O πίνακας είναι της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη

Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

Vaso Brataki Nοσταλγία

5 σχόλια:

  1. Βάσω μου,
    Πόσο όμορφοι οι στίχοι σου!
    Και πόσο υπέροχα αναδεικνύονται μ' αυτή τη μουσική και μ' αυτές τις εικόνες!
    Πόσο σ' ευχαριστώ, καλή μου φίλη, γι' αυτό το σύντομο και συνάμα τόσο μακρινό ταξίδι στο όνειρο, που μου πρόσφερες, για μιαν ακόμη φορά!
    Ας είσαι πάντα καλά!
    Και να γράφεις, να γράφεις, να γράφεις! Για να μεταφέρεις την κάθε ευαίσθητη ψυχή σε χώρους, που τόσο σπάνια βρίσκονται σἠμερα...
    Καλό σου Σαββατοκύριακο!
    Γιόλα Α. - Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα φίλη.Καθώς διάβαζα και ξανάδιαβαζα το ποίημα σου σκέφτόμουν τι ακριβώς είναι το ακρογιάλι.Εκτός απο όριο μεταξύ στεριάς και νερού σηματοδοτεί,για μένα και τις δυο πρώτες φάσεις της ανθρώπινης ζωής.Θα μπορούσα να συγκρίνω το νερό με την αρχική μας δημιουργική κατάσταση,δηλαδή την υγρή.Το πέρασμα απο το ακρογιάλι στην στεριά σαν την ολοκλήρωση της σαρκικής μας υπόστασης.Κάτι τέτοιο θα μπορούσα να πω για το φυσικό αυτό σύνορο,το ακρογιάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχω καιρό Βάσω μου να σε επισκεφτώ. Σε μακρινά ταξίδια *χάθηκα*. Η παρουσίαση των όμορφων στίχων σου υπέροχη. Εικόνες, μουσική, στίχοι τόσο αρμονικά πλέκονται και μας ταξιδεύουν....
    Ευχαριστήρια!
    filos ton Maasai

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ειχα αρκετο καιρο να περασω αλλα επανορθωνω σημερα αφηνοντας ευχες για καλη εβδομαδα.Αργησα λογω εξατασεων αλλα δεν ξεχνω τους φιλους.
    Να εισαι παντα καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ''Έναν διαβάτη που τον κούρασαν οι δρόμοι..''
    Μαγικό..
    Να σαι καλά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις