O πίνακας είναι της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010




ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ


Αφιερωμένο

Στους δρόμους της φωτιάς,
χάσαμε μια νύχτα τα φτερά μας
και έκπτωτους αγγέλους μας ονόμασαν
ενός χαμένου παραδείσου
και ήταν ο έρωτας,
τα αναμμένα κάρβουνα ,
στην χόβολη της νύχτας,
όταν στα αδιάβατα μονοπάτια του ύπνου,
μαύρα ρόδα άνθισαν,
τα πιο σκοτεινά από τα όνειρα μας,
αυτά που δεν τόλμησαν ποτέ,
να ψελλίσουν τα διψασμένα χείλη,
στο φως της ερχόμενης ημέρας....


Εσύ ο Αδάμ και εγώ η Εύα
και μια κόκκινη αμαρτία,
κόκκινη σαν το μήλο...
κόκκινη σαν το αίμα...
κόκκινη σαν την λάβα των ηφαιστείων,
όταν ορμητικά χύνεται στα φαράγγια,
στην πιο φωτεινή πλευρά του φεγγαριού
και ο έρωτας ηδονικά να λικνίζεται,
με τον ρυθμό μικρής μπαλαρίνας,
στο κέντρο ενός αόρατου κύκλου,
που περιφρουρεί τα πιο πρωτόγονα,
από τα ανθρώπινα ένστικτα μας,
στο σκοτάδι της αξημέρωτης νύχτας...

Βάσω Μπρατάκη

14 σχόλια:

  1. Εδώ...η Εύα...
    κι εκεί...ο Αδάμ...
    Εδώ πυροβατώ
    στην αμαρτία, που λένε
    σε κάποτε λευκά σεντόνια
    τώρα απ' το αίμα κόκκινα...
    Στα δαγκωμένα χείλη πυροβατώ
    Στις ορμές ακροβατώ
    Εδώ
    η Γυναίκα
    Εδώ
    ο άντρας
    Εγώ
    σκίζω τις λέξεις τους
    Δαγκώνω τη μανία τους
    Πολλαπλασιάζω τα λόγια τους
    Πολλαπλασιάζω την αμαρτία τους
    Πονώ και
    χύνομαι
    φωτιά
    ξεχειλίζω..
    Ξεστομίζω κύματα πρόστυχα λευκά..
    Λιοντάρια
    που σκίζουν την ηδονή
    για του οργασμού
    την αντάρα
    Ν' αδειάσουν οι φλέβες
    να γιομίσουν τη μήτρα της φωτιάς
    με μύρια αίματα
    με μύρια χελιδόνια
    με μύριους χορευτές
    στο κρεβάτι μου-
    εκεί που ανασαίνει κοφτά
    το πρωτόγονο μεγαλείο
    των παθών της γέννησης
    της δημιουργίας
    σε νύχτες
    που αδιαφορούν για τις μέρες...
    Στις Νύχτες
    των Κεφαλαίων Κραυγών
    της βασιλικής στέψης
    των ζώων -
    ζωών διψασμένων
    κι άλλο ν' αγκαλιαστούν..
    Κι άλλο
    να καούν
    Κι άλλο φιλί
    Φιλιά του απείρου
    Των ουτοπικών αισθήσεων
    Θεοί να γενούν
    σ' αιώνιο πόλεμο
    Τα δόρατα
    να καρφώσουν
    εκεί
    που η πείνα ξεσκίζει
    τα σπλάχνα
    με πόνο γλυκό
    μέχρι
    να ματώσουν τα βλέμματα,...

    Ποιήτριά μου...

