O πίνακας είναι της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010





Και ύστερα ήρθαν αυτοί,
που μας έφεραν την καταχνιά
και έκαναν τα όνειρα μας,
ένα μπουκέτο από νεκρά πουλιά,
στην ποδιά του χειμώνα
και τα κοράκια σαν σκιές απελπισίας,
γαντζώθηκαν στα ομιχλώδη τοπία,
στην πλευρά εκείνη του ορίζοντα,
όπου έσβηναν σιωπηλά ,
οι πατημασιές του ξένου που αιώνες τώρα,
ταξιδεύει κάτω από τα άστρα,
αναζητώντας την αγάπη του.
Και ήταν τα πλάνα λόγια τους,
σαν δόλια μέλισσα που τρυγούσε ,
σιγά-σιγά τις νύχτες μας,
γονιμοποιώντας ολοένα,
την γύρη από τα μυστικά άνθη,
ενώ μικροί ερωδιοί το φεγγάρι,
έπιναν σε ασημένια κούπα.
Και ήταν η ίδια η ζωή μας,
που σαν ποτάμι πέρασε από δίπλα,
στο ατέλειωτο βουητό του,
το ανατρίχιασμα των ψυχών,
όταν αγόρια και κορίτσια,
που είχαν άστρα στα μάτια,
σπονδή στον θεό του έρωτα έκαναν,
με δισκοπότηρο την ίδια την καρδιά τους.

Βάσω Μπρατάκη

26 σχόλια:

  1. Σκοτεινό...σαν αυτά που αγαπώ.
    Καλή σου μέρα Βάσω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΑΥΤΟΙ..πηραν.. μια αλλη ζωη..
    και απο την ρωγμη που ανοιξε ο πονος
    ανθισε μια νεα..μια δευτερη ζωη..
    σαν λουλουδι που ξαφνιασε τον χειμωνα..

    ομορφο..πολυ ομως..
    την καλημερα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δισκοπότηρο προσφοράς

    Θυσίας

    στον άκαρδο έρωτα

    που βούρκωσε το ποτάμι της ψυχής.

    σε βούρκο θολό...

    μαύρο το νεράκι!

    Την Καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. κι ύστερα ήρθαν αυτοί λοιπόν... έχεις ένα τρόπο να αρπάζεις τον αναγνώστη από τη ψυχή και να τον καθηλώνεις... θαυμάσιο! πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. σαν δόλια μέλισσα που τρυγούσε ,
    σιγά-σιγά τις νύχτες μας,
    γονιμοποιώντας ολοένα,
    την γύρη από τα μυστικά άνθη,
    ενώ μικροί ερωδιοί το φεγγάρι,
    έπιναν σε ασημένια κούπα.

    μαλαματένιοι οι στίχοι σου !!!!
    την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. πάντα θα 'ρχονται αυτοί
    που με δόλιο τροπο θα θεριζουν
    άγουρες τις αγάπες μας
    μα απόψε
    την πόρτα κλείσε γυναίκα ...!

    τον λόγο σου κοινώνησα
    νυχτα καλή
    φιλιά
    της καρδιάς
    πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανατριχιαστικό!
    "Κι ύστερα ήρθαν αυτοί... Τα όνειρά μας νεκρά πουλιά... Και τα κοράκια... σκιές απελπισίας. Η προσφορά σε δισκοπότηρο της ίδιας της καρδιάς..."
    Η αναπόφευκτη θυσία της ύπαρξης στο βωμό του έρωτα. Αναρωτιέμαι γιατί; Όμως ξέρω πως ούτε και σ' αυτό απάντηση θα πάρω.
    Βάσω φίλη μου, είσαι μοναδική Ποιήτρια του έρωτα κι αυτό που θαυμάζω σε σένα είναι η σκοτεινή πλευρά που εξυμνείς, μαγευτικά και τόσο τόσο αληθινά!
    Σε φιλώ καλή μου! Καλό σου απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μαρία
    δυστυχώς υπάρχουν και τα σκοτεινά φεγγάρια του έρωτα....αυτή την πλευρά του έρωτα ήθελα να δείξω...
    και χαίρομαι που σε άγγιξε...
    Ένα όμορφο απόγευμα να περάσεις!
    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλυψώ
    καλωσόρισες νύμφη μου και στο ακρογιάλι το δικό μου...ελπίζω να ξανάρθεις...
    πάντα στον κήπο μου με τα μυστικά τα άνθη
    μέσα από την ρωγμή του πόνου
    θα βλέπεις να ξεπηδά
    κάτω από την ψιχάλα τον άστρων
    σαν πανέμορφο λουλούδι
    η ελπίδα που ανασταίνει το όνειρο...

    την καλησπέρα μου
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. gaykarkine
    τι και αν φούρκωσε το ποτάμι της ψυχής
    και αν έγινε το νεράκι του μαύρο
    μέσα στην νύχτα
    κάθε φορά που θα έχει Πανσέληνο
    από μακριά θα έρχεται και θα μας βρίσκει
    σαν αεράκι η μνήμη από το ανατρίχιασμα των ψυχών
    όταν από δίπλα τους πέρασε
    ο Αρχάγγελος του πόθου
    στο βλέμμα του η φωτιά αιώνων ...

    Την καλησπέρα Μου!
    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αγαπητέ μου Νημερτή
    Τα λόγια σου ποιητή μου με τιμούν ιδιαίτερα!
    Ευχαριστώ σε από καρδιάς...για τον τρόπο που τίμησες τους στοίχους μου!
    Ένα όμορφο απόγευμα να περάσεις...με όμορφες εμπνεύσεις!
    φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δέσποινα Γιαννάκου

    Μαλαματένια τα λόγια σου φίλη μου!
    Ειλικρινά με συγκίνησες!
    Ευχαριστώ σε από καρδιάς...
    Την καλησπέρα μου!
    φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. aser-v
    Ποιήτρια μου αν κλείσουμε την πόρτα της καρδιάς μας ...
    τότε είναι που η αγάπη δεν θα 'βρει ποτέ τρόπο για να 'ρθει να ξαποστάσει...
    και τότε δεν θα μάθουμε ποτέ
    αν αυτή που χτύπαγε την πόρτα...
    αν ήταν η αγάπη...
    ή ο αντικατοπτρισμός της...

    Την καλησπέρα μου!
    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αγαπημένη μου Άτη
    Δυστυχώς ποιήτρια μου ούτε εγώ δεν μπόρεσα ακόμα να βρω την απάντηση στο ερώτημα σου...
    για την αναπόφευκτη θυσία της ύπαρξης στον βωμό του έρωτα...
    και δυστυχώς πάντα θα υπάρχει η σκοτεινή πλευρά του έρωτα...τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα...που ίσως για κάποια στιγμή να βρεθήκαμε και εμείς κάτω από τον ίσκιο τους...
    Τα λόγια σου ποιήτρια με τιμούν ιδιαίτερα και μου δίνουν κουράγιο να συνεχίσω ...
    ευχαριστώ σε!
    πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. πάντα κάποιος ερχεται η καρδιά ειναι έτοιμη να περιμένει; καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Aς γεμίζει και ας αδειάζει το δισκοπότηρο της καρδιάς...μόνο μη ραγίσει γιατί δεν ξανακολάει...
    βροχερή η μέρα σήμερα Βάσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. "σπονδή στον θεό του έρωτα έκαναν,
    με δισκοπότηρο την ίδια την καρδιά τους."

    Πολύ όμορφη σκέψη για να αρχίσει η μέρα μου όμορφα.

    Καλημέρα Βάσω μου!

    Μου έλειψες πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πάντα κάποιες σκιές
    εξαφανίζουν τα φεγγάρια μας
    και μαύρες τρύπες φαίνονται
    σ' έναν ξεκρέμαστο ουρανό...

    Ποιήτρια, φιλώ σε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ΝΙΚΗΤΑ
    Δεν ξέρω φίλε μου μάλλον αυτή ξέρει καλύτερα...
    αν έχει το κουράγιο να περιμένει...
    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. elis pandota
    αγαπημένη μου φίλη νομίζω ότι ακόμα και αν το δισκοπότηρο της καρδιάς ραγίσει... όταν υπάρχει αγάπη ότι πάντα υπάρχει ελπίδα να ξανακολλήσει...
    Στα θέματα της καρδιάς όταν αγαπάμε πάντα πρέπει να δίνουμε μια δεύτερη ευκαιρία...
    Βροχερή και σήμερα η ημέρα...
    Να σαι καλά!
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Τόνια μου
    Τα συναισθήματα που γεννά ο έρωτας στην καρδιά των ανθρώπων ...είναι ίσως και αυτά που του δίνουν φτερά και δύναμη για να αντέξει την μιζέρια της ζωής ...
    Πράγματι χαθήκαμε...και εμένα μου έλειψες...
    ελπίζω κάποτε να ξαναειδωθούμε...
    Την καλησπέρα μου!
    φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ναι...
    μα πάντα Προμηθέα μου...
    θα υπάρχει και το βουητό από το ανατρίχιασμα των ψυχών...
    όταν οι ψυχές παραδίνονται στην δίνη του έρωτα...
    και τότε είναι που θέλουμε ...
    εκεί που χάσκουν οι μαύρες τρύπες που σαν ρουφήχτρες θέλουν να καταπιούν τις νύχτες μας...
    καινούργια φεγγάρια να ζωγραφίσουμε...
    γιατί δεν μπορούν να υπάρξουν νύχτες χωρίς φεγγάρι...
    γιατί προμηθέα μου ευτυχώς έτσι είναι η φύση των πραγμάτων!
    και κανείς δεν έχει την δύναμη να την αλλάξει...
    ακόμα και αν το θέλει...
    για αυτό και εμείς πάντα θα ψάχνουμε καινούργια χρώματα και πάλι από την αρχή θα φωτίζουμε τον ουρανό μας...
    την καλησπέρα μου
    και
    τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις