O πίνακας είναι της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη

Τρίτη 9 Μαρτίου 2010




Η ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ


Και ήταν και εκείνο το προϊστορικό κοχύλι,
που μέσα του οι ωκεανοί στοργικά φύλαξαν,
το επτασφράγιστο μυστικό της ζωής,
όταν ο πρώτος γυρίνος ξύπνησε,
κάτω από την βροχή μυριάδων άστρων
και τότε ο θεός του χάους,
το κενό είπε να σφυροκοπήσει,
για να του δώσει μορφή και σχήμα
και είπε γενηθήτω γη και ουρανός,
τότε γεννήθηκα και εγώ ,
κορμί καμωμένο από χώμα και βροχή.


Και όταν ξύπνησε το πρώτο φως,
στις φυλλωσιές των πελώριων δέντρων,
τότες και εγώ, στην αρχή μπουσουλώντας
και μετά με τα βήματα μικρού παιδιού,
άρχισα σκυφτός δειλά-δειλά,
να τριγυρνώ στις γειτονιές του κόσμου,
στην αρχή αγγίζοντας ψηλαφιστά,
το πρόσωπο της πρώτης μου ημέρας,
όπως ένα μωρό αγγίζει,
για πρώτη φορά το στήθος της μάνας του,
κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου στον κόσμο.


Και στα μέσα της ημέρας,
όταν ο ήλιος κοντοστάθηκε,
πάνω από τα πέτρινα ηλιοστάσια,
τότες και εγώ αγέρωχα σήκωσα το κορμί μου
και σαν έφηβος που δεν ήταν ακριβώς,
αγόρι μα ούτε και κορίτσι,
τις νότες του ήχου άρχισα να αγγίζω,
που είχαν τις ρίζες στο ίδιο το κορμί μου
και στους δρόμους της σιωπής,
άπλωσα το μέταλλο της φωνής μου
και με γυμνά τα πέλματα άρχισα να περπατώ,
μην και ταράξω την σιωπή των βουνών
και μύστης έγινα των μυστικών της γης
και όταν το απόγευμα τρυφερά έσκυψα,
το φως να διαβάσω στο τίναγμα της φλέβας,
κάτω από το δέρμα μικρής γαλάζιας θάλασσας,
τότε για πρώτη φορά μέσα μου το ένιωσα,
το κάλεσμα του ονείρου
και ταξιδιώτης έγινα στα λιμάνια του κόσμου.


Και όταν ξανάρθε και πάλι η νύχτα
και καινούργια άστρα αναστήθηκαν,
στην στάχτη των παλιών
και καυτή η λάβα από τα ηφαίστεια,
κύλησε στα κανάλια του νέου φεγγαριού,
τότες αγόρια και κορίτσια,
τα παιδιά των παιδιών μου,
που στην μνήμη βαθιά είχαν την θύμιση,
του κόκκινου της φωτιάς των άστρων,
στους δρόμους της φωτιάς ξεχύθηκαν,
με πύρινες ρομφαίες την ίδια την καρδιά τους,
θέλοντας το ένα κορμί το άλλο να κερδίσει
και ήταν ο θεός του έρωτα σαν άλλος Ήφαιστος,
που σφυρηλατούσε το λιωμένο μέταλλο της καρδιάς τους,
μα ήταν και ο καταραμένος ο όφις,
που με δόλο σερνόταν μέσα στους αιώνες,
φέρνοντας μαζί του το δηλητήριο
και όταν μια νύχτα ο χρόνος ξεψύχησε,
στα Ιλίσια πεδία των αιώνων,
τότε χωρίς να το καταλάβουν,
έχασαν σε μια στιγμή τα φτερά τους
και από τότε σαν έκπτωτοι άγγελοι,
τριγυρνάν στις γειτονιές του κόσμου,
σαν τα μοναχικά πουλιά του ονείρου...

Βάσω Μπρατάκη


20 σχόλια:

  1. Βάσω, η αρχή της ζωής μέσα σε ένα πολύ βίαιο σύμπαν, ο κύκλος αυτών που γεννιώνται και χάνονται (από νεφελώματα σε αστρόσκονη) η κίνηση του παντός και η επίγεια αμαρτία, πόσο μικρή σε σχέση με το όλον, αλλά πόσο μεγάλη για μας τους ανθρώπους, μας οδηγεί σε ένα κόσμο σήμερα με δρόμους μοναχικούς, αλλά στο τέλος όλοι θα γυρίσουμε εκεί σαν αστρόσκονη, σαν αιώνιοι πιστοί. Μου αρέσει και η εξέλιξη της "πλοκής" μέσα από το δικό σου ύφος, η κυκλική δομή της πορείας της ζωής και θυμίσου κάποτε ο χρόνος θα ξεψυχίσει αλλά δεν θα υπάρχει κανείς να το βιώσει. Όμορφο ποίημα νομίζω με στοιχεία αφηγησης (σαν πρόζα). Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα συμφωνήσω με τον Κώστα Παπαποστόλου..
    μου άρεσε Βάσω... Καλό απόγευμα να έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βαθύτατο άγγιγμα, Βάσω. Με παρέσυρε ιδιαίτερα η τρίτη στροφή. Πολύ όμορφο ποίημα απ' την αρχή ως το τέλος με μια οικεία μου από τις γραφές σου ροή που, όπως ειπώθηκε παραπάνω, θυμίζει αφήγηση με τα μάτια να κυλούν αρμονικά σε εύστοχα και ποιητικά δοσμένα νοήματα.

    "και από τότε σαν έκπτωτοι άγγελοι,
    τριγυρνάν στις γειτονιές του κόσμου,
    σαν τα μοναχικά πουλιά του ονείρου..."

    Δυνατοί μες στην απλότητά τους τελευταίοι στίχοι...

    Έχεις την καλημέρα μου,γλυκειά μου
    με πολλή αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ..και λεγόμαστε άνθρωποι..σας ευχαριστω γι αυτα που διαβάζω εδω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εικόνα απο Blake! Πολύ δυνατό! Είδα την αρχή, το κόκκινο του πάθους, τη βία να ανατέλλει, τη νύχτα να παραμονεύει... Όλα σε δίνη! Το δηλητήριο να βυθίζει ονειρικά την ύπαρξη στην αιώνια τιμωρία της μοναχικότητας που διαχωρίζει και ορίζει. Εξαιρετικό! Για άλλη μια φορά σε θαύμασα! Πολλά φιλιά αγαπημένη ποιήτρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. όταν συναντηθείς με το Απόλυτο, δεν έχεις λέξεις, δεν έχεις φωνή, έχεις μονάχα τη σιγή για να επιτρέψεις μέσα από τις χαραμάδες του είναι σου να εισχωρήσει το φως... αφέθηκα στο ταξίδεμά σου Βάσω... σε εμπιστεύτηκα, είδα μέσα από τα μάτια σου, χαμογέλασα μέσα από τη ψυχή σου, δονήθηκα μέσα από τη μουσική σου... πόσο όμορφη είναι η γραφή σου φίλη μου... όλο τον Άνθρωπο χώρεσες! και με συγκίνησες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κι εμένα μου άρεσε πολύ το ποίημά σου, Βάσω. Καλή συνέχεια και καλό ξημέρωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. KOSTA PAPAPOSTOLOY
    Ευχαριστώ φίλε μου γιατί με έκανες να νιώσω ότι είδες όλα αυτά που είχα μέσα μου όταν έγραφα αυτούς τους στίχους ...
    Υπέροχο το συναίσθημα που νιώθει κάποιος όταν μοιράζεται εικόνες και συναισθήματα με άλλους ανθρώπους [ειδικά όταν πρόκειται για την δημιουργία του κόσμου και την μοναχική πορεία μας πάνω στην γη ]αλλά και την αγωνία του για το που πάμε φίλε μου...
    Αλήθεια τι θα γίνει όταν ο χρόνος θα ξεψυχήσει στα Ιλίσια πεδία των αιώνων και πόσο μακριά να είναι άραγε αυτή η στιγμή;
    Μπορεί να έγιναν οι ψυχές μας μοναχικά πουλιά αλλά ευτυχώς δεν έπαψαν οι καρδιές μας, ούτε για μια στιγμή ,να χτυπούν με τον ίδιο ρυθμό και να βιώνουν την ίδια αγωνία για τα ίδια πράγματα ...για το που πάει η ζωή του καθενός αλλά και του πλανήτη όλου...

    Την καλημέρα μου
    και ευχές για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ELENA - BUTTEFLY
    το πέρασμα και τα σχόλια δημιουργών που και εγώ ταξιδεύω μέσα από τους στοίχουν τους πάντα θα μου δίνουν χαρά αλλά και θα με τιμούν φίλη μου!
    Ένα όμορφο Σαββατοκύριακο να περάσεις!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Xristo M
    καλωσόρισες φίλε μου στην γωνιά μου...μια θέση θα έχω πάντα και για σένα ...
    Σε ευχαριστώ για την ανθρώπινη ζεστασιά που μου βγάζει το σχόλιο σου...
    Τα σχόλια των καινούργιων αναγνωστών με κάνουν πάντα να νιώθω ...σαν να βαδίζω σε έναν τελείως ερημικό δρόμο όπου συναντώ
    και άλλους διαβάτες όμοιους με εμένα που νιώθουν και αυτή την ίδια ανάγκη με εμένα ... να ακούσουν και μια άλλη φωνή εκτός από την δικιά τους ...να σπάει την σιωπή του τοπίου ...
    Ένα όμορφο Σαββατοκύριακο να περάσεις!
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χαρά Ν
    Τα λόγια σου φίλη μου με τιμούν ιδιαίτερα...
    το ήξερα ότι το βλέμμα σου θα έμενε στον τρίτο στοίχο μου...γιατί το ξέρω ποιήτρια ότι και εσύ , είσαι ένας ταξιδευτής του ονείρου, όπως και εγώ...
    Συχνά συναντώ αυτό το τίναγμα της φλέβας κάτω από το δέρμα της μικρής γαλάζιας θάλασσας και στους δικούς σου στοίχους!

    Ένα όμορφο Σαββατοκύριακο να περάσεις!
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. NIKITAS

    Εγώ σε ευχαριστώ φίλε μου από την καρδιά μου...
    σύντομα θα περάσω και εγώ από το σπιτικό σου...

    Την καλημέρα μου!
    Ευχές για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ατη Σολέρτη

    Αγαπημένη μου Άτη ...είδες που κάπου τέμνονται οι παράλληλοι δρόμοι της ποίησης μας ;
    Αυτό το ποίημα μου ποιήτρια δεν ξέρω αν το ένιωσες αλλά έχει κάτι από την ποίηση την δική μου μα και την δική σου...
    έχει κάτι από το σκοτάδι της δικιάς σου...μα και το φως της δικής μου...
    θα το θεωρούσα σαν έναν καρπό του δέντρου της ποίησης σου που άπλωσε τα κλωνάρια της για μια στιγμή μέσα στην δικιά μου...
    Είδες φίλη μου ότι τελικά δεν έπαθα ...κανένα κακό από την διαμονή μου κάτω από το δέντρο της ποίησης σου!):[φως και σκοτάδι είναι το ίδιο θαρρώ ...οι δυο αντίποδες της ψυχής μας φίλη μου...]

    Την καλημέρα μου!
    Ένα όμορφο Σαββατοκύριακο να περάσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Nimerti
    Φτωχά τα λόγια αγαπημένε μου ποιητή και φίλε ... για να σου περιγράψω την συγκίνηση που μου προκαλούν τα σχόλια σου!
    Μου δίνεις το κουράγιο να συνεχίσω ...όμορφο να νιώθεις σε μια εποχή που χαρακτηριστικό της είναι η μοναχικότητα των ψυχών ότι υπάρχουν και άλλα πουλιά το ίδιο μοναχικά με εσένα ...κάποιοι σαν τον γλάρο Ιωνάθαν που δεν κουραστήκαν με όποιο και αν είναι το τίμημα... να ψάχνουν την τελειοποίηση του πετάγματος τους στους δικούς τους μοναχικούς ουρανούς...μέσα από τις καταιγίδες αλλά και την βροχή των άστρων...
    Τι πιο συγκινητικό για έναν ποιητή , από το να νιώσει ...ότι έστω και ένας στοίχος του , ότι έπεσε σαν σπόρος και ότι άπλωσε ρίζες στο χωράφι της καρδιάς ενός ανθρώπου...
    Αυτό το όνειρο πάντα ποιητή μου θα οδηγεί την πένα μου...γιατί νομίζω φίλε μου ότι αξίζει να γράφουμε ακόμα και για έναν άνθρωπο ...
    γιατί ακόμα και αν καταντήσαν οι ψυχές μας μοναχικά πουλιά σε μοναχικούς ουρανούς ...σε αυτές νομίζω ότι κρύβεται όλος ο πλούτος αυτού του κόσμου...

    Ένα όμορφο Σαββατοκύριακο να περάσεις!
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Roet

    Αγαπημένε μου ποιητή το πέρασμα σου και τα σχόλια σου πάντα θα με τιμούν...
    και θα μου δίνουν κουράγιο να συνεχίσω...

    Ευχές για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Όταν η διαδρομή μας στο σύμπαν γίνεται μέσα από γραμμές που ταξιδεύουν μέσα στην της αχλή μυθιστορίας, στις φωτιές των αστεριών, στις σκιές φυλλωμάτων "πελώριων δέντρων" και στο ξάφνιασμα και πόνο της απώλειας των φτερών, τότε η ικανοποίηση του αναγνώστη εκφράζεται με ένα:
    "Ιδού η πορεία μας γλαφυρά και εξαίρετα δοσμένη!!".
    Βάσω σε ευχαριστώ θερμά για την επίσκεψη στην ΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ. Μας τιμάς

    ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ενας "κυκλος" γεμάτος ποίηση, γεματος συναίσθημα και ήρεμη δύναμη... θα επαναλάβω την φράση του Νιμέρτης γιατι ταυτίζεται με την δική μου "όλο τον Άνθρωπο χώρεσες" και θα συμπληρώσω όλη την ζήση χώρεσες! Κάθε μου πέρασμα από δώ και μια μορφή έξαψης του νου και της ψυχής!

    Αγαπημένη Βάσω ... ποιητριά μου φιλώ σε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. CHRISTOBAL

    Καλώσορισες στην γωνιά μου...
    Επέτρεψε μου φίλε μου , εγώ να σε ευχαριστήσω... γιατί τα λόγια σου με τιμούν ιδιαίτερα!
    Καληνύχτα και καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. acer-v
    Αγαπημένη μου φίλη τα λόγια σου με τιμούν ιδιαίτερα ...
    Σε ευχαριστώ από την καρδιά μου...
    Ελπίζω το πέρασμα σου κάθε φορά από εδώ να έχει κάτι να σου δώσει...

    Μια όμορφη νύχτα ποιήτρια να περάσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις