
( Ο πίνακας είναι της ζωγράφου Μαρίας Καζάζη )
ΗΛΙΑΙΑ ΤΗΣ ΑΧΕΡΟΥΣΙΑΣ
Ακόμα είμαι εδώ κι αντέχω!
Η αδιάψευστη μαρτυρία των κυμάτων το βεβαιώνει.
Ας αποδώσει η Ηλιαία της Αχερουσίας
δικαιοσύνη στους εχθρούς
γιατί ωχράνθηκε η ψυχή μου με τους ανθρώπους.
Μάγεμα του Ιουνίου
κάνε με γλάρο στο κύμα
απόνειμέ μου το έπαθλο της υπομονής,
για τις θλιβερές αντιμαχίες των ημερήσιων σπαραγμών…
για τις εκτοξεύσεις χημικών
στην καρδιά του μίσχου μου!!!
Ρένα Λαμνάτου
ΠΑΓΙΔΕΣ
Μην το νομίζετε μωρία
που βλέπω τη θάλασσα στεγνή
κι ας είναι αρματωμένη με φουρτούνες.
Είμαι γυμνή από ελπίδες.
Τις διαψεύσεις τους τις πλήρωσα ακριβά.
Μόνο ο αχός του λιμανιού
και οι ιαχές της νύχτας με επισκέπτονται
έτσι για παρηγοριά στα όσα έχασα.
Ζητούσα την ανατροπή
που θα μ’ ανέβαζε στον άνεμο,
σε υπερώα θαυμάτων .
Θα με πήγαινε στην αρχή μου,
μακριά από ενδοκοσμικές αναγκαιότητες.
Θα με ύψωνε σε γόνιμες πραγματικότητες
αιώνιας ροής.
Θα έσπαζε τα κλειστά σύνορα.
τα εμπόδια, την εκμηδένιση,
θα με ταξίδευε σε προορισμούς βεβαιοτήτων
και σε παράκτιες πατρίδες.
Μα όλα έστησαν παγίδες στην ευπιστία μου!!!
Ρένα Λαμνάτου
Αγαπημένη μου φίλη,
ΑπάντησηΔιαγραφήτου παραλόγου θέατρο...
και το ρόλο τον ήξεραν αλλά, τον φοβήθηκαν...
Οι καλλιτέχνες είναι ατρόμητοι εραστές!
Μαζεύουν τα κουρέλια των ονείρων τους
και φτιάχνουν έναστρους ουρανούς και ζεστό ψωμί για τους πεινασμένους
Οι καλλιτέχνες καίγονται
για να ζεστάνουν σπουργίτια ξεπαγιασμένα
και να κρατήσουν τη λάμψη στα μάτια των ανθρώπων
Και για τούτη εδώ την αφιέρωσή σου, φίλη μου
Με μια μεγάλη αγκαλιά σ' ευχαριστώ
και ναι!
έτσι μου είπαν, πως σήμερα γιορτάζω...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
Οι αληθινοί εραστές δεν φοβούνται τη φωτιά και μέσα της,σαν έτοιμοι από καιρό,ρίχνονται ατρόμητοι
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ας ξέρουν.Πως ελλοχεύει ο κίνδυνος να αφανιστούν από δαύτη
Μα βλέπεις τολμάνε ακόμα.Και ρισκάρουν
Γιατί;
Γιατί μπορούν και αγαπάνε
Ακόμα...
μια καλησπέρα αφήνω
[έστω και λίγο μελαγχολική...]
Προμηθέα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω ...προτιμώ να σιωπήσω ...
Εσύ ξέρεις ...Ναι οι καλλιτέχνες μαζεύουν τα κουρέλια της ψυχής τους,όσο επώδυνο και αν είναι αυτό και φτιάχνουν έναστρους ουρανούς και ψωμί για τους πεινασμένους...
Για μια ακόμα φορά με αγάπη σου εύχομαι Χρόνια πολλά και καλά και πάντα στο μέσο της καταιγίδας όμορφες ανατολές και ηλιοβασιλέματα να ονειρεύεσαι ...
μήπως νιώσουμε και μεις λίγο από την μαγεία τους γιατί μέσα σε ομιχλώδη τοπία πολύ συχνά είναι χαμένες οι ψυχές μας...
και δεν ξέρουμε προς τα που να στρέψουμε τα βήματα της ...
καλή σου μέρα
πολλά φιλιά
Anima
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ όμορφα τα λόγια σου φίλη μου
και σαν ηχώ φτάνουν στα μελαγχολικά τοπία
της ψυχής μου...
μα ως πότε θα τολμούν να ρισκάρουν
και πολύ περισσότερο να αγαπάνε;
Ευχαριστώ για το πέρασμα σου
χαίρομαι όμορφες ψυχές να ξαποσταίνουν κάτω από την μουσική των στίχων μου
ειδικά όταν η μουσική τους μου καθοδηγεί την πένα ...
Ευχαριστώ ...
Μια όμορφη μέρα σου εύχομαι να περάσεις ...
φιλιά
Δυο ματαιόδοξες υπάρξεις για πρωταγωνιστές στο θέατρο αυτό. Της παράλογης ένωσης. Φταίει που η αγάπη έγινε τέχνη πια. Η αλήθεια βρίσκεται στα παρασκήνια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα φίλη μου!
Άτη Σολέρτη
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς η αλήθεια σχεδόν πάντα φίλη μου βρίσκεται στα παρασκήνια...
και ευτυχώς υπάρχουν και αυτοί που στα κύτταρα τους φέρουν την τέχνη του να αγαπούν αληθινά και ας είναι αυτοί που ποτέ δεν θα έχουν τους προβολείς στραμμένους πάνω τους ...
Σου εύχομαι ένα υπέροχο φθινοπωρινό απόγευμα!
φιλιά