανάσα...
    και δεν θα πάψω ούτε στιγμή στον τοίχο της σιωπής με το αίμα της καρδιάς μου ... να χαράζω νότες ...
    γιατί το αηδόνι από την στιγμή που θα κελαηδήσει για πρώτη φορά γραφτό της μοίρας του είναι να κελαηδεί μέχρι να πεθάνει...
    κανείς δεν του έχει πει ότι κελαηδεί όμορφα...
    κελαηδεί γιατί έτσι το προστάζει η φύση του...

    Υ.Τ.Χαρά μου που σε βλέπω στο σπιτικό μου...
    Είμαι σίγουρη πλέον ότι άρχισαν σιγά-σιγά να λύνονται οι κόμποι από τον μίτο της Αριάδνης μου...Είδες ένας λαβύρινθος ήταν ...και πάντα υπάρχει μια έξοδος...

    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Βάσω..
    Διάβασα σήμερα όλα τα σχόλια που προηγήθηκαν στο υπέροχο ποίημα σου..
    Το μόνο που θέλω να πω είναι ότι η ψυχή είναι η αντέννα που λαμβάνει και εκπέμπει.. και κάθε ποίημα κρύβει κάτι από την ψυχή μας.Κάθε ποίημα είναι ένα συνεχόμενο αλισβερίσι.. που δεν τελειώνει με το τέλος της ανάγνωσης..μπαίνει σε πολλές άλλες ψυχές και συνεχίζει τη διαδρομή του, εξελίσσεται.. γι' αυτό πίστεψέ με..κάθε λέξη που γράφεις, φεύγει από σένα και γίνεται κτήμα πολλών. Συνέχισε να γράφεις..
    Καλό απόγευμα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ELENA-BUTTEFLY
    συμφωνώ φίλη μου απόλυτα μαζί σου σε όλα αυτά που μου γράφεις...
    εκεί κατά την γνώμη μου είναι και το μεγαλείο της ποίησης αυτή η μεταφορά συναισθημάτων από τον ποιητή στον αναγνώστη...είναι σαν να ρίχνει σπόρους σε ένα άδειο χωράφι ...

    Με τιμά το πέρασμα σου...
    Την καλησπέρα μου.

    Υ.Γ.Τώρα είδα το σχόλιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις