Όταν θα πέσει η πρώτη βροχή
τότε θα΄ρθει και ο πρώτος χωρισμός
και όταν θα απομείνουμε
άδειοι και μοναχοί
μέσα στις γυμνές και κρύες του φθινοπώρου μέρες
τότε ίσως και να το νιώσουμε
το πόσο βαθιά είχαμε αγαπηθεί
θα΄ταν θυμάμαι της χρονιά
που τέλειωνε ένα ταξίδι
για να αρχίσει ένα καινούργιο
το ταξίδι που θα μας έφερνε κοντά
την μιά καρδιά κοντά στην άλλη
δυό ζωές που εξαντληθήκαν σε καθημερινές στιγμές
δυό καρδιές που νύχτες τώρα ονειρευόντουσαν
μία καινούργια του έρωτα μέρα
Όταν θα πέσει η πρώτη βροχή
τότε θα΄ρθει και η πρώτη παγωνιά
θεέ μου πως δεν το΄χαμε φανταστεί
μέσα στις καυτές του έρωτα μας μέρες
την παγωνιά που κρύβει
του χωρισμού η πικρή μοναξιά
Όταν θα πέσει η πρώτη βροχή
τότε θα΄ρθει και η πρώτη μοναξιά
και μεις δεν θα΄χουμε
τι άλλο να πούμε
παρά μονάχα
πως κάποτε είχαμε πολύ αγαπηθεί
Vaso M.
Το κατάλαβα πως κάτι καλό υπάρχει σ' αυτό το blog (απ' την τελευταία σου ανάρτηση 18-1-09) και δικαιώθηκα και σ' αυτό το ποίημα. Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΒΑΣΩ, ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΩΡΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΤΗΣ ΣΧΕΣΗΣ...ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ........
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ,
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΟΛΗ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ, ΕΥΓΕ