    εγώ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κόκκινος ο έρωτας, κόκκινο το αίμα... οι στίχοι σου ποτισμένοι φωτιά ψυχής, λουσμένοι ζωή, ντυμένοι σώματα που ταξιδεύουν στα πελάγη της αθανασίας... φθαρτοί εμείς, άφθαρτα τα ίχνη της αγάπης μας... αγαπημένη μου Βάσω καλημέρα!!! ομόρφυνες το πρωινό μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτοί είναι δρόμοι ζωής...
    Δρόμοι ψυχής...
    Δρόμοι ύπαρξης...
    της ύπαρξη μας...
    ...στην ανυπαρξία μας...
    Την Καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τελικά, καλύτερα που χάσαμε τα φτερά μας. Αν τα είχαμε ακόμη θα γεννιόνταν άραγε σκέψεις σαν κι αυτές που διάβασα σήμερα; Θα γεννιόνταν άραγε χωρίς το κόκκινο της αμαρτίας, χωρίς την λάβα του πάθους γραμμές σαν και τούτες;
    Αμφιβάλω!
    Ευχαριστώ για την τροφή (την πνευματική)

    ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ευχαριστώ για το υπέροχο ποίημα ποιήτρια !
    που με αγάπη άφησες... στο κεφαλόσκαλο του σπιτικού μου ... σαν την αυγή μιας ανοιξιάτικης καλημέρας...από τις πιο όμορφες καλημέρες που μου έχουν πει μέχρι τώρα !!!
    Από το ωραιότερα ερωτικά ποιήματα που διάβασα ποτέ μου ...ο έρωτας στην πιο πρωτόγονη μορφή του βγαλμένος μέσα από το γιγάντιο προϊστορικό όστρακο της παγκόσμιας μνήμης...
    Οι συλλαβές του φλέβες που αδειάζουν για να γεμίσουν με φωτιά ...τα σβησμένα ηφαίστεια του κορμιού των εραστών...
    Πόσο όμορφα ακροβατούν οι λέξεις στις ορμές...
    ξυπνώντας την δίψα των διψασμένων ...ζωών μας !!!

    Σε ευχαριστώ ποιήτρια από τα βάθη της καρδιάς μου!

    Μια γλυκιά καληνύχτα
    με τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. nimerti

    αγαπημένε μου φίλε ένα μεγάλο ευχαριστώ για την διαρκή παρουσία σου στο πλευρό μου ...πολλά οφείλω ποιητή μου στο φως της ψυχής σου που πάντα γλυκά θα με καθοδηγά ...ακόμα και τις στιγμές που πορεύομαι μέσα στην ομίχλη...

    Ένα μεγάλο ευχαριστώ ποιητή μου !!!

    Την καληνύχτα μου
    με τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. gaykarkine

    Οι πιο όμορφοι δρόμοι,
    από τους δρόμους της ζωής ,
    είναι φίλε μου, οι δρόμοι της καρδιάς μας...
    οι δρόμοι που μας οδηγούν στην αγάπη...
    είναι αυτοί που μας οδηγούν από το φθαρτό...στο αθάνατο!

    Μια γλυκιά καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. CHRISTOBAL φίλε μου
    ¨Ενα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς για την ευγένεια της ψυχής σου ...αλλά και για την ζεστασιά και την αγάπη που εκπέμπουν τα σχόλια σου...

    Ένα όμορφο βράδυ να περάσεις !
    την καληνύχτα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. τι να σου χαρίσω?
    τι να σου τραγουδήσω?
    σε μεταξωτό Αιθιοπικό μαντήλι τυλίγω αυτό που νοιώθω, άνοιξε το παράθυρο σου...
    Καλό βράδυ
    filos ton Maasai

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. file ton Maasai
    Το παραθύρι της καρδιάς μου πάντα θα έχω ανοιγμένο για να μου φέρνει ο αέρας τους ήχους της Αφρικής μαζί με τους χτύπους της καρδιάς σου ...
    Πάντα η Αφρική θα είναι, ένας παραδεισένιος τόπος που στα όνειρα μου θα με καλεί κοντά του!

    Ένα όμορφο ξημέρωμα να έχεις ...
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Olá, amiga!
    Poema forte, envolvente e etéreo.
    Boa semana!
    Beijinhos.
    Itabira - Brasil

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΤΕΛΕΙΟ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.
    ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. SΚΡΟΥΤΖΑΚE

    Ευχαριστώ φίλε μου για το πέρασμα αλλά και για την αγάπη σου...
    Να περνάς καλά φίλε μου...
    πάντα με τον καλό σου λόγο ...όπου και αν πας ...
    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις